به عنوان سینماپرس، قسمت پنجم از فصل سوم برنامه اکران به میزبانی روزبه رحیمی نژاد و احسان طهماسبی و حضور عادل تبریزی کارگردان فیلم مفت بر و نفیسه زارع کارگردان فیلم کوتاه باغ وحش از اکران مدیا پخش شد.

عادل تبریزی در این برنامه اظهار کرد: با حسین فرحبخش کار نکرده بودم؛ در گیجگاه ادای دین به پویا فیلم کرده بودم و وی پس از دیدن این فیلم پیشنهاد کار داد. در نهایت ایده ای را مطرح کردم و در نگارش فیلمنامه دخیل بودم و نگاهم وارد قصه شد. سلیقه من و حسین فرحبخش از هم دور نبود و در نهایت به مفت بر رسیدیم.

وی ادامه داد: در گیجگاه به جریان سینما که در جامعه نهادینه شده می پردازم و سینما از ابزار حیاتی مردم بوده است. تمام شور و هیجان ما از پویا فیلم است و مگر کسی را داریم با فیلم های جمشید هاشم پور و ملودرام های پورعرب خاطره نداشته باشد.

کارگردان مفت بر دلیل مخالفت برخی منتقدان با سینمای حسین فرحبخش یادآور شد: این ادعا را دارم از سن کم هیچکس به اندازه من پیگیر منتقدان نبوده است. گیجگاه را به یک منتقد منتقل کردم و هیجانات نسل ما به واسطه منتقدان منتقل شد؛ برخی حرف ها اما شبیه این است که از درون مردم بی خبر هستیم و مردم پیاده رو هنوز با سلطان قلب ها خاطره دارند. سینما با کلمه غلط فیلمفارسی مورد حمله شده و قبل انقلاب هم به فیلم های فردین و فیلمفارسی حمله شد.

تبریزی افزود: فیلم های عقرب و نیش و گروگان از جمله فیلم هایی بود که قهرمان داشت و همان زمان به این فیلم ها حمله می شد. برخی منتقدان به شناخت دنیای فیلمساز تاکید دارند و اگر خانواده ای فیلم مفت بر را می بیند شبیه خانواده ای است که می خواهد شهربازی برود و سوار ترن هوایی شود اما برخی می خواهند این خانواده در اوج هیجان ویل دورانت بخوانند وهدف این فیلم سرگرمی است.

احسان طهماسبی منتقد و نویسنده نیز با بیان اینکه مفت بر در حال و هوای خود فیلم خوبی است اظهار کرد: درباره حال خوب و بد سینما می توان حرف زد و علت شرایط سیاستگذاران سینما هستند که مسیر خوبی را نیز انتخاب نکردند. معتقدم عادل تبریزی رویکرد دلسوزانه به سینما دارد و سینما برای او یک دغدغه است. مفت هم ادای دین به کسانی است که از ابتدای شکل گیری سینما فارغ از سطح آثارشان دغدغه این هنر را داشتند.

تبریزی نیز اظهار کرد: یک چیزی در فیلمفارسی وجود دارد که ارزشمند و اخلاق و خانواده در این آثار مورد توجه است. مادر در سینمای ایران و فیلم های ایرانی چه جایگاهی دارد. سفره، عشق، خانواده و ... بعد ترویجی مناسبی برای جامعه داشته است و این فیلمفارسی که مورد حمله قرار می گیرد تاثیر خود را داشته است.

طهماسبی با اشاره به ابداع کلمه فیلمفارسی از سوی دکتر کاووسی یادآور شد: وی این واژه را درباره آثاری به کار می برد که نه فیلم بودند و نه فارسی. نمی دانم چرا پذیرفتن الگوی مشخص برای بازی یک بازیگر تکرار می شود منجر به دلخوری مخاطب می شود و وقتی آن فریم را در مفت بر برای حامد بهداد و سحر دولتشاهی می شکنیم چرا گارد می گیریم؟ بازیگری امکاناتی را در اختیار شما می گذارد که مجموعه ای از نقش ها را بازی کنید.

کارگردان مفت بر توضیح داد: من دوست دارم فیلم مردمی را احیا کنم و عاشق جریان های مردمی هستم و مردم باید موسیقی فیلم را بخوانند. در بهترین حالت سینمای ایران که یک فیلم می فروشد سه میلیون تا چهارمیلیون مخاطب دارد و از ۸۰ میلیون بیش از ۷۶ میلیون ما را نمی بینند و کسانی که نگران فرهنگ هستند چرا برای پایگاه های اصلی فرهنگی مثل مدارس و... دلسوزی نمی کنند.

منتقدان درست می گویند چرا فقط کمدی اما وقتی حال جامعه خوب باشد مردم ندیده های خود را می بینند و چرا مردم سگ کشی را می دیدند؟ مردم امروز حالشان خوب نیست و می خواهند چیزی را ببینند که ندارند و به واسطه دلسوزی برای سینما نباید سینما را تخریب کنیم. جامعه سینما به واسطه برخی چیزها فقط دارد خودش را می کوبد.

تبریزی تصریح کرد: عباس کیارستمی و داریوش مهرجویی رفتند و همه یک خانواده کوچک هستیم و باید برای کسانی مثل فرحبخش دست بزنیم که فیلم می سازد و اتفاقا موضع وی مشخص است.

وی گفت: حرف منتقدان برای من مهم است اما خودم و سلیقه خودم را عوض نمی کنم. فیلم بد خودم را بسازم بهتر از این است که فیلم خوب دیگران را بسازم؛ می توان براساس جریان روز یک فیلم بسازم و برای تولید مفت بر ژست نمی گیرم و برای من مهم است مردم را در سینماها ببینم.

کارگردان فیلم مفت بر با اشاره به دستمایه دهه ۶۰ در ساخت کمدی ها توضیح داد: جامعه امروز ایران از گذشته استقبال می کند. این جریان روز است که قالب شده و به عنوان نمونه بعد از اسکار اصغر فرهادی همه تلاش کردند شبیه او بشوند و امروز هم در دفاتر فیلمنامه های بسیاری از دهه ۵۰ و ۶۰ می آید.

وی مردم را مهمترین دستاورد فیلمسازی دانست و با بیان اینکه دوست دارم با حامد بهداد یک فیلم اجتماعی بسازم گفت: دوست دارم درباره فیلم هایم با مردم حرف بزنم و از آنها گاهی می پرسم که این فیلم خوب هست که بروم و به تماشای آن بنشینم؟.

احسان طهماسبی نیز یادآور شد: دوست دارم به رغم همه حرف های عادل تبریزی، او به جنس سینمایی برگردد که خیلی دوستش دارد و دچار تغییر رویکرد شود و وارد جریانی شویم که فیلم هایی را بسازد که مهم است و دوست دارد.

نفیسه زارع کارگردان فیلم کوتاه باغ وحش نیز اظهار کرد: تصویر اولیه از دختربچه ای داشتم که روبروی قفس یک حیوان ایستاده و صدای دعوای والدینش را می شنود و این آغاز داستان بود. فکر دختربچه درباره اینکه من زیبا هستم یا نه نمودش در فیلم موی پلاستیکی است که بچه با خودش می کشد و با مقایسه رنگ روی صورت و نگاه کردنش به بچه های دیگر با حس رقابت بهتر بودن نگاه می کند.