مهدی خرامان/ طرحی که بارها در رسانه ها از ناکارآمدی آن به مسئولان وقت تذکر داده شده بود! اما باید پرسید حالا چه کسی پاسخ هزینه‌های صورت گرفته از بیت‌المال که عده‌ای فکر می‌کنند سهم‌شان از سفره انقلاب است یا مهم‌ترین سرمایه بشری، یعنی وقت تلف شده جوانان هنرجوی مدرسه را می‌دهد؟! طرحی بدون پشتوانه علمی که از قبل هم شکست آن دور از انتظار نبود و به همین دلیل اغلب منتقدان و اهالی سینما به بی‌تاثیری آن همچون «گروه هنر و تجربه» اذعان داشته‌اند؛ طرحی نشئت گرفته از تفکرات یا در کلام بهتر توهمات مدیران گذشته که کنون میراثی نامیمون از رئیس پاریس‌نشین سازمان سینمایی، ثمره‌اش شده است، تا جریان اصلی سینمای ایران را به سوی تفکرات سینمای غرب و «حلقه فرانسوی» سوق دهد و حجت‌الله ایوبی دِین خود را به «حلقه فرانسوی» که باعث مسند نشینی او در سازمان سینمایی شده، ادا کند و از سوی دیگر چند روزی نویسندگان و کارگردان‌های ورشکسته سینما از بیت‌المال به خوبی ارتزاق کنند.

در هر حال دولت «رکود» در اشتباهات فرهنگی «رکورد» زده است زیرا بیشتر مسائل فرهنگی را به شانس و اقبال گره زده تا اگر بعد از مدتی مانند طرح‌هایی همچون «مدرسه ملی سینمای ایران» و «گروه هنر و تجربه» با شکست مواجه شود، انحلال آن بر دوش مدیر بعدی قرار بگیرد تا مانند محمد مهدی حیدریان ابتدا خبر از بررسی طرح و تغییرات آن دهد و در نشست خبری خود اینگونه بگوید: «‌مدرسه ملی سینما جزو اولین مکان‌هایی بود که به آنجا سر زدم و اتفاقاً اولین جایی بود که برنامه آتی آن مشخص شد. در بازدیدی که داشتیم به دلیل اعلام سیاست‌های‌مان برنامه این مکان و سهم مدرسه ملی سینما مشخص شد. به همین منظور یک کمیته تخصصی برای این امر اختصاص دادیم، این مدرسه تغییراتی نسبت به فعالیت‌های گذشته خود خواهد داشت اما به کار خود با یک سمت و سوی مرتبط با سازمان سینمایی ادامه می‌دهد، به طور کلی از نظر ما در سازمان سینمایی بخش مستقل غیرمرتبط چیز اضافه‌ای است. بخش‌های سازمان سینمایی باید به همین سمت برود و برنامه‌های آنها با هم یک پیوستگی و هم‌افزایی داشته باشند که مدرسه ملی سینما هم یکی از آنها است.‌» و در نهایت که آب‌ها از آسیاب افتاد اهالی سینما با خبری اینچنینی؛ «‌سازمان سینمایی تصمیم به کاهش شدید بودجه و محدود کردن دامنه فعالیت‌های مدرسه ملی گرفت» روبه رو شوند، اما مشکل، منحل کردن طرح‌های صد من یک غاز نیست، بلکه فرار مدیران تصمیم‌گیرنده است، تا باعث بی‌اعتمادی مردم به مسئولان فرهنگی شود.

* روزنامه جوان