میکائیل دیانی- ما توبه نصوح را، ایوبپیامبر را و اصحاب کهف را و یوسف را و..... بسیاری از داستان های قرآنی را از قاب تو شناختیم. همه سوره یوسف را خوانده ایم اما اگر ذره ای شناخت پیدا کرده ایم از بابت آن نگاه پاک و قرآن مدارانه تو در یوسف پیامبر بوده است. نه تنها ما که امروز همه کشور های مسلمان یوسف را از دریچه دوربین تو می شناسند و ای کاش که موسی را هم ساخته بودی!

یادم هست سالهای ابتدایی دانشگاهم که جمعه شب ها سالن تلویزیون خوابگاه از ساعت 21:45 جا برای سوزن انداختن نداشت و همه به تماشای یوسف نشسته بودیم.
دیروز دیدم شکوه سرو قدت را که بر موج دستها روان بود و چه جمعیتی آمده بود تا به خالق این آثار ممتاز تلویزیون و سینما بگوید "ما اگر شناختی نسبت به برخی معارف قرآنی پیدا کردیم با همت تو بوده و امروز به احترامت تمام قد می ایستیم"
دیروز دیدم چطور ابوالقاسم طالبی یک گوشه خیابان کز کرده بود و زانویش بغلش بود و سرش را به دیوار تکیه داده بود و زار زار گریه میکرد و دیدم حاتمیکیا را که چطور در زیر تابوت تو اشک می ریخت و لااله الا لله گویان تو را به دوش میکشید، آنها درد شان بیشتر بود چون می دانستند چه گوهری را هنر ایران از دست داده است.
نمیخواهم غلو کرده باشم اما میتوانم با ارجاع به حدیث امامجعفرصادق علیه السلام بگویم آنچه تو در سینما و تلویزیون ایران خلق کردی، مصداق همان قرآن، همان چاه آب، همان مسیر و روش پسندیده، همان جویبار و هر کدام یک درختی است که تا برای همیشه میوه اش را در بهشت میچینی!
ساکنباغفیض شدی و چه خوب جایی را برای دفن پیکرت انتخاب کردند که الحق ساکن باغ فیضی!

پی نوشت:
امام جعفر صادق علیه السلام:
شش چیز است که مومن بعد از مرگ نیز از آن بهره مند می شود، #فرزند_صالحی که برای وی طلب مغفرت کند، #کتاب_قرآنی که از آن قرائت شود، #چاه_آبی که حفر کرده و مردم از آن بهره مند می شوند، درختی که کاشته است، آبی که برای خیرات جاری کرده و روشپسندیده ای که بنا نهاده و دیگران پس از وی، آن را ادامه دهند