شورای صنفی نمایش از سالهای پیش با ترکیبی از نمایندگان انجمن سینماداران، اتحادیهٔ تهیه کنندگان، کانون کارگردانان، نماینده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نمایندهٔ هیات مدیرهٔ خانه سینما از دولت خارج شد و وظیفهٔ برنامه ریزی و نظارت بر نمایش فیلم‌های سینمایی، تعویض فیلم‌های روی پرده و تغییر گروه‌های سینمایی را بر عهده گرفت که البته بعد از تعطیلی خانه سینما و حضور جامعه صنفی و قانونی تهیه کنندگان سینمای ایران، جلسات آن با همین وظایف  به مدت سه سال در این محل برگزار شده است.

با روی كارآمدن دولت جدید و بازگشایی خانه سینما، برخی از افراد متعلق به این خانه و نهادهایی كه در طول مدیریت گذشته در تحریم برخی فیلم‌ها سلیقه‌ای برخورد كرده و به مجوزهای قانونی سازمان سینمایی پایبند نبودند، در تلاشی مبهم، زمزمه هایی را مبنی بر انتقال جلسات «شورای صنفی نمایش» از جامعه صنفی تهیه كنندگان به خانه سینما سر دادند که با توجه به تمامیت خواهی مرسوم در بین این دسته از سینماگران، خیلی موضوع غیر منتظره ای نبود.

اما حجت الله ایوبی رییس سازمان سینمایی که در این مدت نشان داده است بعد از هر اعتراضی از سوی همفکران خود، فورا برای برقراری آرامش! نسبت به موضوع، واکنشی در خور و به نفع آن افراد نشان می‌دهد، با تشکیل جلساتی متشکل از تهیه کنندگان، پخش کنندگان، سینماداران و کارگردانان به ریاست محمد احسانی کار تدوین آیین نامه شورای صنفی نمایش را قبل از جشنواره آغاز کرد که البته عدم حضور اعضای شورای صنفی نمایش کنونی و نماینده از جامعه صنفی و قانونی تهیه کنندگان سینمای ایران در این جلسات از نکته‌های حائز اهمیت است و آنچه که از این تصمیم برمی آید حذف زودهنگام شورای صنفی نمایش کنونی است.

پر واضح اینكه اگر مدیریت سینمایی به دنبال این باشد همه مشكلات اكران و فروش فیلم‌ها را با آیین نامه جدید حل و فصل کند، بی شک امکان پذیر نیست، چرا که فروش یک فیلم به عوامل مختلفی بستگی دارد و رئیس سازمان سینمایی اگرچه در آغازین روزهای فعالیتش، به این نکته بارها اشاره کرد که قصد حمایت از اکران را دارد اما تاکنون با گذشت حدود 5 ماه از فعالیت وی این اتفاق نیافتاده و این سیاست همچنان در سطح باقی مانده است.

آیین‌نامه جدید این روزها برای تصویب به دفتر «حجت الله ایوبی» ارسال شده  و باید دید كه تصمیم رئیس سازمان سینمایی برای اجرای بندهای آن و مکان جغرافیایی برگزاری جلسات آن به چه شکل خواهد بود، بی تردید سازمان سینمایی ا به عنوان متولی سیاست گذاری سینمایی کشور می تواند در تصویب آیین نامه ورود کرده و با فعال سازی شورای عالی نمایش همه موانع اجرای صحیح آیین نامه مورد اشاره را برطرف سازد، اما آنچه که مهم است نگرانی از نفوذ برخی ویژه‌خواران همیشگی همانگونه که 61 سینماگر به ایوبی هشدار داده اند، در عرصه سینماست که با حضور خود در پوشش های مختلف مافیای اکران در سینمای ایران  را شکل ندهند تا عدالت بخوبی برای همه فعالان سینمایی فراهم گردد.

حمید غفاریان