منشی صحنه فیلم های سینمایی «ازدواج به سبک ایرانی» و «باد و شقایق» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: ما از ابتدا مخالف کارگری شدن صنوف سینمایی بودیم؛ خانم زینت رضا که در آن زمان ریاست انجمن منشیان صحنه را بر عهده داشتند بارها تأکید می کردند که سرانجام این کار جز بلاتکلیفی برای اهالی صنوف نکته دیگری به همراه نخواهد داشت.

وی یادآور شد: مسأله اینجا است که در آن زمان وقتی نماینده وزارت کار در جلسات حضور پیدا می کرد مشخص بود که اشرافی به ماوقع این نهاد ندارد. نماینده وزارت کار حتی نمی دانست افرادی که کاندید می شوند چه کسانی هستند و سابقه شان در سینما چیست! این در حالی است که اگر صنوف ذیل وزارت ارشاد ثبت می شدند نمایندگان این وزارتخانه همه هنرمندان را می شناختند و عقبه آن ها را می دانستند.

این سینماگر تصریح کرد: بدیهی است وقتی متولی اصلی فرهنگ و هنر کشور وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است ما هنرمندان باید در ذیل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز فعالیت داشته باشیم و ثبت اصناف ما در ذیل وزارتخانه هایی مانند کار و کشور و... عملی نادرست و بیهوده است!

دانش سپس با طرح این پرسش که الآن که صنوف خانه سینما ذیل وزارت کار ثبت شده اند چه مزایایی نصیب شان شده؟ متذکر شد: کارگران مزایای بسیار زیادی دارند از جمله اینکه می توانند بیمه زمان بیکاری دریافت کنند اما آیا این اتفاق برای سینماگران بیکار و خانه نشین که این روزها دغدغه تأمین معاش روزانه و اجاره خانه و... شان را دارند هم رخ می دهد؟

دستیار اول کارگردان و برنامه ریز فیلم های سینمایی «پاکول» و «کیش و مات» در ادامه تأکید کرد: حتی حق اولاد به زنان سینماگر تعلق نمی گیرد! این چه نوع ثبت صنف کارگری است؟ این روزها همه ما معطل این مانده ایم که آیا همسان سازی حقوق که قرار است انجام شود شامل حال ما می شود یا نه؟

وی خاطرنشان کرد: افسوس که همچون گذشته وضعیت خانه سینما نابسامان است؛ عدالتی در این نهاد برقرار نیست. مثلاً در عید سعید فطر سازمان سینمایی مبلغی عیدی برای عده ای افراد خاص واریز کرد در صورتی که این مبلغ باید به صورت یکسان برای یکایک اعضای خانه سینما تقسیم می شد. اگر عیدی است که همه سینماگران باید عیدی بگیرند و بنده معنی این قبیل تبعیض ها را اصلاً متوجه نمی شوم.

دانش یادآور شد: سال ها قبل اگر مواهبی مانند بسته های معیشتی یا کمک های نقدی بود به یکایک اعضای خانه سینما در تمام صنوف تعلق می گرفت و عدالت جاری و ساری می شد اما سال ها است که دیگر شاهد این اتفاق نیستیم!

وی ادامه داد: ما امروزه نیازمند آن هستیم که به ما رسیدگی کنند اما افسوس که فراموش شده ایم! اینقدر از اساس و بنیان همه چیز خراب جلو رفته که حدی بر آن نمی توان متصور شد و همین مسأله ما را با معضلات گوناگون مواجه کرده است.

این منشی صحنه با بیان اینکه اگر ما امروزه به عنوان کارگر شناخته می شویم چرا باید حق بیمه تأمین اجتماعی و بیمه تکمیلی و... مان را خودمان پرداخت کنیم تصریح کرد: کدام کارگری خودش حق بیمه اش را پرداخت می کند که ما باید حق بیمه مان را خودمان پرداخت کنیم؟ این رقم هایی که ما باید به بیمه تأمین اجتماعی پرداخت کنیم برایمان بسیار سنگین است و کمرمان زیر بار آن خم شده است. متأسفانه هیچ وقت هیچ کس از وزارت ارشاد و خانه سینما و صندوق اعتباری هنر و سازمان سینمایی و... پاسخگوی این مطالبات و پرسش های برحق ما نبوده است.

دانش در خاتمه این گفتگو افزود: من امیدوارم یک بار برای همیشه مسئولی پیدا شود که درد دل های ما را بشنوند و تدبیری برای رفع بحران مالی و معیشتی از زندگی ما داشته باشد در غیر این صورت وضعیت زندگی های ما روز به روز وخیم تر از قبل خواهد شد!