به گزارش خبرنگار تلویزیون سینماپرس، برنامههای صدا و سیما در حوزه کودکان در سالهای گذشته رشد به سزایی داشته است، اما لزوم نوآوری در حوزه حضور مجریان در این عرصه در حال حاضر بیش از گذشته احساس میشود از سوی دیگر با توجه به حجم گسترده برنامه های مخصوص کودکان از سوی شبکه های بیگانه، دست اندرکاران برنامههای کودک و نوجوان در صدا و سیما رقابت تنگاتنگی را در این عرصه برای جذب مخاطب تجربه میکنند.
آزیتا رضایی؛ که بچه ها او را با نام خاله رؤیا می شناسند، سالهاست که سابقه ی کارتئاتر کودک و برنامه سازی برای کودک را دارد. آزیتا رضایی و همسرش مجتبی ظریفیان (عمو مهربان) اجراهای مشترکی در برنامههای «آبرنگ»، «شكوفههای بهاری»، «رستوران كودكان» و «با ما بیا» را داشته اند. وی در گفت و گو با خبرنگار تلویزیون سینماپرس، در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه «درسالهای اخیر بیشتر برنامههای کودک در تلویزیون به این سمت رفته اند که مجریانی به عنوان عمو یا خاله در برنامه حضور پیدا کرده و در قالب برنامه های متفاوت سعی در جذب کودکان به سمت برنامه خود دارند، به نظر شما این ساختار رنگ کهنگی به خود نگرفته و تا چه زمانی می تواند ادامه پیدا کند؟»، اظهار داشت: به طور کلی اوضاع ما در صدا و سیما به شکلی است که از لحاظ اقتصادی نمی توانیم برنامهای تازه و خلاقانه را که بشود روی آن به لحاظ تکنیکی سرمایه گذاری کرد را تولید کنیم.
وی ادامه داد: برای مثال من و مجتبی ظریفیان طرحی را داریم که دو سال است که بر روی آن کار کردهایم اما به محض اینکه تصمیم گرفتیم تصویر برداری آن را شروع کنیم به ما اعلام کردند که تولید و تصویر برداری این برنامه منوط به داشتن اسپانسر است و تا پول نباشد برنامه ای نیز تولید نخواهد شد.
رضایی تصریح کرد: در حقیقت در چنین شرایطی که بودجه کافی برای برنامه سازی وجود ندارد، نمی توان کاری را قضاوت کرد و به همین علت بیشتر برنامه ها برای کودکان به یک پلاتو ارزان، یک مجری و یک عروسک رضایت می دهند و برای همین میزان از تولید هم بودجه کافی وجود ندارد، متأسفانه پروژههای زیادی وجود دارد که به علت نبودن بودجه نیمه کاره رها شده است.
این هنرمند با بیان اینکه در شرایطی که بودجه برای تولید برنامه های مخصوص کودکان وجود ندارد، جذب کودکان به سمت تماشای شبکه های ماهواره ای و لوح های فشرده موجود در بازار، طبیعی است، عنوان کرد: باور من بر این است که باید برای کودکان برنامه هایی مطابق با استانداردهای و تکنیک های روز دنیا ساخته شود، وقتی امکان تولید چنین برنامه های وجود نداشته باشد بچه ها نیز به سمت تماشای برنامه های بیگانه که متناسب با فرهنگ ما نیستند جذب می شوند، باید جذابیت های لازم را در تولید برنامه های کودکان به وجود بیاوریم زیرا در دنیای امروز رقابت بسیار سخت است اما متأسفانه به دلیل کمبود امکانات این اتفاق آنچنان که باید رخ نمی دهد.
وی با بیان اینکه حضور اسپانسر در برنامه های کودک و نوجوان به کار آسیب می زند، ادامه داد: اسپانسر تنها در یک صورت بودجه و هزینه تولید یک برنام را تأمین می کند و آن هم معرفی کالا و محصولش در مابین برنامه است و این مسئله اعتماد مخاطب را نسبت به برنامه و دست اندرکاران آن کم می کند، اما متاسفانه به دلیل بودجه کم صدا و سیما برنامه سازان مجبور به جذب اسپانسر می شوند که این مسئله به کیفیت کار لطمه وارد می کند.
رضایی با بیان اینکه نباید در برنامه های کودک آموزش به صورت مستقیم صورت بگیرد، اظهار داشت: کودکان حوصله ای برای شنیدن نصیحت و آموزش ندارند، و شاید یکی از عوامل عدم جذب مخاطب نصیحت گونه بودن برخی از برنامه ها است، باید برنامه های آموزشی را با خلاقیت و ذوق و به طوری که بچه دلزده نشود به آنها ارائه کرد.
وی افزود: یک مجری کودک همواره باید اطلاعات خود را به روز کند و با روانشناسی کودکان آشنا باشد، زیرا تنها با شناخت روحیات کودکان است که می توان به آنچه آنها تمایل به دیدن و شنیدنشان را دارند رسید و برنامه هایی درخور و موفق را ارائه کرد.
رضایی خاطر نشان کرد: آرزو دارم این شرایط اقتصادی تلخ تبدیل به شیرینی شود و ما بتوانیم برای بچه ها بیش از این هزینه کنیم و بزرگترها به این نتیجه برسند که غذای خوب را در ابتدا باید بچهها بخورند، بودجه برای تولید برنامه های مخصوص کودکان و نوجوانان باید بیش از آنچه هست باشد، متآسفانه به علت کمبود بودجه ما حتی نمی توانیم برنامه ای برای خردسالان داشته باشیم، امیدوارم هرچه زودتر این مشکلات حل شود و ما روز به روز شاهد رشد برنامههای کودکان باشیم.
انتهای پیام/
ارسال نظر