به گزارش سینما پرس، عصر روز گذشته مراسم افتتاحیه فیلم های «کورسو» به کارگردانی امید عبدالهی و «راز اختران» ساخته مسعود سفلایی با حضور شفیع آقامحمدیان مدیرعامل مرکز، اکبر حــــر، محمدجواد لسانی، فرشاد فرشته حکمت، ارد عطارپور، محسن امیر راشد (بازیگر کورسو) و جمعی از علاقمندان سینما، در سالن «سینماحقیقت» مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی برگزار شد  و با حضور شهنام صفاجو و مازیار فکری ارشاد مورد نقد و بررسی قرار گرفت.

امید عبدالهی کارگردان فیلم «کورسو» در ابتدای این نشست، درخصوص شکل گیری این فیلم گفت: طرح اولیه فیلم در حدود 7 سال پیش شکل گرفت و فیلمنامه اولیه آن به نگارش درآمد، خوشبختانه و یا متاسفانه در آن سال امکان ساخته شدن پیدا نکرد و در طول این سال ها فیلمنامه چند بار بازنویسی شد و تجربیات من در این سال ها به بهتر شدن فیلمنامه کمک کرد، اما ساختار اولیه فیلمنامه تغییر نکرد و من سعی کردم فرم و فضای شخصی خودم را در فیلم پیاده کنم.

وی ادامه داد: تلاش کردم احساسات گرایی را از فیلم کم کنم، به طوری که این مسئله برای مخاطب بزرگ نشود تا بتوانم به سینمای ناب دست پیدا کنم، در همین راستا نیز موسیقی را از فیلم حذف کردم تا بتوانم به این مهم نزدیک تر شوم.

کارگردان فیلم کورسو با اشاره به حضور موفق این فیلم در جشنواره کلرمون فران خاطرنشان کرد: من این شانس را داشتم که با نمایش فیلمم در این جشنواره معتبر، از فیلمسازی لذت ببرم. فیلم هفت بــــار در جشنواره کلرمون به نمایش درآمد و در هر سانس 1500 نفر از فیلم دیدن کردند که یک اتفاق منحصر به فرد بود؛ اما متاسفانه اینجا، ما حاضر نیستیم در جلسات اکران فیلم های دوستان و همکاران خود هم شرکت کنیم که جای تاسف دارد.

در ادامه مازیار فکری ارشاد منتقد برنامه درخصوص این فیلم گفت: کورسو به لحاظ فرم و محتوا بسیار هماهنگ است. کارگردان توانسته تنهایی یک پیرمرد را با استفاده از ریتم خوب به تصویر درآورد، چیدمان سکانس‌ها بسیار تمیز و مرتب در کنار هم قرار گرفته اما سکانس پایانی فیلم که تحویل عینک به صاحبش است را می توانست بهتر درآورد، یعنی روایت در سکانس پایانی به نوعی قطع می شود.

این منتقد سینما، تنهایی انسان را دستمایه بسیاری از فیلم های سینمایی امروز دانست و تصریح کرد: در سینمای ایران و جهان چه فیلم کوتاه و یا بلند، تنهایی آدم ها به لحاظ محتوایی دستمایه بسیاری از فیلمسازان قرار گرفته و در این سال ها به لحاظ فرمی و ساختاری رشد کرده است.

وی افزود: این تنهایی در کــــورسو هم به تصویر کشیده شده و تاکید بسیار خوبی بر ملال آور بودن زندگی این پیرمرد دارد. تنهایی یکی از معضلات جامعه مدرن شهری در ایران و جهان است و کارگردان با استفاده از میزانسن های خلوت، این تنهایی را بسیار قابل لمس کرده است. ضمن اینکه در سینمای آوانگارد امروز، موسیقی به مرور در شرف حذف شدن است و کارگردان کورسو نیز از این مهم به خوبی استفاده کرده است.

شفیع آقامحمدیان نیز در سخنان کوتاهی ضمن تاکید بر هماهنگی ساختار و محتوای فیلم بیان کرد: نگاه رئالیستی فیلم از نقاط قدرت فیلم محسوب می شود و فیلمساز به نوعی تلاش کرده تا نگاه رئالیستی «روبر برسون» را به تصویر بکشد و در این مسیر گام بردارد.

در ادامه این نشست فیلم «راز اختران» به کارگردانی مسعود سفلایی با حضور کارگردان مورد نقد و بررسی قرار گرفت. مسعود سفلایی در پاسخ به شهنام صفاجو پیرامون شکل گیری این مستند گفت: تحقیق پروژه بسیار طولانی بود و جا دارد از حمایت های مرکز گسترش قدردانی کنم، چون اصولا در این گونه همکاری ها، تهیه کننده بسیار تاکید دارد که کار هرچه سریع تر به نتیجه برسد و صبر و همراهی آنها باعث شکل گیری این میتند پژوهشی شد.

سفلایی علاقه فیلمسازان به ساخت مستند علمی در ایران را کم دانست و تصریح کرد: فیلمسازان مستند بیشتر علاقه مندند فیلم های مستند خود را در قالب معرفی یک شخص و یا مکان ساخته و کمتر به سراغ ساخت مستندهای علمی می روند و در این چند ساله هم به ریشه‌شناسی مباحث علمی کمتر پرداخته شده است.

وی افزود: طرح اولیه راز اختران درباره رصدخانه مراغه بود و در ادامه، تاریخ نجوم در ایران و چگونگی آشنایی دانشمندان هندی با دانشمندان نجوم ایرانی و ورود نجوم به هند نیز به این مستند افزوده شد. البته تحقیق کار بسیار کامل است، ما در مرحله تحقیق با اساتید نجوم مشورت کردیم تا بیان فیلم با واقعیت نجوم در ایران نزدیک باشد و در فیلم از روایت هایی بهره بردیم که بیشترین قرابت را با واقعیت داشته باشند.

در ادامه مازیار فکری ارشاد درباره ساخت مستندهای علمی خاطرنشان کرد: به دلیل اینکه در ایران مستند علمی کم ساخته می شود، این فیلم حایز اهمیت است. پژوهش حلقه گمشده مستندسازی در ایران محسوب می شود و در این مستند پژوهش حرف اول را می زند. ساخت این گونه مستندها برای سینمای ایران بسیار لازم است.

این منتقد با اشاره به اینکه فیلم در چهار بخش برای مخاطب روایت می شود گفت: ارتباط این بخش ها با یکدیگر هماهنگ نیست و هر بخش می توانست یک فیلم مستقل باشد؛ همچنین در فصل چهارم که جمع بندی فیلمساز محسوب می شود، این نتیجه گیری به سرعت صورت می گیرد به طوری که بیننده نمی تواند ارتباط خوبی با فیلم برقرار کند. اگر فیلم با دغدغه مخاطب عام ساخته شده، بخشی از اطلاعات باعث گمراهی وی می شود، یعنی بخشی از فیلم برای مخاطب عام است و بخشی دیگر برای اهل فن و این مسئله به نوعی فیلم را دچار یک نوع دوگانگی کرده است.

گفتنی است که در پایان این مراسم، شفیع آقامحمدیان لوح تقدیر و هدایایی به شرکت کنندگان این دو نشست اهدا کرد.

انتهای پیام/ن.ف