این منتقد سینما در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: طی ۸ سال گذشته حوزه فرهنگ از جمله سینما به حاشیه رفت. هیچ برنامه و راهبردی در حوزه سینما وجود نداشت و مسئولان سینما را تنها در حد یک تفنن می دانستند. مدیران سینمایی نگاه بنیادین به این هنر-صنعت نداشتند و بی برنامه و بی دغدغه بودن شان باعث شد روز به روز سینمای کشور ضعیف تر و لاغرتر از گذشته شود.

وی سپس با تأکید بر اینکه مسئولان دولت تنها در ایام انتخابات نگاه ابزاری و تحقیرآمیز به برخی سلبریتی ها و بازیگران داشتند تصریح کرد: آن ها با پول های فراوان برخی چهره های به اصطلاح هنری و معروف را به کار گرفتند تا برایشان تبلیغ کنند.

کوشکی یادآور شد: در این سال ها اتفاقات تلخی در سینمای کشور رخ داد؛ سینمای کشور در این سال ها عملاً در اختیار ۲ گروه بود که با تبانی یکدیگر ضربات جبران ناپذیری به سینمای زدند. یک دسته افرادی بودند که به سینما آمدند تا با پولشویی کاسبی کنند یا فیلم های بفروش بسازند که نتیجه این اتفاق انحطاط هنر و ارزش های انسانی و فرهنگی و قربانی شدن ارزش ها در مسلخ پول های کثیف بود.

این کارشناس فرهنگی تأکید کرد: دسته دوم طیف های سیاسی و جریانات سیاسی بودند که تلاش کردند تا سینما را به خدمت اهداف قدرت طلبانه خودشان بکشانند. بخش های افراطی جناح اصلاحات آمدند و به شکل افراطی نگاه ابزاری به سینما کردند که در خدمت قدرت طلبی این ها قرار گیرد. در نهایت این ۲ گروه با هم ائتلاف کردند و در عمل سینمای ایران به ورطه ای افتاد و به دره ای پرت شد که محصولش ساخت فیلم های کمدی پایین تنه ای بود.

این مدیر سابق دفتر هنر و ادبیات مرکز اسناد انقلاب اسلامی خاطرنشان کرد: این اتفاق در حالی است که هنر جزو متعالی ترین محصولات تمدنی است؛ در این سال ها به استناد آمار کمتر از ۴ درصد مردم مخاطبان فیلم های سینمایی بودند و این اتفاق برخلاف شوی تبلیغاتی مدیران سینمایی بود که سعی داشتند تا سینما را پررونق نشان دهند.

وی در ادامه اظهار داشت: سینما باید ارزش های متعالی انسانی را مطرح کند. به خصوص سینما در کشوری چون جمهوری اسلامی ایران باید حامل ارزش های ایرانی-اسلامی باشد اما اسفا که در دوره آقای روحانی سینمای تجاری به ورطه شوخی های پایین تنه ای سقوط کرد به حضیض ذلت رسید.

کوشکی متذکر شد: کشور ما سال ها با تروریست های تکفیری روبرو بوده اما در سینمای ایران فقط در حد یکی دو فیلم در این باره ساخته شد که برای تولید آن ها هم سازمان سینمایی ورود نکرده است. تنها تصویر محبوب سینما خانواده های به بن بست رسیده و معتادند! ما در این سال ها فقط شاهد این نمونه فیلم ها بودیم که همه تلاش شان را به کار بردند تا از ایران و ایرانی چهره ای مخدوش و متلاشی شده نشان دهند که امثال نوید محمدزاده هم در این آثار بازی می کردند.

این منتقد سینما افزود: در این سال ها ما حتی یک فیلم که اقتدار ورزشی، اقتدار علمی، توانمندی صنعتی و دفاعی کشور را نشان بدهد شاهد نبودیم. یعنی هیچ نقطه مثبتی نداریم؟ چرا در سینمای ایران فجایعی مانند «متری شش و نیم» تولید می شود در صورتی که ذره ذره خاک ما میلیاردها ارزش دارد؟

وی در خاتمه این گفتگو درخواست خود را از رئیس جمهور آینده کشور و مسئولان فرهنگی مطرح کرد و گفت: در این سال ها سینما به فاجعه دچار شد و بی شک دولت آینده وظیفه اش این است که حوزه فرهنگ و هنر را جزو اولویت های اصلی خود بداند. مدیران هرگز نباید عرصه فرهنگ را قربانی اقتصاد کنند و من امیدوارم بتوانیم شاهد تحولی مثبت در سینمای کشورمان باشیم.