کارگردان سریال محبوب «روزی روزگاری» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: این جشنواره ها با اینکه هیچ تشریفاتی ندارند و بسیار ساده برگزار می شوند، بسیار دلنشین هستند. برگزارکنندگان این جشنواره برخلاف برگزارکنندگان جشنواره فیلم فجر و نظیر آن به دنبال هیچ بیلان کاری نیستند و همه سعی و تلاش و دغدغه شان این است که سینمای کشور به رشد و تعالی برسد. در این جشنواره ها رسماً بوی سینما به مشام هر سینماگری می رسد و من شخصاً توجه به این جشنواره ها را بسیار ارجح تر از توجه به جشنواره فیلم فجر می دانم.

وی ادامه داد: در اینکه جشنواره فیلم فجر مهمترین جشنواره سینمایی کشور است هیچ تردیدی نیست اما متأسفانه سیاست گذاری های غلط مسئولان به خصوص طی سال های اخیر باعث شده تا این جشنواره اعتبار اولیه خود را تاحدودی از دست بدهد و این نکته ای بسیار قابل تأمل است که باید به صورت جدی به آن توجه شود. بنده معتقدم جشنواره فیلم فجر بیش از هر چیز در حال حاضر نیاز به سیاست گذاری ابتکاری، بومی و ملی دارد و باید به یک ساختار منسجم برسد.

احمدجو خاطرنشان کرد: ما نباید در جشنواره فیلم فجر در پی تقلید از غربی ها باشیم؛ جشنواره هایی مانند: «کن» و «برلین» و «ونیز» و «اسکار» و... هم بر اساس اهداف ملی خودشان برگزار می شوند و اینکه ما بخواهیم از آن ها در جشنواره مان تقلید کنیم اصلاً کار شایسته ای نیست. متأسفانه مسئولان و سیاست گذاران جشنواره به خصوص طی سال های اخیر از مبحث ملی گرایی و بومی شدن جشنواره فاصله گرفته اند و سعی دارند این جشنواره را با تقلید از جشنواره های خارجی برگزار کنند که کار بسیار ناپخته و اشتباهی است. من بسیار متأسفم که مسئولان سینمای ما هنوز به این آگاهی نرسیده اند که این بومی گرایی است که می تواند یک جشنواره را زیبا کند.

این سینماگر تأکید کرد: متأسفانه مطلقاً برای بومی گرایی جشنواره هیچ فکری نشده است و مسئولان برگزارکننده جشنواره به فکر برگزاری یک رویداد سینمایی به صورت کاملاً ایرانی نیستند. این اتفاق در حالی است که کشور ما شایستگی آن را دارد که زیباترین، پرشکوه ترین، مهمترین و پر سر و صداترین جشنواره فیلم دنیا را داشته باشد، اما به صورت درست، فکر شده و عاقلانه!

کارگردان فیلم سینمایی «شاخه های بید» سپس با تأکید بر وظیفه اصلی رسانه های کشور در مواجهه با مشکلات عدیده در حوزه فرهنگ و هنر گفت: متأسفانه امروزه حوزه فرهنگ و هنر در کشور ما دچار مشکلات زیادی شده اما رسانه ها آنطور که شایسته است به نقد این مشکلات نمی پردازند و از مسئولان در این زمینه مطالبه گری جدی و اساسی ندارند و این اتفاق باعث شده تا جشنواره به صورت باری به هر جهت برگزار شود. بنده معتقدم رسانه ها باید مسئولان و جشنواره ها و سینما را نقد اساسی کنند و این وظیفه مسئولان است که پاسخگوی جدی مطالبات رسانه ها باشند.

وی در همین راستا تصریح کرد: مثلاً سال ها است جشنواره ای مانند جشنواره فیلم «کودک» برگزار می شود؛ همه ساله یک لشگر آدم بی معنا و با معنا از تهران به اصفهان می آیند تا این جشنواره را برگزار کنند اما واقعاً هیچ رسانه ای تاکنون به این مطلب مهم نپرداخته که چرا این هزینه های هنگفت برای برگزاری این رویداد سینمایی صرف می شود؟ این جشنواره که هیچ اهمیتی نداشته و ندارد و تجربه ثابت کرده که برگزارشدن یا برگزارنشدن آن دردی از سینمای کودک درمان نمی کند چرا باید اصلاً برگزار شود و منت مسئولان آن هم همواره بر گردن اصفهان و اصفهانی باشد؟

احمدجو در خاتمه این گفتگو متذکر شد: من تاکنون ۲ بار در جشنواره فیلم فجر حضور داشته ام و هر ۲ بار هم جوایزی را در این جشنواره گرفته ام؛ در سومین دوره جشنواره لوح زرین بهترین فیلم داستانی را برای «عمو ابراهیم» گرفتم و در هفتمین دوره آن نیز برای نگارش فیلمنامه سینمایی «شاخه های بید» دیپلم افتخار دریافت کردم و به این رویداد عرق دارم؛ اما امیدوارم جشنواره ای که این روزها به اسم جشنواره فجر برگزار می شود همچنان دوران ابتدایی اش راهگشای سینما و سینماگران باشد. در آن زمان سینماگران مورد اعتماد مسئولان قرار می گرفتند و فارابی از آثار آن ها حمایت می کرد و حتی به عنوان جایزه به سینماگران قطعه زمینی اهدا می شد که دغدغه تأمین مشکلات معیشتی شان را نداشته باشند اما آیا امروز هم این چنین هست یا همه مسئولان فقط و فقط به فکر خودشان هستند؟