«تورج نصر» صدای ماندگار و پیشکسوت دوبلاژ کشور در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس با اشاره به تکرار نشدن نسل طلایی هنرمندان دوبلاژ ایران تصریح کرد: نوع صدای گویندگان نسل طلایی و هنرشان بی‌نظیر بود، اما امروزه توجهی به این مسائل نمی‌شود. هرکسی که وارد دوبله می‌شود، معمولاً از قبل سفارش شده است؛ فلان مدیر یا فلان رئیس توصیه‌اش کرده‌اند. این افراد نه عشق و انگیزه‌ای برای کار دارند، نه اشتیاقی برای یادگیری. صرفاً می‌خواهند عنوان "دوبلور" را یدک بکشند.

وی افزود: از طرفی، فیلم‌هایی که برای دوبله انتخاب می‌شوند هم جای رشد برای گویندگان جدید باقی نمی‌گذارند. فیلم‌های کره‌ای و هندی، دوبله کردن ندارد! گوینده باید روی فیلم‌های سخت و چالش‌برانگیز آمریکایی کار کند، جایی که دیالوگ‌های قوی، مونولوگ‌های سنگین و حس واقعی گویندگی وجود داشته باشد. این یکی از مشکلات اساسی دوبله امروز است.

صداپیشه لورل در مجموعه فیلم های (لورل و هاردی) در ادامه گفت و گو به معضل و چالش مالی هنرمندان دوبله پرداخت و در این خصوص بیان کرد: باور می‌کنید که مبلغ دستمزدها آن‌قدر پایین است که آدم خجالت می‌کشد بگوید؟ من که سال‌ها در این حرفه هستم، بعد از ۵۷ سال فعالیت، بازنشستگی‌ام ۹ میلیون تومان است. دوبله دیگر درآمدی ندارد.

وی افزود: جوان‌هایی که می‌آیند، دوام نمی‌آورند؛ چون این کار پولی ندارد. به همین دلیل، مجبورند سراغ کارهای دیگر بروند—یکی در رادیو، یکی در بازار، یکی مکانیک، یکی تعزیه‌خوان. دیگر کسی نمی‌ماند که دوبلور شود.

«تورج نصر» در ادامه با انتقاد نسبت به رویکرد فعلی و شیوه کار در دوبله فیلم و انیمیشن ها، اظهار داشت: در گذشته، ما تا ده یا یازده شب در استودیو بودیم و کار به‌صورت گروهی انجام می‌شد. اما حالا کارها تک‌نفره ضبط می‌شوند و گوینده چیزی یاد نمی‌گیرد. قدیم، در یک اتاق ۱۵ گوینده حرفه‌ای می‌نشستند و با هم کار می‌کردند. این تعامل باعث رشد گوینده می‌شد. اما حالا، گوینده‌ها تنها کار می‌کنند و هیچ بده‌بستانی بین‌شان نیست.

این گوینده ارشد عرصه دوبلاژ در پاسخ به این پرسش که آیا هوش مصنوعی توانسته است جای دوبلورها را بگیرد یا خیر؟ بیان کرد: فعلاً این‌طور نیست. هنوز هوش مصنوعی نتوانسته جایگزین گویندگان واقعی شود، چون احساس، لحن، و انرژی‌ای که یک دوبلور حرفه‌ای به دیالوگ می‌دهد، چیزی نیست که یک ماشین بتواند تقلید کند. اما در آینده؟ شک نکنید که دوبله به شکل امروزی دیگر وجود نخواهد داشت.

او تاکید کرد: نه به این خاطر که هوش مصنوعی خیلی پیشرفت می‌کند، بلکه چون دوبله دیگر صرفه اقتصادی ندارد. هیچ پلتفرمی حاضر نیست هزینه‌ی بالایی برای دوبله انسانی بپردازد، وقتی می‌تواند با هوش مصنوعی، یک خروجی ارزان و سریع داشته باشد. حتی همین گویندگان جدید هم مجبورند در چند استودیو هم‌زمان کار کنند و با این حال، مجموع درآمدشان به ۳۰۰ هزار تومان هم نمی‌رسد.

تورج نصر همچنین در پاسخ به این انتقاد که دوبلاژ همیشه در انحصار عده ای خاص بوده و مانع ورود علاقه مندان جوان شده است؛ تصریح نمود: واقعیت این است که این صداها تکرار نشدنی هستند. خود من سال‌ها کارآموزی کردم و با پشتکار وارد این حرفه شدم. کسی که استعداد داشته باشد، از همان اولین جمله‌ای که می‌گوید، مشخص می‌شود که برای این کار ساخته شده یا نه. در گذشته، در دوره شاه هم کسانی بودند که وارد دوبله شدند اما نتوانستند رشد کنند.

وی خاطرنشان کرد: این صداها تکرار نشدنی بودند. اینکه بخواهند کسی را جایگزین آن‌ها کنند، اصلاً امکان ندارد. این حرف‌ها فقط خیال‌پردازی است. اتفاقاً الان که دروازه‌ها باز شده و هیچ محدودیتی نیست، خروجی‌ها را ببینید؛ هیچ!

این گوینده نسل طلایی دوبله با بیان این مطلب که یکی از بزرگ‌ترین ضربه‌هایی که دوبله ایران خورده، کاری بود که «م. ر» انجام داد؛ بیان کرد: او بزرگ‌ترین لطمه را به این هنر زد. بعد از آن، شاگردهایش مثل قارچ سر برآوردند و هرکدام کلاس‌های آموزش دوبله راه انداختند. نتیجه‌اش چه شد؟ الان حدود ۶۰۰ نفر دوبلور زیرزمینی داریم که کارشان فقط ترجمه است، آن هم بدون نگارش درست، بدون رعایت فاعل و مفعول، بدون استاندارد. متأسفانه مردم هم زود عادت می‌کنند.

وی افزود: در موسیقی هم همین است؛ هزاران خواننده داریم، ولی چند نفرشان واقعاً ماندگار می‌شوند؟ انگشت‌شمار. حالا در دوبله هم همه‌چیز به هم ریخته، دیگر امکان ندارد به دوران طلایی خودش برگردد. آن آدم‌ها دیگر وجود ندارند، دنیا مثل آن‌ها را دیگر به خودش نخواهد دید.

«تورج نصر» در پایان گفت و گو و در خصوص مسئله ورود بازیگران به عرصه دوبلاژ تاکید کرد: در مورد ورود بازیگران به دوبله، من کاملاً مخالفم. اصلاً نسبت به این موضوع حساسیت دارم، چون همین اندک سرمایه‌ی باقی‌مانده را هم از بین می‌برند. بازیگران پول‌های کلانی می‌گیرند، اما وقتی نوبت به ما می‌رسد، ارزش کارمان به حداقل می‌رسد. این یک خیانت آشکار به هنر دوبله است.