به گزارش سینماپرس؛ عمید رهی، دانشجوی سال سوم دوره دکتری تخصصی نانوفناوری پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است؛ او که در نهمین دوره جشنواره بین‌المللی سیمرغ موفق به کسب عنوان نخست رشته طراحی پوستر شد نخست به نحوه آشنایی خود با  این رویداد دانشگاهی پرداخت و گفت: خاطرم هست که ترم دوم تحصیلیم به کانون‌های فرهنگی و هنری دانشگاه مراجعه و با کارشناس و دانشجویان فعال فرهنگی صحبت می‌کردم و آنان مطالبی را در ارتباط با فعالیت‌های کانون ها و جشنواره سیمرغ عنوان کردند. پس از آن تصمیم گرفتم برای اولین بار در هشتمین جشنواره فرهنگی وزارت بهداشت در بخش طراحی پوستر شرکت کنم. از ابتدای امر برای من مهم بود موضوعی را انتخاب کنم که حاوی یک پیام در حوزه سلامت باشد. در اولین تجربه شرکت در جشنواره سیمرغ موفق به راه یابی به مرحله کشوری شدم. شرکت در این جشنواره بسیار لذت بخش بود چون با فضایی با نشاط و رقابتی روبرو بودم که در آن سلامت رنگ و بوی هنر و فرهنگ داشت.

وی افزود: در دوره‌های هشتم و نهم در جشنواره شرکت کرده‌ام و در هر دو دوره موفق به راه‌یابی به مرحله کشوری شدم و در جشنواره نهم با اثر "هنر سالم زیستن" موفق به کسب مقام اول بخش طراحی پوستر شدم. معتقدم برگزاری جشنواره‌های فرهنگی و هنری موجب پویایی محیط‌های دانشگاهی می شود اما وجه تمایز جشنواره سیمرغ با سایر جشنواره‌ها این است که ترویج بهداشت و سلامت جامعه آمیخته با هنر است و اثربخشی بیشتری دارد. بنابراین برگزاری جشنواره سیمرغ اقدامی ارزشمند است که جا دارد از متولیان آن تشکر کنم.

دانشجوی سال سوم دوره دکتری تخصصی نانوفناوری پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی یکی از نقاط قوت جشنواره "سیمرغ" را حضور سفیران فرهنگی خواند و گفت: سفیران فرهنگی جشنواره با اطلاع‌رسانی و معرفی خوب جشنواره در محیط‌های مختلف، نقش به‌سزایی در برگزاری هرچه بهتر جشنواره داشتند. حضور اساتید و کارمندان و دانشجویان خارجی نیز از نکات مثبت این جشنواره است. مطمئنا هر رویدادی نقاط ضعف خودش را دارد اما چیزی که من در این دو دوره مشاهده کردم بهبود روند برگزاری و شور و هیجان بیشتر بود. البته انتظار می‌رود دانشجویان مستعد بعد از جشنواره نیز حمایت و تشویق شوند و پیگیری‌ها صرفا محدود به زمان جشنواره نباشد. شاید در این مورد نیاز باشد دانشگاه‌ها تلاش مضاعفی داشته باشند.

وی گفت: با جذب حداکثری دانشجویان و برگزاری جلسات هم‌اندیشی مستمر با آن‌ها در سطح دانشگاه‌ها و ارتقاء توانمندی دانشجویان می‌توان شاهد برگزاری هرچه بهتر چنین رویدادهایی بود. به نظر می‌رسد هنوز هم در برخی دانشگاه‌ها پیگیری و کشف استعدادهای دانشجویی مغفول مانده است و نیاز به تمهیدات خلاقانه‌تری برای جذب دانشجویان به رویدادهای این چنینی دارد. همچنین برگزاری کارگاه‌های تخصصی درون‌دانشگاهی و حضور صاحب‌نظران حوزه فرهنگ و هنر در دانشگاه‌ها قبل از برگزاری جشنواره موجب ارتقاء کیفیت آن می‌شود.