کارگردان فیلم سینمایی «فرار از جهنم» و «مروارید سیاه» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: این باعث شرمساری و تأسف است که ما در بسیاری از آثار سینمایی مواردی را مطرح می کنیم که مردم را به سمت بیگانه پرستی و شعارزدگی و ناامیدی و تلخی سوق می دهد. ناامیدی در فیلم های سینمای ایران حرف اصلی را می زند و این در حالی است که ما مردمی پرنشاط داریم که باید چهره آن ها را در آثار سینمایی مان به تصویر بکشیم.
این سینماگر سپس با بیان اینکه سینمای ایران به شدت از اهداف انقلاب دور افتاده است تصریح کرد: این اتفاق نامبارک از سال ها قبل شروع شده و کم کم پیش آمده و مدت ها است فراگیر شده است. مسئولان سینمایی روزگاران گذشته مقصر اصلی این ماجرا هستند. مدیران بزرگترین ضربه ها را به سینمایی ایران زدند و آدم هایی که با فرهنگ ایرانی-اسلامی بیگانه بودند، با جریان انقلاب اسلامی آشنایی و سنخیتی نداشتند به سینما راه دادند و با آن ها کنار آمدند و همین باعث وضعیت اسفبار امروز شده است.
آقامحمدیان داشتن نگاه صرف اقتصادی به سینما را یکی از معضلات جدی سال های اخیر در این عرصه برشمرد و تأکید کرد: سینما نه بنگاه تجارتی است و نه محلی برای کسب و کار؛ اما مدیران با بی تدبیری و نابخردی رفته رفته در سینما را به روی هر کسی گشودند و باعث شدند سرمایه های عجیب وارد سینما شود. کسانی که این سرمایه ها را وارد سینما می کردند در پی فرهنگ سازی نبودند و با تولیدات مشمئزکننده شان فرهنگ سوزی می کردند!
وی تصریح کرد: هدف اصلی در سینمای ایران سرمایه شد و اهداف فرهنگی گم شد! این باعث تلخکامی است که امروزه حتی هدف مدیران جذب مخاطب به هر قیمتی شده! بدبختی سینمای ما همین است! التماس برای حضور مخاطب در سینما به هر قیمتی و با هر روشی حتی شوخی های رکیک جنسی و ترویج فرهنگ منحط غربی و ولنگاری و بی حیایی!
این کارشناس فرهنگی تأکید کرد: ما در کنار این آش شله قلمکاری که مدیران سینمایی گذشته برایمان پختند حتی نتوانستیم نیروهای انسانی پیرو مکتب اسلام و انقلاب تربیت کنیم تا دردی از سینمای بخت برگشته مان درمان کنند. به کسانی که علاقمند سینما بودند فقط تکنیک را آموختیم و از آموزش فرهنگ به شدت بازماندیم. وقتی ما به موازات تربیت تکنسین ها تربیت فرهنگی، تحلیلی و محتوایی نداشتیم معلوم است که امروزه فقط شاهد کاستی و خلاء خواهیم بود!
آقامحمدیان در پایان این گفتگو افزود: تنها امید ما این است که مسئولان فعلی خلأ توجه به فرهنگ ایرانی-اسلامی در هنرهفتم را درک کنند و در پی رفع صد در صدی نقصان های موجود در این عرصه باشند. ما نباید فراموش کنیم که فعالیت در عرصه فرهنگی مانند فعالیت در جبهه های نبرد حق علیه باطل است و همه ما باید سربازان خوبی در این عرصه باشیم تا بتوانیم از تمامیت ارضی کشورمان دفاع کنیم. این کار نیاز به عزم و اراده راسخ و برنامه ریزی جدی دارد.
ارسال نظر