به گزارش سینماپرس، محسن نفر در گفت‌وگو با ایرنا درباره شعار امسال (جهش تولید با مشارکت مردم) و تاثیر آن در اقتصاد هنر اظهار داشت: اقتصاد هنر مقوله‌ای است که از چند سال پیش مطرح شده و دغدغه برخی هنرمندان به ویژه در عرصه سینما است. در عرصه موسیقی هم افرادی بودند که سطح هنری‌شان بالا نبود، اما به خاطر شهرتشان از توانمندی زیاد اقتصادی برخوردار شدند.

پژوهش‌گر و مدرس موسیقی افزود: اقتصاد هنر یک نظریه کاربردی و علمی است که زمینه‌ها و بستر فعالیت هنری بدون این‌که جوهره هنر نقصان و آسیب ببیند تامین و طراحی می‌شود و هنرمندان می‌توانند در کنار تولید اثر هنری‌شان از حق و حقوق مادی‌شان هم برخوردار باشند.

اقتصاد هنر جا بیفتد هنرمندان از سرگردانی رها می‌شوند

نفر گفت: اگر اقتصاد هنر در بسترهای صحیح خود جا بیفتد و نهادها و اهرم‌های دولتی متولی فرهنگ مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان صدا و سیما و بخش هنری سازمان تبلیغات آن را به رسمیت شناخته و حمایت کنند، هنرمندان ما از سرگردانی و آوارگی‌ها واقعا نجات پیدا می‌کنند.

پژوهش‌گر و مدرس موسیقی گفت: این‌گونه نمی‌شود که هنرمندی به واقع زحمت می‌کشد و یک هنرمندنما و یا یک فرد درجه چهار و پنجم هنری، توانمند اقتصادی شود. اصولا، این موضوع تهیه‌کنندگی در هنر چه در حوزه سینما و تئاتر و چه در حوزه موسیقی ضمن این‌که وجودش ضروری است و همت تهیه‌کننده و سرمایه اوست که کاری تولید می‌شود، اما در عین حال حق و حقوق هنرمند در این میان خیلی تحت نقصان و آسیب قرار می‌گیرد.

«موضوع اقتصاد هنر می‌تواند در ذیل شعاری که حضرت آقا امسال را سال «جهش تولید با مشارکت مردم» نامگذاری کردند قرار بگیرد، هم سطح آثار هنری سیر ارتقایی خواهد داشت و هم حق و حقوق مادی هنرمند در این میان به فراموشی یا به صدمه و زیان منجر نمی‌شود»

هنرمند نباید در تنگنا و تبعیض‌های روانی، مادی و معنوی قرار گیرد

نفر تاکید کرد: مغزافزارهای اجرایی فعالیت فرهنگی در کشور مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، صدا و سیما و سازمان تبلیغات اسلامی باید در این حوزه وارد شوند چون فعالیت‌های این نهادها بیش از جاهای دیگر است و لازم است بسترهای مناسب را ایجاد کند تا امکان ورود بخش خصوصی به هنر براساس این موازین فراهم شود و سود و منفعت مادی کار سمت تهیه‌کننده نرود و در عین حال، هنرمند اشتیاق و شور و شوق خود را برای کارهای بعدی از دست ندهد.

این موسیقی‌دان درباره اهمیت و نقش سند ملی موسیقی گفت: این سند با ۴۵ سال تاخیر شاید فقط بتواند اعتبار و موجودیت موسیقی را از حیث رسمی و اعتبار دولتی و سازمانی تامین کند، اما این بخش فراتر از حد سند موسیقی است و در اینجا باید هنرمندان خوش‌فکر، مستقل و خصوصی ایده دهند، سازمان‌های مربوطه هزینه و همکاری کنند و این حق به‌جای خود بازگردد که اثر هنری باکیفیت و فاخر داشته باشیم و در عین حال، هنرمندان هم از حیث مادی بهره‌مند شوند نه این‌که همه فواید و منافع مادی قضیه به یک جیب، سمت یا کانال مشخص سوق داده شود. چرا که باعث دلسردی هنرمند می‌شود.

وی افزود: به دلیل این‌که ایده را هنرمند و کار اجرایی را او انجام می‌دهد اما به نام هنرمند و به کام تهیه‌کننده تمام و منجر به دلسردی هنرمند می‌شود؛ به ویژه هنرمندانی که کارهایشان الگو است و فکرهای بکر و نبوغ و استعدادهای ویژه‌ای دارند که با یک اثر، یک شبه راه صدساله می‌روند. هنرمندان نباید در تنگناها، اذیت‌ها و تبعیض‌های روانی، مادی و معنوی قرار گیرند.