شنبه ۱۹ اسفند ۱۴۰۲ - ۱۰:۲۸

به یاد «فریماه فرجامی» در روزهای پایانی سال ۱۴۰۲ هجری‌شمسی؛

هنرمند صمیمی که قربانی زیبایی و هنرش شد

مراسم تشییع پیکر فریماه فرجامی

سینماپرس: نوروز ۱۴۰۳ در حالی از راه می رسد که جای خالی هنرمندان بسیاری پای سفره های هفت سین به چشم می خورد؛ زنده یاد فریماه فرجامی یکی از همان هنرمندان است که سال های سال با عشق برای اعتلای فرهنگ و هنر این مرز و بوم تلاش کرده بود اما دست اجل مهلت بیشتری به وی نداد و او در تیر ماه سال ۱۴۰۲ به علت سکته قلبی به دیار باقی شتافت. در آستانه فرارسیدن سال نو چند تن از چهره های شناخته شده سینمای کشور خانم ها: مهوش وقاری و زهره صفوی که سابقه همکاری با این هنرمند را داشتند از او برایمان گفتند.

به گزارش سینماپرس فریماه فرجامی بازیگر پیشکسوت ایرانی، فارغ التحصیل لیسانس بازیگری از دانشگاه دراماتیک و کارش را با تئاتر شروع کرده بود. او از دوران دبیرستان علاقه‌مند به بازیگری شد و در همان سال ورود به رادیو، به عنوان ویراستار، محقق و پژوهشگر در مرکز مطالعات و هماهنگی هنری و در فصلنامه فرهنگ و زندگی مشغول به کار شد. شهرت فرجامی به خاطر بازی در فیلم «نرگس» است. او در فیلم «مادر» نیز نقش موثری را ایفا کرد و همینطور در سریال «پهلوانان نمی‌میرند» نقش پر رنگی داشت. این بازیگر سینما در سال ۱۳۶۹ برای بازی در فیلم «پرده آخر» به کارگردانی واروژ کریم مسیحی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از نهمین دوره جشنوارهٔ فیلم فجر را گرفت. فرجامی در سال ۱۳۹۸ با فیلم سینمایی «لامینور» آخرین کار سینمایی خود را انجام داد و در سال ۱۳۸۲ با سریال «روشن‌تر از خاموشی» آخرین گام خود را در تلویزیون برداشت.

دو تن از اهالی هنر سینمای ایران خانم ها: مهوش وقاری و زهره صفوی همزمان با نوروز ۱۴۰۳ در فراق این هنرمند پیشکسوت سینمای کشور با سینماپرس گفتگو کردند و از او برایمان گفتند.

مهوش وقاری بازیگر سینما و تلویزیون که سابقه همکاری با این هنرمند را داشته گفت: من در سریال «پهلوانان نمی میرند» به کارگردانی آقای فتحی در یک زمان بسیار طولانی با خانم فرجامی همکاری داشتم. این مدت زمان طولانی بابی شد که ما با یکدیگر به شدت دوست شدیم اما متأسفانه ایشان بیمار شدند و بعد از بیماری شان چندان با هم معاشرت نداشتیم اما همیشه در ذهن من مثل یک فرشته شناخته می شد چون اخلاقی خاص داشتو خیلی بامعرفت بود. در آن کار که خارج از تهران و در نائین فیلمبرداری می شد همه ما ماه ها دور از خانواده های مان بودیم و همین باعث می شد هر کس با باب دل خودش با یکی دو نفر دوست تر شود. زنده یاد فرجامی یکی از این افراد بودند که روحیه مان به شدت به هم نزدیک بود و ما با هم دوست شدیم. یادم می آید وقتی کار تمام شد و ما از هم جدا شدیم و به خانه خودمان آمدیم احساس کردم نمی توانم از او جدا شوم. من سعی می کردم هر کاری از دستم بر می آید برای این بانوی مهربان انجام دهم و همین باعث شده تا هر جا او را می دیدم خود را به من می رساند و با لطف خاصی که داشت از من قدردانی می کرد. این روزها همه اینجوری نیستند و شاید انگشت شمار افراد قدرشناسی مانند زنده یاد فرجامی پیدا شوند.

زهره صفوی بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون نیز در باره زنده یاد فرجامی به سینماپرس گفت: روح همه درگذشتگان سینمای ایران از جمله همکار عزیزم بانو فرجامی شاد؛ من فقط می خواهم این را بگویم که ما هرگز و هرگز دیگر جایگزینی برای عزیزانی مانند زنده یاد فرجامی پیدا نمی کنیم. این ها هنرمندانی بودند که سال های عمر و جوانی شان را برای فرهنگ و هنر این کشور صرف کردند و برای همین نزد مردم عزت دارند. شاعر می گوید غیر از هنر که تاج سر آفرینش است دوران هیچ منزلتی پایدار نیست! این عزیزان هنرمند ما منزلت شان تا ابد پایدار خواهد بود.

روحش شاد و یادش گرامی باد...

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.