وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بیکاری گسترده سینماگران از دوران ریاست ایوبی یعنی در همان سال آغازین ریاست جمهوری آقای روحانی شروع شد به نحوی که برخی از هنرمندان مجبور شدند از کشور مهاجرت کرده و به شبکه های ماهواره ای پناه ببرند و این باعث شد تا دایره بسته ای در اکران و نمایش فیلم به وجود بیاید.

دلدم خاطرنشان کرد: در این سال ها سینمای ایران از محتوا تهی شد و ما شاهد آثار خنثی و باری به هر جهت بودیم، آثاری که تفکر و تأمل نداشتند و سینما را خنثی کردند. در این سال ها ژانر نکبت و لات بازی جایگزین ژانر اجتماعی در سینما شد و از سوی دیگر کمدی های تولید شده تقلید دست چندم از فیلمفارسی ها بودند و جالب آنجا بود که مجوز هم فقط به افراد خاص داده می شد و بسیاری دیگر گرفتار توقیف و سانسور می شدند!

کارگردان فیلم های «کباب غاز» و «منشی خصوصی من» با بیان اینکه سینمای استراتژیک و سینمایی که باید حرفی برای گفتن داشته باشد در این سال ها به محاق رفت تصریح کرد: گروه موسوم به هنر و تجربه سینمای متفکر را ایزوله کرد؛ چیدمان مدیران بر اساس گنگ و رابطه و باندبازی بود. شکل سینمای ایزوله و گلخانه ای در ادامه مدیریت مدیران دهه ۶۰ دنبال شد. مدیران دهه ۶۰ مدیران در سایه سینما طی ۸ سال اخیر بودند، همان افرادی که سینمای قصه گو و قهرمان پرور را نابود کردند.

وی متذکر شد: مطالبات اهالی سینما در این سال ها به سخره گرفته شد. خانه سینما شعبه دیگر وزارت ارشاد شد و هیچ تلاشی برای مبارزه با قاچاق آثار صورت نگرفت. افراد بی سواد با رانت وارد سینما شدند، دستمزدها را بالا بردند و ضد تولید عمل کردند و حرفه ای خانه نشین شدند. در این سال ها کسانی که دغدغه شان سینما و هنر بود جایی برای حضور و فعالیت نداشتند.

دلدم تأکید کرد: در این سال ها جریان رایج سینما جریانی شد که فقط پول کثیف وارد کردند و تنها چند چهره محدود در سینما مرتب کار و فعالیت داشتند به نحوی که ما بازیگران و کارگردانان و تهیه کنندگان تکراری را در آثار سینمایی و شبکه نمایش خانگی شاهد هستیم. اصولاً افرادی انگشت شمار که همیشه پای ثابت تولیدات هستند و هیچ وقت پول آثارشان برنمی گردد در این سال ها به شدت در سینما جولان دادند و وضعیت به گونه ای بود که این شائبه برای بسیاری هنرمندان به وجود آمد که گویا پول بیت المال ارث پدری برخی افراد است که تنها به آن ها اختصاص پیدا می کند و عدالتی برای توزیع آن میان عموم هنرمندان وجود ندارد.

این فعال رسانه ادامه داد: در یک جمله می توان گفت سازمان سینمایی طی ۸ سال گذشته بدل به سازمان ضد سینمایی شد؛ بنابر آمار رسمی خود وزارت ارشاد بیش از ۸۰ درصد مردم در این سال ها اصلاً به سینما نرفتند چرا که فیلم ها گنجشک هایی بودند که به جای قناری رنگ شده بودند و مردم ترجیح می دادند به سینما نروند و در خانه بنشینند!

دلدم در پایان این گفتگو افزود: با اینکه ما سینمای کوچک و جمع و جوری داریم اما پشت پرده سینمای مان گانگستری است که بخشی از آن ها مدیران هستند و بخش دیگر برخی سینماگران!؛ اصولاً طی تمامی سال های پس از پیروزی انقلاب به غیر از دوره ریاست آقای شمقدری در سازمان سینمایی ما شاهد حضور مدیرانی تکراری در سازمان سینمایی بوده و هستیم که همه مواهب را میان خود و نزدیکان شان تقسیم می کنند و تدبیری برای رشد سینما نداشتند.