کارگردان فیلم های سینمایی «شکار روباه» و «دستمزد» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: اولین همکاری بنده با زنده یاد ریاحی در سال ۱۳۶۹ در فیلم «تیغ آفتاب» شکل گرفت. ایشان با علاقه بازی در این فیلم را پذیرفتند. یکی از نکاتی که باعث شد تا بنده لذت زیادی از همکاری با ایشان ببرم این بود که ایشان برای بهتر شدن نقش مرتب سفارش هایی می کردند.

وی ادامه داد: بانو ریاحی بازیگر بسیار توانایی بودند که نمونه آن را در سینمای ایران بسیار به ندرت شاهد هستیم و من سعی کردم از همه توانایی های ایشان نهایت استفاده را در فیلم هایم ببرم. به عنوان مثال بانو ریاحی با اینکه اغلب نقش مادران را ایفا می کردند اما هیچ گاه این نقش ها را به صورت تکراری به تصویر نمی کشیدند و ما در آثاری که از ایشان به یادگار مانده است شاهد نقش آفرینی های غیر کلیشه ای و غیر تکراری هستیم.

جوانمرد خاطرنشان کرد: با اینکه بانو ریاحی یک حجب و حیای ذاتی داشتند و حالت مظلومیت شان بسیار زیاد بود و یک معصومیت خاصی در چهره و به خصوص چشم های ایشان هویدا بود اما به خوبی می توانستند نقش های متفاوت و قابل باوری از شخصیت هایی که با ذات خودشان در تضاد بود را ایفا کنند.

این سینماگر یادآور شد: خوشبختانه بعد از «تیغ آفتاب» این فرصت دست داد تا بنده در فیلم «عروسی خون» همکاری مجددی با ایشان داشته باشم که در آنجا نیز از قابلیت های بی شمار ایشان در هنر بازیگری نهایت استفاده را بردم.

وی با تأکید بر اینکه جای خالی هنرمندان بزرگی مانند ایشان در سینمای کشور پر نخواهد شد متذکر شد: شاید باور نکنید اما در همان سال ها اکثریت اهالی سینما ایشان را مادر سینما می دانستند و سر پروژه ایشان را با لفظ «مامان» صدا می کردند. من بسیار متأسفم که مادر سینمای ایران سال ها دچار بیماری آلزایمر شدند و دیگر ما را به خاطر نمی آوردند. حتی بنده یک بار ایشان را ملاقات کردم اما وقتی به بنده نگاه کردند مرا نشناختند.

جوانمرد در خاتمه این گفتگو درگذشت بانو ریاحی را یک ضایعه جبران ناپذیر برای سینمای کشور برشمرد و گفت: بنده با نهایت تأثیر و تأسف درگذشت این بانوی هنرمند را به یکایک جامعه هنری سینمای ایران تسلیت می گویم و امیدوارم باز هم بتوانیم هنرمندانی مانند بانو ریاحی را در عرصه سینمای کشور شاهد باشیم.