«سعید دشتی» بازیگر و کارگردان تئاتر که با نمایش «نیوجرسی» در چهل و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر حاضر شده است، در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس به بحث اقتصاد تئاتر پرداخت و در این خصوص بیان کرد: من فکر می‌کنم که شرایط بعد از کرونا خیلی تغییر کرده. یعنی تئاتر وارد مرحله‌ای شده که عوامل زیادی در فروش یا عدم فروش و استقبال یا عدم استقبال مخاطب از یک اثر دخیل هستند. این دیگه فرمول خاصی ندارد. یعنی نه می‌توانیم بگوییم یک کاری که نمایش با کیفیتی دارد، لزوماً می‌تواند با فروش گسترده مواجه شود، و نه می‌توان گفت نمایشی که لزوماً از بازیگر چهره استفاده می‌کند، موفق خواهد بود.

او ادامه داد: به مرزی رسیدیم که یک نمایش، علاوه بر کیفیت و موفقیت‌هایی که دارد، باید در نحوه ارائه و پرزنت کردن خودش هم موفق عمل کند. یعنی باید بتواند خودش را طوری ارائه دهد که مخاطب قبول کند و در این فضای شلوغ مجازی تصمیم بگیرد که برود این نمایش را ببیند.

دشتی با بیان این مطلب که یک نمایش باید بتواند خودش را درست ارائه کند، بیان کرد: حتی قبل از اینکه تماشاگر به سالن برسد. بعد از اینکه تماشاگر به سالن رسید، دیگر فقط کیفیت نمایش نیست که مهم است. یعنی دیگر صرفاً کیفیت نمایش کار خوب کافی نیست که مخاطب از آن استقبال کند. نه لزوماً اسم‌ها این‌طور هستند، نه لزوماً کیفیت آن نمایش.

وی همچنین در خصوص ورود سلبریتی ها به تئاتر تصریح کرد: چهار یا پنج سال پیش صرفاً حضور چهره‌ها تضمین‌کننده نبود، اما الآن در کنار حضور آنها، نحوه ارائه نمایش قبل از اجرا خیلی اهمیت پیدا کرده. اینکه شما چطور می‌خواهید یک وجه تمایز ایجاد کنید و ویژگی‌های نمایشی را درست ارائه دهید.

دشتی در انتقاد نسبت به ضعف های مدیریتی در اشاعه و تبلیغ هنر نمایشی و تئاتر بیان کرد: این موضوع فقط مختص تئاتر نیست. اگر بخواهید مواجهه مخاطب با آثار کمدی را با ژانرهای اجتماعی یا سایر ژانرها مقایسه کنید، به درصدی می‌رسید که تفاوت زیادی دارد. این اتفاق در تئاتر هم افتاده. تصور عام مردم این است که تئاتر کمدی، مانند سینما و برنامه‌های شبانه، در تئاتر هم مشابه هم اجرا می‌شود. بنابراین، بازار فروش نمایش‌هایی که در مرکز شهر اجرا می‌شوند، قابل قیاس با دیگر اجراها نیست.

کارگردان نمایش «دریبل» افزود: در واقع به نظر من، عدم ارائه درست و عدم دغدغه فرهنگی مدیران، که نتواسته‌اند تئاتر را در بافت جامعه تزریق کنند، از اختصاص بیلبورد می‌تواند شروع شود. این کار می‌تواند در سطح شهر باشد، تا تیزرهای تلویزیونی و موارد دیگر، مثل همان ماجرای فرهنگ بستن کمربند ایمنی.

دشتی تصریح کرد: یادتان باشد، ۲۰ سال پیش چقدر تیزر و انیمیشن پخش می‌شد و از طرف دیگر، مدل‌های مختلف جریمه و تشویق برای آن گذاشته شد. این اقدامات باعث شد که این فرهنگ در بافت جامعه نفوذ کند و همه متوجه شوند که بستن کمربند ایمنی مهم‌ترین مسئله در رانندگی است.

کارکردان نمایش نیوجرسی در پایان گفت و گو خاطرنشان کرد: اما آیا همان تمرکزی که ما در آن حوزه داشتیم، برای کارهای فرهنگی‌مان هم اعمال کرده‌ایم؟ نه، اصلاً. اصلاً به این مقوله توجه نشده است. تئاتر تنها یکی از این مسائل است. شما باید مطالعه مناسبات مردم را در نظر بگیرید؛ خیلی از مناسبات اجتماعی‌شان شبیه به تئاتر است. شبیه به همان استقبال مردم از سینمای معناگرا تا سینمای کمدی. این لزوماً به معنای منفی بودن نیست؛ سینمای کمدی هم لازم است. نمی‌گویم که کمدی نفی شود. بلکه در تئاتر هم باید بالانسی وجود داشته باشد که متأسفانه وجود ندارد.

شایان ذکر است که چهل و سومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر از سوم تا دوازدهم بهمن در دو بخش صحنه‌ای و خیابانی به دبیری خیرالله تقیانی پور در گوشه و کنار پایتخت برگزار خواهد شد.