مدیر مسئول نشریه «سینما رسانه» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: ابتذال در سینما با ابعاد مختلف معنا پیدا می کند. ابتذال در کلام، ابتذال در تصویر و... از انواع ابتذال هایی است که ما در سینما شاهد آن هستیم! متأسفانه همانطور که پیش از این عرض کنم نکته فاجعه بار آنجا است که این ابتذال سیر صعودی طی می کند و متأسفانه روز به روز حرف ها و تصاویر رکیک تر از گذشته می شوند و در یک جمله اینکه همه چیز در سینما نافرم و به هم ریخته است.

این کارشناس ارشد حقوق بین الملل خاطرنشان کرد: متأسفانه از سال ها قبل هیچ مدیر دغدغه مندی در سینما وجود نداشت تا جلوی ابتذال را بگیرد. به عنوان مثال مسأله «رقص» که این روزها چاشنی تلخ اغلب فیلم ها شده سال ها قبل با بچه های کوچک شروع شد و کم کم آمدند و روی بازیگران مرد زوم کردند و حالا این فاجعه بعضاً به حوزه بازیگران زن هم کشیده شده است.

وی ادامه داد: برخی معاندان و سهل انگاران در حیطه مدیریتی رسماً آهسته آهسته این تصاویر شنیع را به خورد مخاطبان بخت برگشته دادند و همین باعث شد وضعیت به جایی برسد که اکنون شاهدیم. بی تردید سینمای ایران دورانی تلخ تر، سیاه تر و مبتذل تر از دوران فعلی نداشته و این مایه تأسف و شرمساری است.

سربخش در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه مجلس شورای اسلامی باید ورودی عاجل در خصوص مسأله توجه به حقوق مخاطبان داشته باشد اظهار داشت: در عرصه سینما به تنها نکته ای که توجه نمی شود حقوق مخاطب و بیننده است. فیلمساز احساس می کند هرچه ساخته شد باید برای نمایش برود، تهیه کننده فکر می کند وظیفه مسئولان سینمایی این است که به خاطر سرمایه ای که گذاشته باید فیلمش به نمایش گذاشته شود و متأسفانه مدیران سینمایی هم به شدت در این باره دچار اهمال کاری هستند.

وی در پایان این گفتگو افزود: سینمای کنونی در شأن نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نیست؛ تعریف ما از سینما نباید این باشد. ما باید به حقوق مخاطبان احترام بگذاریم اما متأسفانه این حقوق توسط سیاست گذاران و مسئولان فرهنگی دولت همواره نادیده انگاشته شده است و من امیدوارم هرچه زودتر با ورود عاجل و جدی دستگاه ها و نهادهای قانون گذار، نظارتی و قضایی این وضعیت بحرانی و فاجعه بار که فرهنگ ملی و ارزشمند ایرانی-اسلامی ما را دچار خدشه بسیار می کند، شاهد جبران این اتفاقات تلخ باشیم.