به گزارش سینماپرس، داریوش کاردان بازیگر سینما و تلویزیون که به تازگی در سریال «میراث» نقش یک روحانی را ایفا می‌کند، درباره ویژگی‌های این نقش به ایرنا گفت: ایفای نقش روحانی در یک سریال برای من تجربه تازه‌ای نبود و پیش از این نیز چندین بار در آثار تلویزیونی و سینمایی نقش روحانی داشته‌ام؛ از جمله در سریال «سقوط یک فرشته» و همچنین در سریال «تبریز در مه» که در آن پنج نقش مختلف را بازی می‌کردم و یکی از آن‌ها روحانی بود. نقش روحانی در آثار مختلف کم نبوده و از این بابت تجربه تازه‌ای محسوب نمی‌شود اما روحانی سریال «میراث» ویژگی متفاوتی داشت.

وی تصریح کرد: من هر نقشی را که بتواند زمینه‌ای برای نمایش توانایی‌هایم و انتقال ارزش‌های انسانی و اجتماعی فراهم کند، می‌پذیرم؛ به شرطی که کل اثر نیز ارزشمند و دارای حرفی برای گفتن باشد. اگر اثری نتواند به نفع مردم یا مخاطب تمام شود، نقش آن را قبول نمی‌کنم، حتی اگر طنز، کمدی یا نقش منفی باشد.

کاردان درباره این سریال و تعاملش با نقشی که ایفا کرده، توضیح داد: سریال «میراث» به موضوعات روز کشور پرداخته و حرف‌های قابل تأملی داشت. با توجه به تجربه‌ها و آشنایی شخصی‌ام با نوع گفتار و رفتار روحانیون، از جمله چگونگی ادای کلمات، لحن، حرکات دست و بدن، توانستم نقش را طبیعی ایفا کنم. در ابتدای کار، گروه تولید یکی دو نفر را به‌عنوان مشاور آوردند تا به من کمک کنند با شیوه زیست روحانیون بیشتر آشنا شوم اما پس از یکی دو روز گفتند که دیگر نیازی نیست. با تسلط نسبی‌ای که بر زبان عربی، آیات، روایات و اشعار رایج در گفتار روحانیون دارم، سعی کردم از آن‌ها در بازی خود استفاده کنم تا نقش باورپذیر و واقعی از کار درآید.

وی عنوان کرد: من همواره کوشیده‌ام در هر نقشی که حضور دارم، صداقت و معنا را محور قرار دهم و اثری خلق کنم که برای مخاطب اثرگذار و مفید باشد.

طنز مؤثر نیازمند تخصص و تعهد جمعی است

در سریال «میراث» که فضایی فلسفی و اجتماعی دارد، رگه‌هایی از طنز نیز بر این بستر جدی وجود دارد که از ویژگی‌های طنازی‌ داریوش کاردان نیز به حساب می‌آید؛ از همین روی، کاردان در ادامه در تشریح اهمیت و نحوه تأثیرگذاری طنز در اصلاح رفتارهای غلط اجتماعی، تأکید کرد که این امر نیازمند نگاه تخصصی و تولیدی منسجم است و گفت: طنز بهترین روش برای تغییر رفتارهای غلط اجتماعی است اما این امر منوط به نویسنده‌ای است که دغدغه اصلاح داشته باشد، نه صرفاً کسب درآمد.

طنز؛ داروی مناسب برای درد درست

وی مثالی آورد و توضیح داد: تأثیرگذاری در این حوزه مانند درمان بیماری است. دارو خوب است اما باید داروی همان بیماری باشد. نمی‌توان نسخه کلی برای همه دردها پیچید؛ همان‌طور که برای سرماخوردگی نمی‌توان داروی ورم معده تجویز کرد. در طنز نیز، نویسنده باید یک فرد وارد و حاذق باشد که ابتدا درد اجتماعی را به‌درستی تشخیص دهد و سپس بهترین روش درمان (از حیث زمان و محتوا) را به کار گیرد.

کاردان بیان کرد: این فرآیند تنها به نوشتن خلاصه نمی‌شود. کارگردان باید درک عمیقی از مفاهیم داشته باشد، بازیگران به درستی انتخاب شوند و تمام مواد اولیه تولید با دقت ترکیب شوند تا خروجی نهایی مطلوب باشد.

وی با تمجید از تیم سازنده سریال «میراث»، به سختی‌های تولید اشاره کرد و گفت: خوشبختانه در این سریال، آقای زارع‌طلب بسیار شیوا و زیبا متن را نوشتند و کارگردان، آقای امین امانی، زیرکانه عمل کردند و بازیگران هم سنگ تمام گذاشتند. ضمناً تلاش عوامل در سکانس‌های فضای باز در هوای بسیار سرد ورامین نیز خیلی جالب بود؛ دندان همه ما از سرما بهم می‌خورد. در حالی که دیگران می‌توانستند خود را با پتو بپوشانند، بازیگر موظف بود در همان لباس و شرایط جلوی دوربین ظاهر شود و بلرزد. ما با گرم کردن خودمان کنار آتش در فواصل کوتاه، ادامه کار می‌دادیم.

کاردان در بخش دیگری از سخنانش با انتقاد از تولیدات سطحی که امروز نمایش داده می‌شوند، تصریح کرد: اگر قرار بود این سریال هم مانند بسیاری آثار طنز امروزی باشد، خیلی راحت در اتاق می‌نشستیم و با دوربین ثابت، صحنه‌ها را ضبط می‌کردیم که هیچ کات منطقی، دیزالو یا حرکت منطقی دوربین در آن نباشد و صرفاً چند نفر با هم صحبت کنند و نامش را بگذارند سریال.

ماجرای آثاری که نه طنز است نه کمدی

وی همچنین به تأثیر بلندمدت کارهای خوب اشاره کرد و گفت: تأثیر این سریال این‌گونه نیست که فردا مردم را یک‌باره تغییر کنند اما می‌تواند جرقه‌های کوچکی را روشن کند. کارهای خوب، مانند بیماری‌های بد، مسری هستند. زمانی که شما در صف می‌ایستید و اجازه می‌دهید فرد مسن یا نیازمند، کارش را زودتر انجام دهد، یا در اتوبوس جای خود را به او می‌دهید، دیگران این را می‌بینند. کارهای خوب قطعاً اثرگذارند و امید می‌رود که رفتارهای غلط اجتماعی در مدت زمانی، اصلاح شوند، هرچند راه درازی در پیش است.

کاردان بیان کرد: امروز کار برای کسانی که واقعاً در این حوزه تخصص دارند بسیار دشوار شده اما برای کسانی که هیچ تجربه‌ای ندارند بسیار آسان است. ما به سطحی از بی‌معنایی رسیده‌ایم که واژه طنز را به گروه‌هایی نسبت می‌دهیم که فقط با کلمات زشت تلاش می‌کنند خنده مخاطب را تحریک کنند؛ در واقع این آثار نه طنزند نه کمدی.

وی با بیان اینکه طنز امروز کشور را سالم و موفق نمی‌داند، توضیح داد: شاید عده‌ای بگویند من سخت می‌خندم اما واقعاً این نوع خنداندن ارزش ندارد. خدا می‌داند آینده به کجا خواهد رفت؛ شاید این وضعیت، نسخه‌ای باشد که برخی برای شرایط امروز جامعه پیچیده‌اند تا به هر شکل ممکن مردم را سرگرم کنند.