هر سال تلویزیون با فرا رسیدن ماه مبارک رمضان با تولید و پخش سریال ها و برنامه های مختلف سعی می کند مخاطب روزه دار را از سحر تا ساعاتی پس از افطار میزبانی کند و سعی دارد در این ماه که به «ماه خدا» شهرت دارد، آموزه های دینی را بیش از هر وقت دیگر در تولیدات خود بگنجاند و خوراک فرهنگی-دینی مخاطب را در این ماه فراهم کند.
برخی معتقدند با گذشت هر سال، تولیدات تلویزیون روندی رو به زوال را پیش رو می گیرد و این برای یک رسانه ملی ضعف بزرگی محسوب می شود و در برابر آنها برخی دیگر بر این باورند تلویزیون با توجه به امکانات خود در جهت رسالت رسانه ای خویش عمل کرده و انتقادات باید منصفانه تر مطرح شود.
سینماپرس هفته گذشته در گفتگو با سریال سازان و تهیه کنندگان به میزان موفقیت تلویزیون در تولید و پخش برنامه های مناسبتی پرداخته است که مجموعه ای از نظرات را در ادامه از نظر می گذرانید:
اسماعیل عفیفه: با وجود یک برنامه موفق تلویزیونی ساخت مشابه آن در دیگر شبکه ها اشتباه است
عفیفه اظهار داشت: «مخاطب به برنامه هایی مثل «ماه عسل» واکنش مثبت نشان می دهد و ساخت چنین برنامه هایی در تلویزیون باید جدی گرفته شود. اما به یک نکته مهم باید دقت داشت و آن هم عدم تکرار چنین برنامه هایی است. وقتی برنامه ای چون «ماه عسل» را داریم، نیازی ندارد که این برنامه در شبکه های دیگر سیما تکرار شود.»
عفیفه در خصوص چینش کنداکتور مینی سریال های تلویزیون ویژه ۳ شب قدر با توجه به تولید یک سریال ۲۹-۳۰ قسمتی در ایام ماه مبارک و تداخل آن ها با هم اظهار داشت: «این چینش کنداکتور اشتباه است که تلویزیون به آن دچار می شود. این که یک سریال در اوج پخش و جذب مخاطب قطع و یک مینی سریال پخش شود، کار اشتباهی است چرا که سبب می شود هم فضای داستان از بین برود و هم حس ببینده دچار خدشه شود.»
اکبر منصورفلاح: تلویزیون، امسال به لحاظ مالی دست خالی به میزبانی ماه رمضان رفت
منصورفلاح افزود: «مردم با ماه مبارک رمضان همذات پنداری خاصی می کنند و باید بر اساس همین نیاز برای مخاطب سریال ساخته شود. وقتی یک سریال در همذات پنداری با ماه مبارک رمضان و شب های قدرش ناتوان است، تلویزیون مجبور می شود سریال را قطع کند و یک مینی سریالی که متناسب با شب های قدر است، پخش کند.»
وی اظهار داشت: «تلویزیون، امسال به لحاظ مالی دست خالی به میزبانی ماه رمضان رفت و سریال هایی هم که پخش شد به جز یک سریال که نتوانستم آن را ببینم، مناسب و همگون با ماه رمضان نبود. دلایل مختلفی هم وجود دارد که مهم ترین آن اوضاع نامناسب مالی تلویزیون و به موقع آماده نشدن سریال های مناسبتی است. تلویزیون بیشتر در تلاش برای جذب اسپانسر مالی است. برای همین قصه های امسال مناسب با ماه رمضان نبود.»
جواد افشار: ماه رمضان فرصتی است برای افزایش گوش های شنوا
افشار افزود: «در ماه رمضان می توانیم تعداد بیننده ها و گوش های شنونده را افزایش دهیم. مفاهیم و ارزش هایی را که می خواهیم منتقل کنیم؛ این موقعیت مناسبی است تا بتوانیم تبادل عقیده میان سینماگر، رسانه و مخاطب داشته باشیم.»
وی تصریح کرد: «ماه عسل برنامه بسیار موفق، جذاب و پر مخاطبی است. اجرای احسان علیخانی هم اجرایی است که تاثیرات لازم را بر مخاطب خود می گذارد و دیگر لزومی ندارد تلویزیون زمان خود را صرف ساخت و پخش یک برنامه ای با محوریت مشابه به این برنامه کند. حیف است که در رقابت با این برنامه، برنامه های مختلفی تمهید کنیم. تلویزیون می تواند در زمان هایی که مقارن با پخش برنامه «ماه عسل» نیست، برنامه هایی مشابه با آن را پخش کند تا به این شکل مخاطب هر برنامه حفظ شود.»
مهران مهام: نباید با چوب و ترکش به جان یک سریال افتاد
مهران مهام اظهار داشت: «به نظر من اتفاقی که درباره سریال «هفت سنگ» افتاده را باید یک تبادل فرهنگی بدانیم. چنانچه این تبادل پیش از این هم در حوزه های دیگر هم اتفاق افتاده است. برای مثال رمان بینوایان ویکتور هوگو در همه کشورهای دنیا برای ساخت کارهای هنری مورد اقتباس قرار گرفته است.»
مهام افزود: «این سریال کاری خوب و شایسته است. بنابراین درست نیست چنین در برابر آن موضع گیری شود. به فرض هم که خطایی رخ داده باشد، آیا باید با یکی از فرزندان رسانه به خاطر یک خطای کوچک چنین برخوردی صورت بگیرد و با چوب و ترکش به جانشان افتاد؟ باید بگذاریم مخاطب خودش انتخاب کند.»
مهدی مظلومی: تولیدات تلویزیون در ۳ شب قدر برای حفظ مخاطب است
مظلومی اظهار داشت: «ما باید به کیفیت سریال بعنوان اصل ماجرا بنگریم؛ وقتی یک سریالی از کیفیت بالایی برخوردار است و توانسته مخاطب خود را تا پایان سریال پای تلویزیون نگه دارد، یعنی سریال موفقی بوده و کارگردان و سریال ساز لزوما نباید رمضان را سوژه سریال خود قرار دهد.»
وی تصریح کرد: «شبکه برای اینکه مخاطب خود را از دست ندهد باید سریال یا برنامه ای متناسب با آن ۳ شب را تولید می کرد. اتفاقا این کار سبب شده تلویزیون مخاطب خود را از دست ندهد. این سیاست خوبی است که اگر قرار است در سال های بعد سریالی با این شیوه تولید شود که همگونی با ۳ شب قدر نداشته باشد، آنتن در آن ساعت ها خالی نباشد و با برنامه ای متناسب با آن شب ها مخاطب خود را حفظ کند.»
داود هاشمی: خیلی از سریال های تلویزیونی اقتباسی هستند
هاشمی گفت: «بسیاری از سریال ها و فیلم های سینمایی ایرانی از الگوهای خارجی اقتباس می کنند. حتی بالاتر از آن می توان گفت کاملا الگوبرداری شده و مشابه هم هستند اما این طور با آن ها برخورد نمی شود. این در حالی است که «هفت سنگ» را نمی توان در این گروه قرار داد. به نظر من این سریال نسخه ایرانی شده ای است و تغییرات زیادی هم دارد. بنابراین در شرایطی که بیش از ۶۰ درصد فیلم ها و سریال های ما برداشتی از آثار خارجی دارند، نباید با یک سریال خوب این برخورد صورت بگیرد.»
وی افزود: «من سریال «خانواده مدرن» آمریکایی را ندیدم؛ اما یکی از کارشناسان حرفه ای معتقد بود که این سریال اصلا قابل تحمل نیست؛ در حالی که هفت سنگ سریال جذاب و پرکششی بوده و لذا نمی توان آن را نمونه آن مجموعه آمریکایی دانست و بی انصافی است بخواهیم چنین قضاوتی داشته باشیم.»
محسن چگینی: تلویزیون باید برای موفقیت تنوع در ژانر را در اولویت کار خود قرار دهد
چگینی افزود: «ترکیب سریال ها در ژانرهای متفاوت، ترکیب موفق تری است. تنوع در تولید سریال های مناسبتی می تواند به جذب مخاطب کمک بهتری کند. چرا که تعدد برنامه های تلویزیون در ماه مبارک رمضان بیشتر است و همین امر سبب می شود تلویزیون در این ماه مخاطب بیشتری داشته باشد. بنابراین تلویزیون باید دقت بیشتری در تولید آثار مناسبتی خود داشته باشد.»
وی تصریح کرد: «به نظر من تلویزیون باید تنوع داشته باشد و آن را در دستور کار خود قرار دهد. وقتی موضوعات گوناگون در تلویزیون وجود داشته باشد، تازه تلویزیون، تبدیل می شود به چیزی که مخاطب می پسندد. اگر تلویزیون فقط بخواهد یکنواخت کار کند و ژانرهای مختلف را در کنار هم نچیند، مخاطب خود را از دست می دهد.»
سید امیر پروین حسینی: فرماندهان فرهنگی خانه نشین شده اند
پروین حسینی تصریح کرد: «سپردن کار به جوانان خوب است اما تجربه‌شان در حد به اصطلاح گروهبان است! از مجموع تهیه کنندگانی که در تلویزیون در حال کار هستند، تعداد کمی از آنها جزو فرماندهان فرهنگی هستند. دلیل این را هم نمی دانم و جالب است که مدام می گویند ما چرا جنگ را می بازیم. مشخص است چون خط مقدم فرهنگی را به برخی افراد بی تجربه سپرده ایم. مگر می شود جنگی را بدون فرمانده بُرد که حالا انتظار داریم در مبارزه با تلویزیون های دیگر پیروز شویم؟»
وی اظهار داشت: « در زمان جنگ اگر یک فرد ۲۰ ساله را فرمانده گردان می کردند. حتما رشادت هایی را در سن های پائین تر نشان داد بوده که حالا به چنین سمتی دست می یافت. اما اینجا یک فردی که کار اداری انجام می داده، به ناگهان تهیه کننده یک کار ویژه الف می‌شو؛د ما یادمان رفته که تهیه کننده چه نقش مهمی در اثرگذاری و ماندگاری آثار هنری دارد.»
با این وجود شاید می توان امیدوار بود که تلویزیون از افراد با سابقه و تجربه برای تولیدات آثار هنری و تصویری استفاده کند تا نیاز فرهنگی مردم به نحو مطلوبی فراهم گردد و رفع این نیاز را به عوامل رسانه و شبکه های تلویزیونی برون مرزی واگذار ننماییم.
ارسال نظر