به گزارش سینماپرس، در دوازده سال گذشته یعنی از سال ۱۳۹۰ کتابخانه ملی ایران با خدمات شبانه روزی خود به یکی از مهمترین مراکز علمی و پژوهشی کشور تبدیل شده و محیطی بی بدیل را برای استفاده اساتید، دانشجویان و پژوهشگران و نخبگان فراهم آورده است. اما از آذر ماه سال ۱۴۰۱ شیفت شب کتابخانه ملی ایران به دلیل صرفه جویی در مصرف گاز به طور موقت تعطیل شد، تعطیلی موقتی که همچنان ادامه دارد. این تعطیلی در حالی ادامه‌دار است که مدیران وقت کتابخانه ملی قول همکاری بعد از پایان مشکل قطعی گاز را داده بودند.

پیگیری‌های ایرنا نشان می‌دهد که توقف ارائه خدمات در ۴ ماه اخیر مشکلات عدیده‌ای برای پژوهشگران پاره وقت و شاغلان که صبح ها امکان استفاده از شیفت روز را ندارند، بوجود آورده است. و همچنان مدیران کتابخانه ملی پاسخ روشنی درباره وضعیت برقراری دوباره شیفت شب کتابخانه ملی نداده‌اند.

بندهای اول، دوم و سوم ماده ۳ اساسنامه کتابخانه ملی ایران که زیر نظر هیات امنا اداره می‌شود اهداف و خدمات عمومی را تعریف کرده است و کتابخانه ملی را ملزم به ارائه خدمات عمومی و تسهیل آن برای قشر فرهیخته و نخبگان کرده است. اما از طرف دیگر مدیران جدید کتابخانه ملی اعتقاد دارند که ارائه خدمات قرائتخانه در شرح وظایف این مجموعه نیست و انجام این خدمات باعث ایجاد هزینه برای کتابخانه ملی شده است که آن‌ها را از ماموریت اصلی خودشان باز می‌دارد و با ایجاد تغییراتی نظیر اصلاح آیین‌نامه عضویت در صدد محدود کردن خدمات دهی سالن‌های مطالعه هستند.

آنچه مسلم است اینکه کتابخانه ملی ایران به عنوان چهارمین کتابخانه جهان در ارائه خدمات شیفت شب است که بیش از ۱۲۰۰ محقق؛ پژوهشگر و کنش‌گران اجتماعی و فرهنگی را به خود جذب کرده است. این سازمان امروز به عنوان قطب علمی کشور و با وجود اعضای متشکل از فرهیختگان و پژوهشگران که به عنوان سرمایه‌های ملی و انسانی معرفی می‌شوند باید خدمات دهی را بصورت فراتر و حرفه‌ای‌تر در خدمت اعضا قرار دهد که متاسفانه تا به امروز با تغییر عملکرد مسئولان کتابخانه مواجه شده و پاسخی قانع کننده در خور شأن فرهیختگان کشور نیافته است.

از طرف دیگر مسئولین کتابخانه ملی در مصاحبه‌های خود اعلام کرده‌اند که تعداد اندکی افراد از شیفت شب استفاده می‌کنند اما بار دیگر پیگیری خبرنگار ایرنا نشان می‌دهد که استفاده کنندگان از شیفت شب کتابخانه ملی که عموما پژوهشگر نیز هستند آمار قابل توجهی است. همچنین آیین نامه عضویت کتابخانه، شیفت شب را محدود به دانشجویان دکتری، نخبگان و افراد دارای مقاله کرده است که مجموعا درصد نسبتا کمتری از اعضای کتابخانه را شامل می‌شود. اگر امکان استفاده از شیفت شب برای همه اعضا فراهم باشد قطعا سالن مطالعه در شیف شب با تعداد زیادتری از اعضا فعال خواهد بود.

فراموش نکنیم که وظیفه دولت‌ها خدمات‌رسانی است و مردم انتظار دارند سطح و کیفیت خدمات هر روز ارتقا یابد. در امورات فرهنگی هم نگاه مالی و اقتصادی مطرح نیست. قطع کردن این خدمات به بهانه هزینه، یک پسرفت غیرقابل توجیه است.