به گزارش سینماپرس، جشنواره محل عرضه سینماست نه فیلم، و این تکرار بیهوده فیلمها، فیلمهای تکراری، ایدههای تکراری، نه نوآوری ای در خودش میآفریند و نه رویکرد تازهای در سینمای ایران، حتی در تیزرهای معرفی فیلمها حال و هوای بسیاری از آنها را شبیه به هم مییابی؛ کمی رنگ به قابها پاشیده شده است اما هنوز همان مدل انسان تنهای «اگزیستانسیالیستی» که باید در برابر همه ایستادگی کند، یا طنزهایی که تنها نفس کش جشنواره هستند، میخندانند اما لودهاند و پارودیک، همیشه یک سری فیلمهای معنوی هم داریم که اصالتا با معنویت تعارض دارند، روشنفکری فیلمهای ما هم همان خرده فرهنگهای اجتماعی هستند و بس.
سینما گاهی رسانه است و گاهی هدف، چه بخواهیم و چه نه در سینمای جشنوارهای سینما هدف است و باید در شکل و فرم و اندیشه تصویری حرف جدیدی داشته باشد، باید اگر از واقعیتهای اجتماعی هم صحبت میکند، نوآور و خلاق باشد. امسال هم به جشنواره فجر دل خوش نکردهام، سینمای ما، جشنواره ما، فیلمهای ما تکرار سال پیش است، حتی شاید گنگتر از سال پیش. دیگر ذوقی برای جشنواره فیلم فجر هر سال نداریم، با تیزرها و خلاصه داستانهایی که میبینیم پیشاپیش امسال هم به آن اضافه میکنیم….
*سجاد مهرگان
ارسال نظر