مدیر مسئول ماهنامه سینمایی «دنیای تصویر» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: سازمان سینمایی خود را درگیر برگزاری جشنواره های متعددی کرده و یکی از دلایل تغییرات در سیاست ها، نحوه برگزاری و... این جشنواره ها به دلیل همین تکثرهاست؛ تغییرات زیاد و یا ناهماهنگی هایی که در نحوه برگزاری جشنواره ها به وجود می آید باعث عدم تمرکز و برنامه ریزی منسجم و همینطور داشتن یک تقویم منظم سالانه برای آن ها می شود.

تهیه کننده فیلم سینمایی «شوکران» با تأکید بر اینکه عدم برنامه ریزی صحیح و هدف گذاری مناسب و یکپارچه باعث شکست جشنواره ها در اذهان عمومی می شود اظهار داشت: داشتن تقویم زمانی مناسب و مکانی ثابت برای برگزاری جشنواره ها باعث می شود تا این جشنواره ها نه تنها در بین سینماگران و مخاطبان ایرانی که در سطح بین الملل نیز به عنوان جشنواره های جدی شناخته شوند.

این منتقد سینما سپس خاطرنشان کرد: سازمان سینمایی و دولت به عنوان حامی اصلی برگزاری جشنواره های سینمایی بایستی برای آن ها هویت مستقل ایجاد کنند نه اینکه روزی جشنواره ای چون کودک و نوجوان را تفکیک و روزی دیگر ادغام کرده و دوباره به اصفهان برگردانند.

وی یادآور شد: مدت ها قبل زمزمه هایی مبنی بر تأسیس سازمان جشنواره ها شنیده می شد که متأسفانه این امر مهم نیز به فراموشی سپرده شد، در حالی که تأسیس چنین موسسه و یا سازمانی با حمایت دولت و یا حتی بخش خصوصی می تواند تأثیرات مثبت زیادی را برای سینمای ایران به بار بیاورد.

معلم ادامه داد: من معتقدم که دولت می بایست از جشنواره ها حمایت جدی داشته باشد اما به هیچ عنوان نباید این حمایت ها جنبه تصدی گری پیدا کند، همین امر باعث می شود تا جشنواره ها تغییر هدف ندهند و از سیاست هایشان فاصله نگیرند.

این کارشناس فرهنگی در بخش دیگری از این گفتگو با اشاره به اینکه مسئولان سینمایی منتقدان را مورد عتاب قرار می دهند تصریح کرد: متأسفانه زمانی که تجربه های ناموفقی در جشنواره ها به وجود می آید و افراد دغدغه مند با دلسوزی این اشتباهات را به مدیران متذکر می شوند، مدیران منتقدان را به شدت مورد عتاب قرار می دهند که چرا اصلاً در این باره اظهار نظر می کنید!؟ به عنوان نمونه همین تجربه جداسازی بخش بین الملل و ملی جشنواره فیلم فجر و یا جشنواره کودک از نوجوان از اساس غلط و اشتباه بود اما کسی به تذکرات ما وقعی نگذاشت.

وی سپس با تأکید بر اینکه نحوه برگزاری و سیاست گذاری جشنواره ها در کشور ما به شکل «دیمی» و «باری به هر جهت» شده است اظهار داشت: این نوع سبک و سیاستی که مدیران سینمای کشور پیش روی خود گرفته اند تنها باعث آسیب رساندن جدی به سینمای ایران و جشنواره ها می شود؛ این نوع برنامه ریزی ها باعث می شود تا مهمانان خارجی دیگر چندان توجهی به جشنواره های ما نداشته باشند و آن ها را کم ارزش قلمداد نمایند.

تهیه کننده فیلم سینمایی «گاوخونی» در بخش دیگری از این گفتگو تأکید کرد: ما در حال حاضر می بایست از جشنواره های قدیمی و معتبرمان مانند فیلم فجر، فیلم کوتاه، سینما حقیقت و... که دارای ثبات هستند حمایت جدی کنیم و با ساماندهی بهتری آن ها را برگزار کنیم و از طرف دیگر به جشنواره های کوچک و البته بی ثبات که از این طرف و آن طرف به وجود آمده اند توجهی نکرده و بودجه ای برای برگزاری شان هدر نکنیم.

معلم در همین رابطه افزود: به عنوان مثال همین جشنواره فیلم «یاس» در اولین دوره ای که برگزار شد فرمت «ویدئو» را به عنوان اصل قرار داده بود اما در حال حاضر که هم فیلم های سینمایی و هم تله فیلم ها به صورت دیجیتال ساخته می شوند و به عبارتی نحوه تولید سینما و تلویزیون یکی شده است، برگزاری اش مانند قبل صحیح نیست و باید سیاست گذاری جدیدی از نو برایش تعریف شود.

تهیه کننده فیلم سینمایی «ازدواج به سبک ایرانی» با اشاره به اینکه بهتر است ازین پس در این جشنواره فیلم های مستقل و با بودجه های کم و محدود مورد توجه قرار بگیرند و مابقی فیلم های حرفه ای به داوری در جشنواره فیلم فجر سپرده شوند گفت: ما باید جشنواره فیلم «فجر» را به عنوان جریان اصلی سینما قرار دهیم و جشنواره های دیگر را در حاشیه آن بگذاریم.

وی سپس با تأکید بر اینکه متأسفانه مدیران سینمای کشور علاقمند به تغییر سیاست ها و سبک شان نیستند اظهار داشت: با اینکه نتایج تغییرات مدیران فعلی سینمای کشور تا امروز منفی بوده اما مدیران نظر دیگری دارند و بر اجرای سیاست های خود اصرار می ورزند چرا که مدیران ما به کار کارشناسی بی اعتقاد هستند و تنها خودشان را می بینند و این احساس درون شان وجود ندارد که باید از تجربیات اطرافیان شان استفاده کنند.

معلم در خاتمه این گفتگو افزود: مدیران سینمای کشور باید به این بیندیشند که بتوانند با برگزاری جشنواره بر توده های انبوه مخاطبان تأثیر مثبت بگذارند و تنها جهت گذاران دوران مدیریتی شان و به صورت باری به هر جهت جشنواره برگزار نکنند تا از این رهگذر بتوانیم فضای فکری ناب و خالصی را درون کشور به وجود بیاوریم.