برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه نویس برای فیلم سینمایی «شاخه‌های بید» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بدیهی است که هرچقدر تنوع ژانر در سینما بیشتر باشد به نفع سینما است و باعث می شود مخاطبانی با دیدگاه های مختلف فکری و فرهنگی به سینما بروند.

وی در همین راستا خاطرنشان کرد: اگر این تنوع ژانر باعث تولید کارهای درست و آبرومندانه شود که دیگر یک شرایط ایده آل در سینما به وجود می آید که همه سینمادوستان اعم از مخاطبان و فیلمسازان حرفه ای دوست دارند چنین شرایطی را شاهد باشند اما متأسفانه در عمل چنین چیزی نیست!

احمدجو سپس با بیان اینکه متأسفانه وقتی یک نوع فیلم بازار پیدا می‌کند سیل تقلید و تکرار از آن آغاز می شود تصریح کرد: البته این مسأله نه تنها در سینمای ما که در کشورهای دیگر هم وجود دارد؛ حتی در هالیوود هم چنین مواردی پیدا می شود و تکرار فیلم های مشابه با یک اثر موفق بسیار زیاد است. مثلا در زمانه‌ای وقتی «راکی» گل کرد شاهد بودیم فیلم های اکشن در آن مایه زیاد تولید شد یا یک زمانی دور به دست فیلم های علمی-تخیلی افتاده بود.

این سینماگر پیشکسوت تأکید کرد: در هر صورت آنچه حائز اهمیت است اینکه نه فقط در هنر سینما که در سایر هنرها ما باید شاهد تنوع باشیم اما سینما نسبت به هنرهای دیگر اولویت دارد چرا که مخاطبان ما کمتر اهل مطالعه هستند و بیشتر فیلم می بینند و این رسانه وظیفه مضاعف پیدا کرده و باید خیلی روی آن سرمایه گذاری شود.

نویسنده سریال تلویزیونی «سلمان فارسی» در بخش دیگری از این گفتگو در پاسخ به این پرسش که به عقیده شما مهمترین عامل ضعف امروز سینما به ویژه در بخش فیلمنامه نویسی چیست تصریح کرد: بی‌توجهی به مقوله مهم آموزش باعث تولید فیلم‌ها و فیلمنامه‌های نازل در سینما شده است؛ ما در این حوزه استعداد کم نداریم اما به آن ها آموزش درست نمی دهیم. دانشکده ها و آموزشگاه های متعدد سینمایی در کشور ما وجود دارد و افراد زیادی در آن ها تحصیل می کنند اما خروجی شایسته ای از این ها شاهد نیستیم! فیلمنامه ها اغلب سست شده و این مسأله سابقه داری است.

وی‌ متذکر شد: هر سال کلی فارغ التحصیل در رشته های مرتبط سینما داریم‌ اما در سینما روی پاشنه ای می چرخد که نباید! بر اساس خلاقیت فردی چند فیلم معدود موفق می شود و مابقی فیلم ها همه نقدپذیر و نازلند. با این شرایط نمی‌توان به آینده سینما به خصوص در بخش فیلمنامه نویسی امیدوار بود مگر اینکه به داد آموزش برسیم و آن را جدی بگیریم که از قضا ارزان ترین شکل تقویت این قضیه است.

احمدجو تأکید کرد: برای ارتقای سینما باید برنامه ریزی دقیق وجود داشته باشد. یکی دیگر از معضلات ما این است که در دنیا حق الزحمه درست برای نگارش فیلمنامه به فیلمنامه نویس می‌دهند اما اینجا به نسبت هزینه ای که برای سایر عوامل در نظر می گیرند دستمزد اندکی به فیلمنامه نویسان می دهند و این بخل و صرفه جویی به شدت به کیفیت فیلمنامه ها لطمه زده؛ در صورتی که اصل ماجرای تولید یک فیلم فیلمنامه است!

این هنرمند پیشکسوت در خاتمه این گفتگو افزود: متأسفانه مسئولان سینما حتی تقدیر زبانی از کسانی که کارهای درخشان داشتند نمی‌کنند؛ ما فیلمنامه نویسانی داریم که بعد از پخش مکرر آثارشان همچنان مخاطب دارد. بدیهی است که باید از نظر قیمت و... به این افراد توجه شود.