وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: یکی از بزرگترین معضلاتی که باعث شد تا کیفیت مطبوعات در سطح عمومی بسیار تنزل پیدا کند گسترش فضای مجازی بود؛ سنت روزنامه خوانی و یا حتی کتاب خوانی با آمدن سایت ها و خبرگزاری ها رسماً از بین رفت و مدل ژورنالیسم به طور کلی تغییر پیدا کرد. البته این مطلب به خودی خود امر بدی نیست اما ما در کشورمان از آن بد بهره برداری کرده ایم.

صلح جو خاطرنشان کرد: متأسفانه هر رسانه ای این روزها هرطور که مایل باشد کار می کند و اصولاً ساماندهی درستی برای عملکرد آن ها وجود ندارد؛ نیم نگاهی به وضعیت جامعه آماری که این روزها از عملکرد رسانه های تخصصی سینمایی بیرون آمده نشان می دهد که رتبه روزنامه های تخصصی سینمایی بسیار پایین است و این مسأله نشان از آن دارد که این روزنامه ها خوانندگان چندانی ندارند و در میان سایت ها و خبرگزاری ها هم تنها ۲-۳ مورد محدود وجود دارد که خوانندگان قابل توجهی دارند.

وی تأکید کرد: نکته بسیار مهم این است که معلوم نیست خوانندگان این قبیل رسانه ها هم که بازدیدکنندگان زیادی دارند از کدام سطح فرهنگی و سواد هستند و ای کاش امکانی به وجود می آمد تا در این زمینه هم ما می توانستیم آماری در دست داشته باشیم.

این منتقد سینما سپس با بیان اینکه سطح دانش و آگاهی سینمایی نویسان در پایین تر حد ممکن رسیده است اظهار داشت: متأسفانه در حال حاضر نویسندگان رسانه ها حتی در حد سواد ابتدایی هم رعایت اصول نوشتاری را نمی کنند و غلط نویسی رواج بسیاری در رسانه های ما پیدا کرده است و برخی رسانه ها باعث شده اند تا حتی مفهوم واژه ها هم عوض شود که این مسأله بسیار ناراحت کننده ای است.

صلح جو ادامه داد: ما این روزها مرتباً در حال درجا زدن سر جای خودمان هستیم؛ در زمانه ای که نسل اول و دوم نویسندگان سینمایی در کشور ما فعالیت در این حوزه را آغاز کردند به دلیل محدود بودن فضا کیفیت برایشان بسیار حائز اهمیت بود و مردم هم از نشریات سینمایی استقبال زیادی می کردند اما این روزها باز شدن بیش از حد فضای فعالیت در حوزه رسانه ای و به وجود آمدن امکانات متعدد در سطح زندگی مردم باعث شده تا آن ها هم از سینما دور شوند و هم کیفیت دیگر چندان برایشان مهم نباشد.

وی تصریح کرد: متأسفانه گویا تکنولوژی به جای آنکه در جامعه فرهنگی کشور ما رشد و تعالی به وجود بیاورد بدتر باعث شده تا اندک کیفیت هم از رسانه های ما به ویژه رسانه های تخصصی حوزه فرهنگی و هنری گرفته شود.

این منتقد در بخش دیگری از این گفتگو ضمن نقد به عملکرد برخی از رسانه های تخصصی سینمایی گفت: من بسیار متأسفم که بارها مشاهده کردم که صداقت و امانت داری در رسانه های ما وجود ندارد و حرف های مصاحبه شوندگان بنا به سلیقه مصاحبه کنندگان تحریف می شود؛ متأسفانه جناح بندی و فضای سیاسی که حاکم بر رسانه ها شده باعث این مسأله است و هر رسانه ای دوست دارد که برداشت شخصی خود را از سخنان یک سینماگر داشته باشد.

وی در خاتمه این گفتگو افزود: معتقدم مسئولان مطبوعاتی کشور هم نمی توانند درد به وجود آمده را درمان کنند چرا که حتی اگر آن ها بخواهند سطح و معیاری را برای فعالیت در حوزه مطبوعات و رسانه ها مشخص کنند و مثلاً بگویند که بهتر است کسانی که در رسانه ها فعالیت می کنند از لیسانس به بالاتر سواد داشته باشند کاری عبث است چرا که امکان دارد یک فرد با مدرک سیکل و یا دیپلم بسیار ژورنالیست تر از یک دکتر باشد؛ من معتقدم این خود فعالان حوزه رسانه هستند که باید کیفیت گرایی را مد نظرشان قرار دهند و دست از جنجال آفرینی های کاذب بردارند و بخواهند که سینما را به رشد برسانند.