به گزارش سینماپرس، با پایان فروردین، به صورت کامل دو ماه سینماها منفعل باقی ماندهاند و ضررهای ناشی از این اتفاق روز به روز سنگینتر میشود. این درحالی است که برخی فیلمها از جمله «خروج»، تن به اکران اینترنتی دادهاند اما بواقع این اقدام هم نمیتواند بار ترافیک فیلمهای پشت در اکران را کم کند. طبق آمارهای رسمی سالهای گذشته، اکران نوروزی همواره جزو پربینندهترین اکرانهای سال است و حالا پیشبینی ورشکستگی سالنهای سینما اتفاقی است که دور از ذهن نیست. هرچند رییس سازمان سینمایی در صفحه شخصی خود در فضای مجازی به ضرر ۶۰۰ میلیون تومانی روزانه سینماها در ایام تعطیلی به خاطر شیوع ویروس کرونا اشاره کرد اما به جبران آن در آینده امیدوار بود. همچنین تسهیلاتی ۱۰میلیون تومانی برای هر سینما در نظر گرفته شده که در زمانی مقرر به سینماداران داده میشود. حال باید دید این مبلغ چطور و چه زمانی در اختیار سینماداران قرار میگیرد و آیا خسارتهای واردشده بر آنها را جبران میکند یا خیر؟
وحید روحانی، مدیر سینما میلاد:
بیانیههای کارگروه کرونا هیچ کمکی
به سینماداران نکرد
سال ۹۸ با مشکلاتی که داشت از جمله تحریمها، ایام فاطمیه و شهادت سردار سلیمانی باعث افت شدید در فروش و ریزش مخاطب سینماها شد. در این ایام سینما اولین جایی بود که تعطیل میشد، در صورتی که در فضای سینمایی کشور برای ایام خاص هم فیلمهایی داشته و دارد؛ از جمله فیلمهای دفاع مقدس و فیلمهای ارزشی. باید این موضوع در نظر گرفته شود که ما هم جزو مردم همین کشور هستیم و برای رشد فرهنگ آن تلاش میکنیم. زمانی که سینماها تعطیل شود بدنه یک جامعه که بسیار مهم است، فلج میشود. با این تعطیلیها و وضعیت اقتصادی، ما به مرور از برنامههای تفریحی مردم کنار گذاشته شدیم. سینما برای عموم مردم است و فیلمهایی که عامهپسند باشند با استقبال خوبی مواجه میشوند اما سال گذشته به اقتصاد سینما بهشدت ضربه وارد شد و افرادی برای نمایش خود به دولت در مناسبات گاه و بیگاه سینماها را تعطیل میکردند. باید به این موضوع توجه کنیم که سینماها در امنیت جامعه نیز موثر هستند. زمانی که افراد جایی برای تفریح مانند سینما داشته باشند، کمتر به فساد میافتند چون یک سرگرمی اجتماعی و گروهی دارند. من فکر میکنم اکران فیلمها به صورت آنلاین به هیچ عنوان نمیتواند جایگاه اکران در سینماها را به دست آورد، چون سینمادارها به نوعی با تهیهکنندگان قرارداد دارند و مطابق آن و فروش فیلم مبالغ را تسویه میکنند. در کنار این، مشاغل دیگری هم ایجاد و شادی مردم نیز فراهم میشود اما متاسفانه شاهد بیمهری نسبت به سینما هستیم. اگر قرار است فیلمهای سینمایی به صورت آنلاین اکران شوند، باید پسوند سینمایی را حذف کرده و به آنها فیلمهای اینترنتی بگوییم. فیلمسازان و سینماداران هرسال منتظر فصل طلایی اکران هستند که استقبال از سمت مخاطبان افزایش مییابد و این ماهها، فروردین و اردیبهشت است تا ما با درآمد چشمگیر این دو ماه بتوانیم مخارج سینما را اداره کنیم؛ اما در حال حاضر سینما که به بالا بردن سطح فرهنگ و دانش جامعه کمک میکند، از سمت مسوولان ارشاد از هیچ اهمیتی برخوردار نیست. برای بررسی و مدیریت شرایط حاکم بر سینما کارگروهی متشکل از ۶ نفر تشکیل شد که بیانیهها و جلسات آنها کمکی بر دردی که به سبب این موضوع بر ما وارد شد، نکرد. ابتدا آنها واژهای را خطاب به سینماداران گفتند که به نظرم اصطلاح نامناسبی نسبت به سینماداران به حساب میآید. آنها در این کارگروه، سینماداران را قشر آسیبپذیر جامعه مورد خطاب قرار دادند؛ درحالی که ما عاشق فرهنگ و هنر کشور هستیم و باید ارج و قربی نسبت به ما صورت بگیرد، نه اینکه با این الفاظ سعی در کوچک شمردن قشر سینمادار شود. بعد از آن صحبت از مبلغ ۱۰میلیون تومان برای جبران خسارات سینماها شده است. این موضوع از طرف هیچکدام از سینماداران و همکاران من مورد استقبال قرار نگرفت و یکجور ناامیدی را به ما منتقل کرد و این سوال برایمان پیش آمد که ما واقعا برای چه در این فضا کار میکنیم! من نمیدانم این مبلغ با چه منطقی عنوان و تصویب شده است؛ خود من به هیچ عنوان از این میزان مبلغ رضایت ندارم زیرا اصلا مناسبتی با این ضرر و زیانها ندارد و به هیچ عنوان ضررهای واردشده را جبران نمیکند.
کارمندان سینماها بیمه هستند و بخشی از آنها شامل بیمه بیکاری میشوند، این مبلغ همیشه پرداخت شده اما وامی که به سینمادار بر اساس خسارات وارده داده میشود باید بتواند پاسخگوی بخشی از ضررها باشد. به نظر من دولت مردمی ما باید از مردم و سینماها حمایت کند؛ شاید ما در اقتصاد وزنهای برای سینمای کشور به حساب نیاییم اما وظیفه ما بالا بردن معنویات جامعه است؛ بنابراین همانطور که یک مسجد، یک هیات و یک جریان ملی و ارزشی حمایت میشود، به همان شکل سینما هم باید مورد حمایت قرار بگیرد. برای دادن این مبلغ هم باید قوانینی وجود داشته و معطوف به سالن سینما باشد. قرار دادن سینمایی مانند سینما میلاد و سینما پردیس باغ کتاب در کنار هم اصلا منطقی نیست زیرا میلاد تنها سالن سینماست اما باغ کتاب کاربریهای دیگری جز سینما دارد و درآمد خود را از طرق دیگر به دست میآورد.
سجاد نوروزی، مدیر پردیس سینمایی آزادی:
امسال باید فقط فیلمهایی اکران شوند که مخاطب دارند
در دو ماه گذشته طبق صحبت وزیر ارشاد، برآورد خود وزارت ارشاد از فروش ازدسترفته سینماها ۶۷ میلیارد تومان بوده است. این درحالی است که ما شاهد تعطیلی
سه ماهه ابتدای سال ۹۹ بودیم و هستیم. پردیسهای بزرگ مشکلاتی دارند و سینماهای کوچکتر مشکلات بزرگتری خواهند داشت. سینماها در این دو ماه حقوق کارمندان خود را دادهاند و مقروض هستند؛ فیلمسازان نیز همینطور. سال گذشته سینمای ایران با افت مخاطب و افت فروش مواجه بود. به طور کلی باید بگویم طوفانی بزرگ سینما ایران را در بر گرفته و نیازمند یک نگاه جدی است. درباره تسهیلات ۱۰ میلیون تومانی هیچ حرفی نمیزنم چون واقعا بیمعناست. سینمایی مانند آزادی ماهی ۴۰۰میلیون تومان حقوق پرسنل دارد و این مبلغ به هیچ عنوان پاسخگوی خسارتهایی با این وسعت نیست. به طور قطع سینمای ایران امسال نمیتواند مسیر سالهای گذشته را در پیش گیرد و واقعا اکران همه آثار وجود ندارد. هم سینماداران و هم صاحبان آثار به شکل وسیعتری متضرر میشوند. به طور مشخص برای ۷۰ درصد فیلمها باید اکران آنلاین صورت بگیرد و ۳۰ درصد دیگر که به صورت تولید بزرگتری شکل گرفتهاند در سبد اکران امسال حضور داشته باشند تا هم چرخ تولید بچرخد و هم سینماها. اگر قرار باشد همه فیلمهای جشنواره سال گذشته را اکران کنیم ۸۰درصد آنها مخاطبی نخواهد داشت. به صورت طبیعی اکران برخی فیلمها فروش بالایی نداشته و مخاطب چندانی پیدا نمیکنند. چرخ تولید و سینماها با حضور ۱۰ تا ۱۵ فیلم در کل سال میچرخد و باقی فیلمها عملا حتی هزینه تولید خود را هم به دست نمیآورند. در حال حاضر باید فیلمهایی اکران شوند که مخاطب دارند و صرفا منظور از این حرف، فیلمهای کمدی نیست و برخی آثار اجتماعی هم میتوانند به فروش خوبی دست پیدا کنند. ما حداقل تا دو سال دیگر تبعات این چند ماه تعطیلی سینماها را خواهیم داشت.
*صبح نو
ارسال نظر