عضو انجمن روزنامه نگاران مسلمان در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: آنچه که امروزه بدیهی به نظر می رسد این است که هنر وسیله ای مهمی برای تبلیغ تفکرات و ایده های امپریالیست ها شده و آن ها تلاش می کنند از این ابزار به نفع مطامع خود استفاده کنند.

وی ادامه داد: با توجه به اینکه انسان امروز تنهایی و فردیت را بیش از گذشته تجربه می کند بنابراین نیروهای سلطه گر روی مغز او فشار می آورند و وی را مدیریت می کنند. سینما یکی از بهترین و قابل استفاده ترین ابزار برای این است که دنیای فردای انسان ها را تصویر کند. دنیای سینما دنیای آرزوها و نتوانستن ها است. دنیای روزهای بهتر و کارهای بهتر است و به انسان امید می دهد و به او می گوید اگر کاری را در زندگی واقعی نتوانستی انجام بدهی در تصاویر سینما می توانی آن ها را لمس کنی! از این رو ابزار سینما به خوبی در جهان معاصر شناخته شده و از آن استفاده می شود.

پوریامین با بیان اینکه بعد از انقلاب اسلامی توسط بچه های متعهد این عرصه و آحاد هنرمندان تلاش شد از سینما به بهترین وجهی جهت برآورده کردن آرزوهای مردم استفاده شود اظهار داشت: از آنجایی که تفکر تصویر را می سازد و رویا است که سینما را به حقیقت می نشاند ما نمی توانستیم با تفکرات نسل قبل از انقلاب سینمای انقلابی را بسازیم اما چاره ای نبود چرا که نسل متعهد انقلاب اسلامی همگی به ابزار سینما آشنایی نداشتند و ما باید تجربه می کردیم. جشنواره فجر مثل همه جشنواره های دیگر که در اقصی نقاط دنیا برگزار می شوند برآیند سینمای جمهوری اسلامی ایران بود؛ قرار بود آثار سینمایی ما در یک سال دیده و بررسی شوند و در جشنواره فجر انقلاب از آن ها تقدیر شود.

این کارشناس فرهنگی یادآور شد: نمای انقلابی گری در سال های ابتدایی پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی چون بر کشور سایه انداخته بود به تبع سینما هم از آن وام گرفت. جشنواره فیلم فجر با نمای انقلابی و اسلامی تأسیس شد و برآیند آن فیلم هایی بود که در همین عرصه ساخته می شد و به نمایش درمی آمد.

وی تأکید کرد: هر جریانی وقتی آغاز می شود در مسیر خودش نیاز دارد که بازدیده و تحلیل شود و فرآیندهای منفی و مثبت آن کم و زیاد شود. متأسفانه آنقدر جشنواره در مسیر خودش دچار شانتاژهای خبری، فشار خارجی و چپ و راست شدن هنرمندان، بی تدبیری مدیران، مشخص نبودن سیاست های هنری، بی متولی بودن ضوابط فرهنگی و از این مسائل در مسیرش وجود داشت که  آن را به بیراهه برد.

پوریامین متذکر شد: متأسفانه ما امروزه شاهد آن هستیم برآیند آثار سینمایی آن چیزی نیست که در شأن مخاطب ایرانی و اسلامی باشد؛ برآیند جشنواره فجر به هیچ عنوان در مسیر مناسبات و اهداف و آرمان های انقلاب اسلامی نیست و افسوس که باید عنوان کنم ما سینمای ملی و ایرانی را کاملاً کنار گذاشتیم و تنها به کپی کاری از آثار خارجی بسنده کرده ایم.

وی خاطرنشان کرد: در نهایت تأسف باید عنوان کنم چشم برخی فیلمسازان داخلی ما به سیاستمداران هنری غربی دوخته شده و به همین دلیل فکر می کنم آسیب بزرگی که جشنواره فجر دیده این است که متولیان هرچند سال تغییر می کنند و سیاست واحد و ویژه ای برای رشد آثار تولیدی و اعتلای جشنواره وجود نداشته و ندارد.

پوریامین در خاتمه اظهاراتش افزود: البته باید عنوان کرد که در پاره ای از اوقات هم در جشنواره موفق عمل کردیم و جوانان متعهد و خوبی را به سینما افزودیم که جای شکر دارد. امیدواریم که در فصل و نگاه های جدید بتوانیم یک پالایش جدیدی را در حوزه سینما و جشنواره انجام دهیم و با حضور هنرمندان متعهد و سینماگران مقبول مردم صحنه خالی شده از بعضی عناصر خودفروخته را پرکنیم.