«ریاست انجمن قلم ایران» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس در خصوص وضعیت ادبیات داستانی کشور در چهار دهه بعد از انقلاب افزود: فکر نمی‌کنم ادبیات داستانی افول کرده باشد. همواره رشد کرده است. بخصوص بعد انقلاب داستان های خوبی نوشته شده؛ کارهای متعدد صورت گرفته و مخصوصا در این دایره حضور بانوان خوش درخشیده و قابل مقایسه با قبل انقلاب نیست ولی اینکه افق دید ما وسیع تر است و دوست داریم شاهد پیشرفت بیشتری باشیم خب بدیهی است

نویسنده کتاب «نرگس ها» ادامه داد: من فکر میکنم اگر گاهی این شبهه ایجاد می‌شود که رشدی نبوده و یا افولی وجود داشته، به این دلیل است که ارتباط خیلی از اهالی سینما با ساحت داستان نویسی و خوانش داستان و رمان های خوب منقطع است یعنی بعضی هایی که مدعی روشن فکری هستند حاضر نیستند که آثار این حوزه را مطالعه کنند. شما نباید انتظار داشته باشید همه در قله باشند بعضی در دامنه حرکت میکنند بعضی نزدیک به قله و برخی نیز در قله ایستاده‌اند. در نتیجه هرکدام از آثار خلق شده درجایگاه خود قابل تامل هست. برفرض بعضی نویسنده داستان زرد هستند خب این داستان ها هم مخاطبان خاص خود را دارند در همه کشور ها نیز اینگونه است. ولی بعضی آثار نیز در قله هستند و باید برای آنها وقت گذاشته شود و بررسی شوند.

نویسنده کتاب «کوچه اقاقیا» در خصوص بازار رمان نویسی و استقبال جامعه این گونه تصریح کرد: در خصوص وضعیت رمان و رمان نویسان باید گفت این داستان کوتاه است که مغفول مانده نه داستان بلند و رمان. در دهه هفتاد داستان کوتاه های خوبی نوشته میشد بدلیل مجلات تخصصی که وجود داشت ولی بعد ها به دلیل تعطیلی این مجلات داستان کوتاه نیز افول کرد. در حال حاضر اقبال بیشتری به داستان بلند شده است.

نویسنده کتاب تقدیر شده «اسم تو مصطفاست» درخصوص عدم تاثیر پذیری سینما از ادبیات بیان داشت: اکثر سینما گران ما اهل مطالعه نیستند و تا زمانی که اهل مطالعه و تدبر و تحقیق و واکاوی آثار چاپ شده نباشند آثارشان موفق نخواهد بود؛ و از اینجاست که مشکل ایجاد میشود. قصه، مادر سناریو است. اگر تهیه کنندگان و کارگردانان یک پیوند روحی و ارتباطی غنی تر با نویسندگان داشته باشند آن‌وقت متوجه میشوند که چقدر دستشان باز است. نویسنده کتابسنگ صبور دلیل تولید نشدن ژانرهای مختلف را این چنین دانست: شاید بتوان گفت دلیل تولید نشدن ژانر های مختلف سینمایی میتواند تقاضای مردم برای دیدن ژانری خاص باشد. بنا به دلایل مختلف مردم می‌خواهند ساعاتی را فارغ از مشکلات در اجتماع پشت پرده سینما بشینند و سرگرم گردند خب این تقاضا نیز موجب میشود تولیدکنندگان نیز بیشتر به تولید چنین ژانرهایی روی آورند.

داور و عضو هیات علمی شش دوره «جایزه جلال آل احمد» در پایان این مصاحبه و در خصوص دلایل افول سینمای اقتباسی افزود: در گذشته آثاری تولید شد اما این روند ادامه نداشت. بخشی از آن را می‌توان به کم کاری سازمان ها نسبت داد ولی بخشی دلیل اصلی آن را نیز می‌توان به عدم مطالعه و تعامل نداشتن سینماگران با نویسندگان دانست.