به گزارش خبرنگار سینماپرس، «ابراهیم داروغه زاده» قائم مقائم دبیر جشنواره سی و دوم فیلم فجر در صفحه اجتماعی خودش به نظرسنجی درباره حذف بخش بین و الملل جشنواره در این دوره پرداخته است، اهالی سینما و رسانه هریک دیدگاه های خود را بیان کرده اند که در ادامه عینا و به ترتیب زمانی درج آنها آمده است:
علی علایی : آقای دکتر جسارتاً بخش بین الملل جشنواره فجر هیچگاه حتی در سطح منطقه ای هم اعتبار نداشته و حتی فیلمسازهای داخلی سیمرغ بخش ملی برایشان مهمتر است تا بخش بین الملل.
منوچهر اکبرلو: فجر هیچ وقت بین المللی نبوده.نمایش تعدادی فیلم خارجی، یک جشنواره را خارجی نمی کند. فجر هیچ وقت برنامه ای برای این بخش نداشته.این بخش فقط تزیینی است.در هیچ دوره ای شرایط لازم برای بین المللی شدن ایجاد نشده و.... بحثش مفصل است.
کیوان کثیریان: اتفاقی که می افتد اتفاق خوبی است.
غلامرضا موسوی: سلام . ایران به دو جشنواره - یک جشنواره ملی و یک جشنواره بین المللی درست وحسابی دارد . البته این یعنی دومی نیا ز به حل اونی که اقای ظریف بخاطرش رفته به ژنو دارد .
علی افشار: به نظر میرسد راهکار درست بین المللی بودن واقعی جشنواره فجر باشد. یعنی جشنواره در یک بخش اصلی رقابتی، با تعدادی فیلم خارجی (قابل نمایش نسخه کامل در ایران) و تعدادی فیلم برتر ایرانی برگزار شود و داورانی متشکل از سینماگران ایرانی و خارجی تا از حالت شو و «ویترین سالانه آثار!؟ سینمای ایران» بیرون بیاید و به معنای واقعی خود برسد. ولو این که نتواند محل اولین نمایش فیلم های خارجی روز باشد و همه چهره های مطرح نتوانند به ایران بیایند و ... با وجود همه محدودیت ها. این عادت که فیلم های اندک ایرانی در رقابت با فیلم های خارجی دیده شوند، بهتر از وضعیت فعلی است که هجمه ای از فیلم های ریز و درشت ایرانی به شکل درهم در کنار بخش های متکثر خارجی قرار می گیرند و مجالی هم برای دیده شدن و به چشم آمدن و قضاوت به شکل درستش وجود ندارد. حذف بخش بین المللی به معنای حذف کارکرد ارتقابخشی جشنواره است و تبدیل آن به یک جشنواره محلی و دورهمی. یا به عبارتی پاک کردن صورت مساله به جای حل آن!
عباس کریمیعباسی: وجود بخش بین المللی از همیشه لازم تره به دلیل این که سینما می تونه مهمترین ابزار ما برای ارتباط مسالمت آمیز با دنیا باشه حتی با همین نام الکی بین المللی که در واقع فقط چند کشور محدود دنیاست یا اگر سینماگر مطرحی هم توش بوده استثنا به حساب میاد.
سرمایه گزاری بخش بین الملل باید بر افراد موثر بر سینمای جهان باشه مهمترین بخش هم به داوران بر می گرده که بودن آدم های شاخص در بین اونها می تونه توجه رسانه های جهانی رو به فجر جلب کنه.
مسعود نجفی: وقتی هیچ چهره سرشناس بین المللی در جشنواره فجر شرکت نمی کنه و برای انتخاب آثار به شدت محدودیت داریم این بخش نباشه بهتره.
در ادامه «ابراهیم داروغه زاده» آورده است: از مجموع نظرات دوستان این طور برداشت میشه که وضعیت فعلی به هیچ وجه قابل قبول و قابل ادامه دادن نیست .درسته؟ خوب حالا چکار میتوان کرد؟ ایا با اصلاحات قابل حل است یا نه نیاز به به یک جراحی عمیق و انقلابی دارد؟ همه دبیران جشنواره میخواسته اند که این مشکل را برطرف کنند. ولی موفق نشده اند چرا؟؟
کیوان کثیریان: با احترام عمیق به آقای دکتر داروغه زاده، بی شک در همچنان بر پاشنه سابق خواهد چرخید و با توجه به سابقه محافظه کاری دوستان مدیر فعلی و ترکیب مسوولان جشنواره ، توقع هرگونه جراحی عمیق و حرکت انقلابی به کلی نمی رود. رک و راست. باز هم با احترام فراوان.
امیرحسین علم الهدی: جشنواره فیلم فجر سالیان سال است که جشنواری ملی است نه بین المللی و حذف بخش بین الملل به همین شکل موجود باعث حذف جشنواره از مرکز جشنواره های دنیا خواهد شد.برگزاری بخش بین الملل بصورت مستقل بهتر است تا حذف آن هرچند همانگونه که در جشنواره داخلی...
ارسال نظر