کارگردان سریال های تلویزیونی «تفنگ سرپر» و «روزی روزگاری» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: خوشبختانه ریشه و رشته پرداختن به شعر و شاعری هیچ وقت قطع نشده چرا که ما ایرانیان تعلق خاطر به ادبیات و شعرا داریم و اغلب مان شبه شعرهایی در طول عمر تولید می کنیم و یا کوچکترین کارمان این است که فال حافظ می گیریم و یا از ضرب المثل ها که بسیاری شان مصرع یا بیتی از سروده های بزرگان ادب است بهره می بریم.
وی ادامه داد: اساساً هر نوع کار ذوقی و هنری لازمه اش شعر است و باید یک نوع شاعرانگی از کار حمایت کند. در اوج کارهایی که تغزلی باشند چه در هنرهای زیبا و یا هنرهای نمایشی این شاعرانگی باید وجود داشته باشد و این جزو بدیهیات است.
این هنرمند پیشکسوت در بخش دیگری از این گفتگو با اشاره به وضعیت فیلمنامه نویسی در کشورمان متذکر شد: متأسفانه فیلمنامه تعریفش حتی برای خود فیلمنامه نویسان روشن نیست؛ مثلاً اینکه آیا فیلمنامه متصل به ادبیات است یا خیر و تعاریف و خصوصیاتش دیگرش کسی چندان توجهی ندارد. حتی گاهی فیلمنامه نویسی اشتباه گرفته می شود با داستان نویسی مکتوب! بگذریم از اینکه حد خلاقیت شخص چقدر است.
احمدجو تأکید کرد: بدیهی است که این دانایی و آگاهی باید باشد که وقتی کسی قلم در دست می گیرد در حال تولید اثر ادبی است و باید تسلط نسبی به ادبیات و شعر و داستان نویسی و آنچه که لازم است داشته باشد. یک نویسنده باید اشراف کامل روی این موضوعات داشته باشد. وقتی پای ما لنگ است این مسأله برایمان معضل می شود.
کارگردان فیلم سینمایی «شاخه های بید» سپس با بیان اینکه مطالعه گریزی دلیل اصلی کیفیت نازل فیلمنامه ها است تصریح کرد: اصولاً برخی از نویسنده ها اصلاً قائل به مطالعه نیستند. با مطالعه بیگانه اند! این بسیار بد است.
وی افزود: از سوی دیگر گاهی اوقات برخی افراد ترانه های کوچه بازاری را با شعر اشتباه می گیرند! گاهی قصه های زرد را با فیلمنامه خوب اشتباه می گیرند. وقتی کسی حد و اندازه اش این است نمی توان از او توقع بیشتری داشت و وضعیت همین وضعیتی می شود که در حال حاضر حاکم است.
احمدجو در پاسخ به این پرسش که آیا راهکاری برای برون رفت از این وضعیت اسفناک وجود دارد یا خیر خاطرنشان کرد: قطعاً وجود دارد؛ آموزش درست می تواند وضعیت فرهنگی و هنری کشور را در همه زمینه ها بهبود بخشد. گزینش درست در دانشگاه هایی که این رشته ها را تدریس می کنند و غربال کردن درست دانشجویان بسیار مهم است.
وی متذکر شد: البته اینکه ما قرار است چه تهیه کنندگانی با چه دیدگاهی در سینما و تلویزیون و... داشته باشیم هم مهم است. یک تهیه کننده باید صاحب تشخیص باشد و فیلمنامه خوب را از بد تشخیص بدهد و خوب ها را گزینش کند.
این سینماگر افزود: این روزها ما با پدیده های عجیبی در سینما روبرو هستیم مثلاً برخی اصطلاح مولف به گوش شان رسیده بدون اینکه تعریف درستی از آن داشته باشند. این ها مصر هستند خودشان اگر کارگردان هستند فیلمنامه را بنویسند یا فیلمنامه بازنویسی کنند. اغلب این افراد دانش بسیار نازلی دارند و همین باعث می شود کارها با افت شدید کیفی روبرو شود. بی تردید باید برای تمامی این دردها مرهمی اندیشه کرد و امیدوارم آنان که سیاست گذار در این زمینه ها هستند تدبیری در این خصوص داشته باشند.
ارسال نظر