تهیه کننده فیلم های سینمایی «خداحافظ رفیق» و «مرزی برای زندگی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بی تردید در شرایط بحرانی و بغرنج فعلی تنها بسیجی ها هستند که می توانند سینمای جمهوری اسلامی ایران را از دام فساد و ابتذالی که حاکم شده نجات دهند. امروزه آنقدر انحراف در سینمای کشور زیاد شده که دیگر نه تنها هیچ رنگ و بویی از انقلاب اسلامی در آن وجود ندارد بلکه هیچ نشانی از انسانیت نیز در سینما دیده نمی شود.

وی ادامه داد: بسیج تنها نهادی است که می تواند با اعتقادات اسلامی، انقلابی و انسانی سینمای امروز کشور را نجات دهد. متأسفانه باید عنوان کنم که آنچه امروزه در کشورمان به اسم سینما و هنر به مخاطبان عرضه می شود به هیچ عنوان سنخیتی با اعتقادات انسانی ندارد و نه تنها در راستای اصلاح بشریت نیست بلکه به انسانیت آسیب جدی وارد می سازد. در یک جمله می توان گفت سینمای کنونی در راستای اضمحلال تفکر بشری و انقلابی گام برمی دارد!

سیدزاده سپس با بیان اینکه مدیریت های نادرست سینما را تنها وسیله ای برای درآمدزایی و تفنن و سرگرمی کرده اند تصریح کرد: در هیچ یک از کشورهای دنیا سینما تنها وسیله ای برای تفریح مردم نیست. سینما ابزاری است که حکومت ها از آن در راستای دستیابی به منافع شان بهره می برند. سینما ابزاری برای رشد و تفکر بشری است و باعث تعالی انسان ها می شود اما وااسفا که سینما در کشور ما وسیله ای شده برای عقبگرد جامعه به سمت انحطاط و ابتذال!

این سینماگر در بخش دیگری از اظهاراتش تأکید کرد: خوشبختانه ما در برخی عرصه های فرهنگی و هنری کشور مانند «شعر» توانسته ایم فرهنگ انقلابی را به خوبی به مخاطبان بشناسانیم و جامعه شعرا توانسته اند ارتباط و جایگاه خوبی برای انقلاب اسلامی باز کنند تا جایی که سبک شعر انقلاب اسلامی شکل گرفته است، سبک شعری که تماماً منبعث از ارزش های انقلابی است.

تهیه کننده فیلم های سینمایی «شب به خیر فرمانده» و «زیباتر از زندگی» خاطرنشان کرد: متأسفانه سینما یکی از معدود هنرهایی در کشورمان است که هیچ گاه طی ۴۱ سالی که از انقلاب اسلامی می گذرد نتوانسته در راستای انقلابی شدن سینما گام اساسی بردارد. هرزگاهی ما شاهد آن هستیم که برخی منتقدان و مفسران از سینمای دهه ۶۰ به عنوان سینمای انقلاب اسلامی یاد می کنند در صورتی که بنده به هیچ عنوان به اینکه سینمای دهه ۶۰ سینمایی انقلابی بوده اعتقادی ندارم.

وی در همین راستا یادآور شد: در دهه ۶۰ تلاش ها و کوشش هایی صورت گرفت تا سینما سر و شکلی انقلابی به خود بگیرد اما متأسفانه هیچ توفیقی حاصل نشد چرا که اگر این توفیق حاصل شده بود ما امروزه دارای سینمایی بودیم که می توانستیم به آن ببالیم اما متأسفانه هرگز نتوانستیم کاری کنیم که در شأن انقلاب اسلامی باشد و فیلم هایی بسازیم که ریشه در ارزش ها و آرمان های انقلابی داشته باشند.

سیدزاده یکی از مشکلات و معضلات مهم سینمای کشور را حضور فیلمسازان قبل از انقلابی در سینمای بعد از انقلاب برشمرد و متذکر شد: فیلمسازانی که باور و اعتقادی به انقلاب اسلامی نداشتند، پس از انقلاب اداره سینما را در دست خود گرفتند و حتی مبادرت به آموزش نیروهای جوانی کردند که به عنوان نسل انقلابی می خواستند در سینما مبادرت به فیلمسازی کنند و هیچ وقت تلاشی نشد تا از نیروهای زبده و متبحر معتقد به مبانی و ارزش های انقلاب برای آموزش دادن سینما به جوانان استفاده شود.

این سینماگر در خاتمه اظهاراتش توجه صرف به مسائل تکنیکی و فنی فیلم ها را یکی از مشکلات مهم سینمای کشور برشمرد و گفت: با نهایت تأسف باید عنوان کنم که هرگز هیچ یک از مدیران سینمای کشور تلاشی برای انقلابی شدن محتوای آثار سینمایی نداشتند. ارزش های دینی، ملی، انسانی و انقلابی هرگز در سینما آنچنان که شایسته شان بود مورد توجه قرار نگرفتند و حال امید است با حضور مدیران بسیجی در سینما بتوانیم شاهد این اتفاق خجسته باشیم.