قائم مقام سابق بنیاد سینمایی فارابی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس گفت: برگزاری جشنواره موضوعی در صورتی می تواند مفید باشد که متولیان آن بتوانند به اهداف جشنواره حداقل به صورت کلی دست پیدا کنند. برپایی اینگونه ها جشنواره ها باید به رشد و تعالی و فرهنگسازی پیرامون آن موضوع در جامعه کمک کند. به عنوان مثال اگر بخواهیم برای موضوع کمبود آب جشنواره ای برپا کنیم با هدف گذاری مناسب سیاستگذاران و همچنین انتخاب درست افراد با تخصص لازم، می توان نگاه جامعه را به آن موضوع معطوف کرد.

وی که از متولیان برگزاری چند دوره جشنواره فیلم کودک و نوجوان بوده است افزود: متاسفانه این نگاه در مسئولان برگزاری جشنواره ها در کشور ما جود ندارد و دست اندرکاران جشنواره های موضوعی تنها می خواهند ظرف ۳ تا ۶ ماه جشنواره ای را به صورت شتاب زده برگزار کنند و جالب تر اینکه بر اساس یک سنت غلط دیرینه و بر خلاف استانداردهای جهانی توقع دارند مسئولان ارشد آن سازمان بودجه بدهند که هنرمند در حوزه موضوع جشنواره فیلم بسازد تا بگویند جشنواره فیلم هم داشته است؛ حال اینکه امکان نمایش برای ترویج عمومی موضوع را نداشته و این نوع سیاست می تواند حتی نتیجه معکوس هم داشته باشد.

وی ادامه داد: این در حالیست که شرط برگزاری یک جشنواره موضوعی اساسأ یا وجود آثار متعدد با موضوع جشنواره در سراسر کشور و حتی کشورهای خارجی است که ضرورت تجمیع و ارزیابی آنها حس می شود و یا اینکه موضوعی دغدغه مسئولان یک نهاد است و با انجام یک اقدام هنری همچون جشنواره، میخواهند علاوه بر داوری آثار موجود، نظر فیلمسازان را به تولید پیرامون آن موضوع در آینده جلب نمایند که در این زمینه باید تنها از انواع روشهای تبلیغی و اطلاع رسانی بهره برد.

قائم مقام سابق بنیاد سینمایی فارابی تاکید کرد: در جشنواره موضوعی به جای توجه به ظواهر باید به روح ماجرا و هدف اصلی توجه شود؛ هر چند که مسئولان برگزاری آن نیز نباید انتظار داشته باشند  همزمان با پایان جشنواره به نتیجه دلخواه خود برسند  و باید بدانند رسیدن به اهداف، زمان زیادی می طلبد و موضوع مد نظر جشنواره، باید به تدریج در کشور فرهنگسازی و در ذهن افراد جامعه نهادینه شود.

نجاریان ادامه داد: به عنوان مثال، در سال‌های گذشته ستاد اقامه نماز هر سال تقدیر ویژه ای از فیلم‌ها و یا سریال هایی که با موضوع و محوریت نماز ساخته می شدند انجام می داد که این تصمیم حرکت بسیار مثبتی در جهت ساخت فیلم و تمایل هنرمندان و ترغیب فیلمسازان به ساخت  فیلم با موضوع نماز بود ولی کم کم این موضوع به صورت فرسایشی عمل شد و فیلمساز صرفأ به جای اینکه به روح نماز توجه کند فقط در ظاهر، نمایشی از نماز خواند را در اثر خود لحاظ می کند!

وی در بخش دیگری از صحبتهایش به تعدد برپایی جشنواره های سینمایی در طول سال اشاره و تصریح کرد: برپایی جشنواره های سینمایی و موضوعی در کشور پویایی و نشاط را به جامعه و همچنین به هنرمندان و صاحبان اثر تزریق کرده و می توانند به ایجاد فرصت هم منجر شوند ولی اشکال بزرگ این است که این رویدادهای سینمایی فارغ از رونق فضای هنری کشور، بطور دقیق و مشخص چه دستاورد دیگری برای ارتقای سطح دانش مردم و یا کیفیت تولیدات فیلمسازان نسبت به موضوعات مورد نظر آن سازمان می توانند داشته باشند؟

این مسئول سابق سینمایی در پایان به ارائه راهکار مناسب برای برگزاری این نوع جشنواره ها اشاره کرد و خاطر نشان ساخت: مسئولان و همچنین نهادهایی که جشنواره موضوعی برگزار می کنند باید به دنبال پتانسیل سازی و کشف استعدادها باشند؛ به صورتی که فیلم‌هایی که طی ۱۰ سال گذشته با موضوع مرتبط با جشنواره به نمایش در آمده است را دنبال کنند و با حمایت از دست اندکاران اصلی آن به نتیجه مورد دلخواه خود برسند.