«کارن همایونفر» موسیقی دان و آهنگساز مطرح کشور که با ساخت آثار ماندگاری چون بادیگارد و سوت پایان در ذهن بسیاری از مخاطبان حک شده است در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس و در پاسخ به این پرسش که چرا در سال های اخیر کمتر آثار ماندگار تولید می شود؟ بیان کرد: به نظر من موسیقی ماندگار هنوز هم ساخته می‌شود، اما شرایط تغییر کرده. اگر منظورتان این است که چرا در دهه ۷۰ و ۸۰ آثار خاطره‌انگیزی مثل کرخه تا راین، پیراهن یوسف یا سریال‌های الف ویژه ساخته می‌شدند و ملودی‌هایشان در ذهن مردم می‌ماند، یکی از دلایل اصلی این است که آن دوران، پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی تأثیرگذار بیشتری تولید می‌شدند. در دهه ۹۰، فکر نمی‌کنم موسیقی هیچ اثری به اندازهٔ قصه پریا و بادیگارد شنیده شده باشد.

این هنرمند عرصه موسیقی افزود: یک دلیل دیگر این است که آهنگسازانی که هم عاشق سینما بودند و هم با دانش و تعهد کار می‌کردند، به تدریج از بین رفتند یا خانه‌نشین شدند. نسل جدیدی جایگزین آن‌ها شده که شاید در آینده بتوانند مسیرشان را ادامه دهند، اما هنوز به آن نقطه نرسیده‌اند.

آهنگساز فیلم‌های سینمایی «موسی کلیم‌الله» و «اسفند» تصریح نمود: زندگی امروز پر از شتاب و اطلاعات است. گوش ما دائماً در معرض حجم عظیمی از موسیقی‌ها و صداها قرار دارد—از موسیقی رپ و پاپ گرفته تا آثار کلاسیک و قدیمی. وقتی یک جوان در تاکسی، مترو یا فضای مجازی با هزاران قطعه موسیقی مواجه است، دیگر فرصتی برای تعمق و ارتباط عمیق با یک اثر خاص ندارد. موسیقی‌ها مانند نویز در پس‌زمینه پخش می‌شوند، بی‌آنکه مجالی برای درونی شدن پیدا کنند.

کارن همایونفر با بیان این مطلب که این مسئله تنها به موسیقی محدود نمی‌شود؛ بیان کرد: در سایر هنرها هم دیده می‌شود. فضای مجازی، با پلتفرم‌هایی که دائماً محتوا منتشر می‌کنند، باعث شده که زمان ماندگاری آثار کاهش پیدا کند. البته نمی‌خواهم وارد بحث کپی‌رایت شوم، چون صحبت دربارهٔ آن بی‌فایده به نظر می‌رسد، اما همین انتشار بی‌وقفه موسیقی و تصاویر، فرصت ثبت شدن آثار در ذهن مردم را کمتر کرده است. معلوم نیست در آینده این روند به کجا برسد، اما در حال حاضر وضعیت پیچیده‌ای داریم. شاید لازم باشد طوفان فروکش کند تا ببینیم چه چیزی باقی می‌ماند.

این موزیسین برجسته کشور با اشاره به تحول نوع نگرش هنرمندان عرصه موسیقی و بیان این مطلب که خود هنرمندان هم تحت تأثیر این فضا قرار گرفته‌اند. تصریح نمود: بسیاری از آن‌ها به تولید انبوه روی آورده‌اند یا مدام در حال تکرار گذشته هستند، چه در کار خودشان و چه در آثار دیگران. وقتی هر روز حجم زیادی موسیقی، شعر، نقاشی یا کار گرافیکی تولید می‌شود، طبیعی است که کیفیت کاهش یابد. اما بخشی از این مشکل هم به مسئولانی برمی‌گردد که باید از فضای هنری کشور مراقبت کنند. این یک مسئولیت جدی است که با امضای هزاران سند و مصوبه حل نمی‌شود، بلکه نیاز به حضور جدی خود هنرمندان در تصمیم‌گیری‌های فرهنگی دارد.

برنده چهار سیمرغ بلورین جشنواره فجر در ادامه به مبحث تاثیر هوش مصنوعی در عرصه موسیقی پرداخت و تصریح کرد: تأثیر آن کاملاً به نحوهٔ استفاده از آن بستگی دارد. امروزه بسیاری از ابزارهای دیجیتال در ضبط، تنظیم و تولید موسیقی نقش دارند. اما اینکه هوش مصنوعی بتواند به‌طور کامل جایگزین هنرمندان شود، هنوز زود است. البته، بدون شک در آیندهٔ نزدیک شاهد افزایش تولید انبوه آثار هنری توسط هوش مصنوعی خواهیم بود و برخی از مشاغل در هنرهای مختلف یا از بین می‌روند یا به شدت تغییر می‌کنند.

وی افزود: اما در نهایت، این بستگی به ذائقهٔ مخاطب دارد. اگر کسی به دنبال موسیقی‌ای باشد که احساسات عمیق انسانی را منتقل کند؛ اثری که یک آهنگساز خلق کرده و نوازندگان با روح و جان خود اجرا کرده‌ان؛ هوش مصنوعی حداقل در آیندهٔ نزدیک نمی‌تواند چنین تجربه‌ای را ارائه دهد.

«کارن همایونفر» در پایان این بخش از گفت و گو ضمن اشاره به تجربیات شخصی خود در حوزه هوش مصنوعی، خاطرنشان کرد: من در حوزه هوش مصنوعی تجربه زیادی دارم و حتی سفارش‌هایی در این زمینه دریافت کرده‌ام. به‌طور مثال، برخی آهنگسازها از الگوریتم‌های خاصی برای ساخت آثارشان در فرم کلاسیک استفاده می‌کردند و من هم در این حوزه با چند شرکت همکاری داشتم. اما در نهایت، شما صاحب یک محصول تکنولوژیک هستید، نه یک اثر انسانی. این مسئله کاملاً به سلیقه مخاطب بستگی دارد.