«محمد تنابنده» کارگردان سینما در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس در خصوص چشم انداز سال پیش روی سینمای کشور بیان کرد: به نظر من، سال گذشته واقعاً امیدوارکننده بود. فیلم‌هایی مثل رها یا زیبا صدایم کن آثار بسیار جذابی بودند، یا مثلاً شمال از جنوب غربی که به نظرم مخاطب واقعاً با آن‌ها ارتباط برقرار خواهد کرد. برای من این‌ها خیلی امیدوارکننده و جذاب بودند.

این سینماگر دلیل محدود شدن جسارت فیلمسازان برای ساخت آثار متمایز و تجربه ژانرهای دیگر سینما را چنین بیان کرد: به نظرم مهم‌ترین موضوع، انتخاب من نوعی از سوی گروه سازنده است؛ اعم از فیلمنامه‌نویس، کارگردان و تهیه‌کننده. در وهله اول، دغدغه‌ی اصلی این گروه‌ها معمولاً دو چیز است، اول اینکه سرمایه‌شان بازگردد، و دوم اینکه بتوانند وارد مارکت شوند. خب، در این شرایط معمولاً فقط یک گزینه وجود دارد؛ چون فیلم‌های کمدی فروش خوبی دارند، اکثر تهیه‌کننده‌ها سراغ کمدی‌ یا کارگردان‌هایی می‌روند که بتوانند بازگشت سرمایه را تضمین کنند.

وی افزود: به نظرم این، مهم‌ترین مسئله است. یعنی ماجرا از خود ما شروع می‌شود. در مرحله‌ی بعد، حمایت‌های دولتی و نهادهای مسئول می‌توانند نقش موثری ایفا کنند. اگر این فضا فراهم شود، آن وقت گروه‌های سازنده می‌توانند با خیال راحت‌تری به سراغ ژانرهای مختلف، فرم‌های متنوع، و حتی متن‌های متفاوت بروند. و اگر این اتفاق بیفتد، جامعه هم کم‌کم به این سمت می‌رود که بخواهد تجربه‌های سینمایی تازه‌ای داشته باشد؛ نه فقط کمدی، بلکه ژانرهای دیگر را هم دنبال کند.

کارگردان فیلم سینمایی آبستن در خصوص سینمای اجتماعی اظهار داشت: در مقطعی فیلم‌هایی مثل ابد و یک روز یا فروشنده بسیار موفق بودند؛ چون هم بازیگران و کارگردانان توانمندی داشتند، و هم فیلمنامه‌هایی باکیفیت.

«محمد تنابنده» در پایان این گفت و گو خاطرنشان کرد: اگر امروز هم آثاری در همان سطح ساخته شوند، قطعاً مخاطب جذب خواهد شد و با رضایت از سالن بیرون می‌رود.