به گزارش سینماپرس، جلیلی در گفتگو با مسعود دیانی٬ مجری برنامه و درواکنش به وجود روایتهای مخدوش و ناقص از واقعیات قبل و بعد از انقلاب اسلامی تاکید کرد: حتما کمکاری صورت گرفته که شاهد اینها نیستیم. مخالفان ما که کارشان را میکنند و نتیجه هم میگیرند ولی مگر میشود ما دست به کاری نزنیم و فقط منتظر نتیجه باشیم؟
به گفته وی؛ مخالفان ما عنصری مثل رضاخان را جوری بزک میکنند که با واقعیت موجود کاملا در تضاد است؛ ولی ما که نمیتوانیم دهان مخالف را ببندیم.
دریغ از یک کارت پوستال درباره واقعه کشف حجاب؛ موزه میخواهید؟
جلیلی با اشاره به برخی موضوعات همچون واقعیت کشف حجاب عنوان کرد: در چهلمین سال انقلاب متاسفانه هنوز سوژههای بسیاری وجود دارد که نهتنها ازشان حرف نزدهایم بلکه حتی این سرفصلهای تاریخ معاصر را کاملا گم کردهایم. مثلا راجع به واقعه گوهرشاد یک کارت پوستال هم پیدا نمیکنید؛ چه برسد به موزه و غیره!
وی تاکید داشت: درست است که باید از مسولین فرهنگی انتقاد کرد اما امروز با این همه تحولات و امکانات رسانهای تکانی حتی اگر به خودمان بدهیم٬ میتوان صدها هزار خاطره از ماجرای کشف حجاب جمع کرد. ما با حرکت مختصری حدود هزار خاطره در اینباره جمع کردهایم که بسیاری قابلیت تبدیل دراماتیک دارد.
این روزنامهنگار همچنین با ابراز امیدواری در تصویرسازی ماجرای گوهرشاد و هفت سال دفاع مقدس دربرابر دیکتاتور رضاخانی٬ گفت: این سوژهها نه یک موضوع بلکه ژانر است. شک نکنید که خانواده ایرانی نیست مگر اینکه ماجرایی از کشف حجاب رضاخانی و ماجرای گوهرشاد داشته باشد. حیف است که اینها از دست برود.
الیوراستون با تعجب میگفت چرا انقلابتان را با سینما روایت نکردهاید؟
جلیلی با تاکید بر اینکه تنها کسی که در سینمای ایران به قضیه گوهرشاد پرداخته مرحوم علی حاتمی در فیلم ماندگار «مادر» است٬ ابراز داشت: امثال ما حتی بواسطه آثاری که در سینما و تلویزیون خودمان پخش میشود٬ تاریخ آمریکا را هم بیشتر از تاریخ خودمان میدانیم ولی از تاریخ خودی بیخبریم.
وی به حضور الیور استون در جشنواره فیلم فجر اشاره کرد و گفت: الیوراستون در جمع هنرمندان ایرانی با تعجب میگفت که چرا شماها انقلابتان را با سینما روایت نکردهاید؟ حتی برخی میگفتند چرا آقای الیوراستون از سیاست حرف میزنی؟!
به گفته این چهره فرهنگی؛ انفعال عجیب روشنفکری و غربزدگی در کشور ما به حدی است که مشهورترین چهرههای هنری دنیا را نیز به تعجب وا میدارد که چرا شما اینقدر کمکار هستید؟ تاریخ معاصر ما درکی از واقعیاتی مثل حوادث ۱۶ آذر و ۱۵ خرداد و غیره ندارد چون دربارهشان اثری نساختهایم. سهم اینها از سینمای ایران چیست؟ حتی تاریخ بعد از انقلاب نیز وضعیت تفاوتی ندارد؛ در کشوری که ۱۷ هزار شهید ترور داریم چرا روایتی از آنان نشده است؟
وی در «شب روایت» ادامه داد: جای این سوالات از هنرمندان هست که چرا ما در هیچکدام از سریالهایمان حتی یک فریم از نمازجمعه نداریم درحالیکه تولیدات خارجی کلیسارفتنشان را با رویکردی دراماتیک نمایش میدهند. حداقل بعنوان یک پدیده اجتماعی به اینها نگاه کنید.
کل انقلاب ما در فیلم و سریالها در حد نمایش عکس امام و رهبری در کلانتریهاست!
جلیلی درباره این نقطه ضعفها نیز یادآور شد: از این دست تولیدات نداریم چون ویروسهایی انگار هنرمندان و مدیران ما را آلوده میکند. فکر میکنند که اگر از این پدیدهها و انقلاب حرف بزنند لابد فردی بیهنر هستند. کل انقلاب ما در فیلم و سریالها در حد نمایش عکس امام و رهبری در دیوار کلانتریهاست.
وی با بیان اینکه روایت ما از جهان هم ناقص است چنانکه همه چیز را عالی نمایش میدهیم٬ اضافه کرد: این همه اتفاق در فرانسه و ... رخ میدهد اما ببینید چطور بازتاب داده میشود اما اگر برای یک نفر در ایران اتفاقی رخ دهد٬ چطور؟
این نویسنده و منتقد فرهنگی با این اعتقاد یک هر مادر شهیدی در این کشور یک «شیار ۱۴۳» است٬ گفت: از ۲۰۰ هزار مادر شهید فقط دو فیلم ساختهایم. برای یک خیابان از فاصله ولیعصر تا ونک حداقل ۵۰ فیلم ساختهایم ولی سهم خانوادههای حزباللهی و یا روستاییان ما از هنر کجای این هنر است؟ یا سهم شهدای ترور و یا دانشمندان علمی از رسانه ملی و سینما؟
همه ما دکترای آسیبشناسی داریم اما مهدکودک فرصتشناسی هم نرفتهایم
جلیلی همچنین عنوان کرد: ما با جریانی مواجهایم که ضدعدالتخواهی است و فقط میخواهد از مسیولین مطالبه کند. ما انقلاب نکردهایم که مسیولیت را کاملا از دوش هنرمندان و نخبگان و مردم برداریم و فقط روی دوش متولی بگذاریم. خودمان پس چه؟ انگار همه ما دکترای آسیبشناسی داریم اما مهدکودک فرصتشناسی هم نرفتهایم! لااقل میتوان به اندازه وسعمان کار کرد.
وحید جلیلی در پایان با اشاره به برخی کارکردهای رسانهای گفت: شاید چیزی در حدود ۴ هزار فوتبالیست در کشور داشته باشیم اما ببینید که چقدر سایت و خبرگزاری و ... دربارهشان وجود دارد اما واقعا با صدها هزار دانشمند و پژوهشگر٬ چرا کسی فکر نمیکند که چرا ژورنالیست علم نداریم. انگار سرفصلهای مفقوده ما کم نیست.
ارسال نظر