تهیه کننده فیلم های سینمایی «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» و «متری شش و نیم» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: در فیلم «ناصرالدین شاه آکتور سینما» صحنه ای بود که ناصرالدین شاه به هیأت دولت می گفت «اگر نمی توانید کشور را اداره کنید من بگویم تا «قیصر» بیاید و کشور را اداره کند» و یکباره «قیصر» را زیر بازارچه نشان می داد حالا هم نیاز به «قیصر» است که بیاید سینما را درست کند و ما را از این بحران نجات دهد!

ساداتیان سپس با بیان اینکه مشکل اساسی سینمای ما جدی تر از این حرف ها است متذکر شد: متأسفانه سینمای ایران مدت ها است فاقد استراتژی مشخص است و در وهله اول برای برون رفت از این اوضاع بحرانی باید یک استراتژی برای اداره سینما تعریف شود؛ این استراتژی باید به گونه ای باشد که سینما بر اساس ذات و جوهره خود بتواند فعالیت کند.

وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر گویا فیلم ها برای مسئولان و به سلیقه آن ها تولید می شود و فیلمی که برای مسئولان تولید می شود به مذاق مردم خوش نمی آید. ما نباید فراموش کنیم سینما نیازمند فیلم های خوب است. همین اواخر فیلم های خوب اجتماعی مثل «شبی که ماه کامل شد»، «سرخپوست» و «متری شش و نیم» توانستند مردم را تا حدودی به سالن های سینما بکشانند، این اتفاق نشان از آن دارد که مردم دیگر تمایلی به تماشای این فیلم های به ظاهر طنز که اکنون سینما را در چمبره خود گرفته اند نیستند و دیگر دوران این فیلم ها به سر آمده است.

این سینماگر تأکید کرد: مشکل اساسی ما این است که سالی حدود ۱۰۰ فیلم می سازیم اما فقط تعداد انگشت شماری از آن ها خوب هستند. ما نیازمند آن هستیم که به سینمای اجتماعی بهای بیشتری داده شود و فیلم های اجتماعی بتوانند با جسارت بیشتری حرف بزنند.

تهیه کننده فیلم های سینمایی «به رنگ ارغوان» و «برف روی کاج ها» تصریح کرد: مدیران سینمایی باید از خود سوأل کنند چرا به جای اینکه سینماداران مشتاق اکران فیلم ها باشند مرتب با هم دعوا می کنند که فیلم ها را در سینماهای شان اکران نکنند! آن ها موظفند تدبیری فوری و عاجل برای این مسأله اندیشه کنند در غیر این صورت بسیاری از سالن های سینما در سراسر کشور محتوم به قطع حیات خواهند شد.

ساداتیان در ادامه با بیان اینکه سینمای امروز نیازمند قهرمان سازی در فیلم ها و عدم اعمال سلیقه مدیران است یادآور شد: اگر ما نگاهی گذرا به سینمای موفق کشور در دهه ۶۰ و ۷۰ بیندازیم متوجه می شویم که بخش اعظمی از موفقیت فیلم ها در آن زمان مدیون فیلمنامه ها و قصه های شان بوده است. در آن روزگار هیچ فیلمی به صورت باری به هر جهت و بر اساس سلیقه مدیران تولید نمی شد و کیفیت فیلم ها بالا بود و ذائقه مردم هم فیلم های کم کیفیت را قبول نمی کرد اما متأسفانه امروزه شرایط به گونه ای شده که اعمال سلیقه از سوی مدیران و دخالت آن ها در روند تولیدات سینمایی باعث افت شدید کیفی فیلم ها شده است.

این تهیه کننده در پایان این گفتگو افزود: ما نباید عنصر اصلی سینما یعنی «الگو» و «قرمان سازی» را در فیلم ها فراموش کنیم. سینمای ایران امروزه نیازمند قهرمان است و مسئولان سینمایی باید تدبیری برای تولید این گونه آثار داشته باشند تا بتوان از این رهگذر مردم قهر کرده با سالن های سینما را دوباره به سمت سینماها کشاند.