مدیر فیلمبرداری فیلم سینمایی «یتیم خانه ایران» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: من بسیار متأسفم که وضعیت سینمای ایران به گونه ای شده که اگر مثلاً در سال ۱۰۰ فیلم در آن تولید می شود تنها یک فیلم تاحدودی قابل تأمل است. من نمی دانم چرا سینمای کشور به دست کسانی افتاده که کمترین دغدغه ای برای رشد و ارتقای آن ندارند و از روی سرخوشی و با نگاه های تجاری وارد آن شده اند؟

وی ادامه داد: من بسیار متأسفم از اینکه در همین جشنواره فیلم فجر ما شاهد نمایش فیلم هایی هستیم که رسماً هیج دانشی در پس تولید آن ها وجود نداشته؛ بسیار متأسفم از اینکه به لحاظ تصویری فیلم های ما هیچ گونه هویت بصری ندارند. متأسفانه نه تنها مدیران سینمایی که بسیاری از دست اندرکاران سینما نیز مقصر اصلی این نزول جدی در سینمای کشور هستند. چرا که از ابزارهایی که امروزه به آسانی در اختیارشان قرار دارد درست بهره نمی گیرند و به طور صحیح از آن استفاده نمی کنند.

برنده ۲ سیمرغ بلورین و ۱ لوح زرین از جشنواره فیلم فجر برای فیلمبرداری فیلم های «شاید وقتی دیگر»، «پرده آخر» و «سگ کشی» خاطرنشان کرد: زمانی که ما کارمان را در سینما شروع کردیم شرایط کار بسیار خوب بود؛ ما از سینمای سطحی و نازل پیش از انقلاب فاصله گرفته بودیم و جهش بزرگی را در حوزه فرهنگ و هنر تجربه می کردیم که برای همگان بسیار دلنشین بود. در آن زمان به خصوص کارهای تخصصی بسیار سنگین بودند و رقابت ها هم سالم، سخت و سازنده بود. ما با کمترین امکانات تمام تلاش مان را به کار می بردیم تا بهترین خروجی ها را بیرون بدهیم و سینمای به شدت سالم تر و حرفه ای تری داشتیم.

وی تأکید کرد: در آن روزگار اگر فیلمی وارد جشنواره فجر می شد به معنای آن بود که از کیفیت بسیار بالایی برخوردار است؛ زد و بندها و باندبازی ها به شکل امروزی در سینما وجود نداشت و در یک کلام همه چیز در سینما درست در جای خود قرار گرفته بود اما امروزه آنقدر باندبازی و رانت خواری به دلیل فقدان مدیریت صحیح در سینمای کشور زیاد شده که بنده شخصاً از این سینما متنفر شده ام!

تهیه کننده فیلم سینمایی «غیر منتظره» در بخش دیگری از این گفتگو با انتقاد بسیار شدید از مدیران و مسئولان سینمایی گفت: امروزه دست اندرکاران جشنواره فیلم فجر و مسئولان سیما اغلب رفتارهای ابلهانه و بچه گانه ای دارند؛ آن ها حتی حفظ حرمت برای پیشکسوتان این سینما را نیاموخته اند و تنها سودای مطرح شدن و دیده شدن را دارند. این بسیار بد است که برگزاری جشنواره مهمی مانند فجر به دست این افراد افتاده؛ این اتفاقات در حالی است که مدیران قدیمی سینمای کشور بسیار باشعور بودند و ارج و قرب بسیار زیادی برای پیشکسوتان سینما قائل می شدند که از میان آن ها امروزه تنها حیدریان باقی مانده است اما بقیه کسانی که در سینما به عنوان مدیر و مسئول برگزاری جشنواره حضور دارند در حد «فاجعه» هستند!

این سینماگر پیشکسوت در خاتمه این گفتگو متذکر شد: مسئولان سینمای کشور بنده و امثال بنده که پایه های این سینما هستیم را نمی شناسند؛ ما حتی برای حضور در جشنواره هم دعوت نمی شویم. این اتفاقات بسیار بد، ناشایست و نادرست است و کسی باید پیدا شود که به این امور مهم رسیدگی کند.