نویسنده کتاب های «بانوی رنگین کمان» و «شعله و شب» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: از قدیم الایام بحث کیفیت محتوایی فیلم ها و سریال ها بوده و در شرایطی هم پیش آمده که باز نیاز به محتوای ارزنده و سالم بیشتر حس شده!

وی سپس با بیان اینکه در دهه ۶۰ سینما جدی تر به مقوله مهم کیفیت محتوا توجه داشت یادآور شد: در آن زمان سعی می شد فیلم ها از نظر محتوا غنی باشند. با آنکه در آن روزگاران تکنیک سینما بسیار ضعیف تر بود اما سعی سازندگان آثار و مدیران فرهنگی بر این بود که فیلم ها محتوای عمیق داشته باشند و از فیلمفارسی دور شوند.

تجار با ذکر این نکته که الگوبرداری از سینمای فیلمفارسی این روزها به شدت باب شده است تصریج کرد: این بسیار تأسف بار است که همان الگوی قدیمی هجو بودن در برخی فیلم ها با فرمول های از پیش تعیین شده همچنان وجود دارد.

عضو هیأت موسسه انجمن قلم ایران خاطرنشان کرد: بدیهی است فیلمنامه نویسان جدی ما کسانی هستند که خودشان نیاز به راهنمایی ندارند و می دانند که باید مطالعه کنند و حرفی نو برای گفتن داشته باشند و اثری را ارائه کنند که قصه روی پای خودش بایستد و هم برای مخاطب جذاب باشد و هم عمق و معنا داشته باشد. منتها بعضی از فیلمسازان ما هستند فکر می کنند خودشان می توانند قصه سر هم کنند یا از چند نفری که آشنایی به قلم ندارند دعوت می کنند که کاری را بنویسند.

این هنرمند متذکر شد: اغلب این افراد دنبال فروش فیلم های شان هستند البته بخش دیگری هم وجود دارد که تلاش می کنند تنها برای برخی خواص جامعه مبادرت به تولید اثر کنند که درک آثار آن ها هم آسان نیست.

تجار در پاسخ به این پرسش که شما نقش مدیران فرهنگی را در کاهش کیفیت محتوای آثار سینمایی و پلتفرم ها تا چه میزان می دانید اظهار داشت: هیأت های نظارتی در سازمان سینمایی و شبکه نمایش خانگی باید پاسخگوی تولیدات نازل تصویری در این مدیوم ها باشند؛ درست است که این مسأله مهم نظارت مدیران را می طلبد اما برخی مواقع مدیران به واسطه مشغله های فراوان شان کسانی را مصدر کار می گذارند که آثار را نظارت و ارزشیابی کنند که سطوح پایین مشکل زا می شود. مدیران باید افراد با تجربه و درایت را در این پست های نظارتی به کار بگیرند و اگر غیر از این باشد شاهد نزول شدید کیفیت محتوایی آثار خواهیم بود.

این نویسنده تأکید کرد: این بسیار تلخ است که وقتی یک فیلم پر فروش می شود مدیر فرهنگی چشم خود را روی محتوای اثر می بندد و اجازه می دهد آن اثر به هر شکلی ساخته شود. بدیهی است که هر کسی در هر جا نشسته مسئول است اما گاهی مسئولیت ها سنگین تر می شود. بنده معتقدم باید هر کس در سطح خودش مورد سوأل قرار بگیرد.

تجار در خاتمه این گفتگو افزود: ما باید خوراک فرهنگی سالم را به جامعه هدیه کنیم و این وظیفه مدیران فرهنگی است که تلاش ویژه داشته باشند تا فیلمنامه هایی با محتوای سالم و مناسب که می توانند در فرهنگ سازی نقش اساسی را ایفا کنند به تولید برسند و از تولید فیلمنامه های سطحی و دم دستی خودداری کنند.