سهیل حسینی؛ گرافیست ایرانی در گفت و گو با خبرنگار تجسمی خبرگزاری سینمای ایران، در خصوص گرافیک پالت های فیلم های سورپر مارکتی که در شبکه نمایش خانگی عرضه می شود و اینکه چقدر به بحث هنری بودن آن توجه می شود، گفت: این موضوع نیز از بقیه مشکلاتی که در بحث گرافیک داریم مستثنا نیست و توجهی هم به آن نمی شود.

وی افزود: این یک مسئله جهانی است که کارهایی که قرار است در بازار عرضه شوند باید با استانداردهای بازار مطابقت داشته باشد و به جای اینکه به بحث هنری اثر پرداخته شود بحث فروش آن را جدی می گیرند. در ایران سطح سلیقه بصری عمومی پایین آمده است در نتیجه این کارها هم ارزش بصری بالایی ندارد. متاسفانه مردم ما بدسلیقه شده اند و این تقصیر طراحان و گرافیست ها نیست بخش زیادی تقصیر مدیران این حوزه ها است که آدم های قابلی را پیدا نمی کنند و تشخیص نمی دهند که سراغ چه کسانی باید بروند.

حسینی اظهار داشت: گرافیک این آثار به دو بخش تاریخی تقسیم می شود؛ قبل از انقلاب و پس از انقلاب. اگر به آثار داریوش مهرجویی، ناصر تقوایی و ... در دوران قبل از انقلاب نگاه کنیم فیلم هایی که ساخته اند از طراح های خوبی هم استفاده کرده اند، ولی از کارگردانی که چهارچنگولی را ساخته نمی توان توقعی داشت. این نکته نیز قابل ذکر است که کارگردان هایی که کارشان را بلدند اختیاری از خود ندارند و معمولا تمام این کارها برعهده صاحب امتیاز اثر است و دخالتی ندارند و پس از توزیع و پخش تازه متوجه می شوند که چه کسی کار را طراحی کرده است.

وی تصریح کرد: گاهی می بینیم که در یک فیلم یک بازیگر معروف در حد یک صحنه جلوی دوربین رفته است و عکس او روی پوستر فیلم می آید؛ یعنی کاملا یک نگاه بازاری در طراحی آن وجود داشته است. نگته ای که باید متذکر شوم این است که این ماجرا صرفا در حوزه گرافیک نیست. اگر سطح فیلم های قبل از انقلاب و بعد از انقلاب را با یکدیگر مقایسه کنیم می بینیم در تمام بخش ها ما شاهد نزول کیفیت هستیم.

این گرافیست در پاسخ به این سوال که چه میزان نظر گرافیست، کارگردان و تهیه کننده در طراحی این آثار نقش دارد، بیان کرد: طبیعتا تهیه کننده ای که با ایده ای سراغ طراح می رود و به کارگردان اجازه اظهار نظر نمی دهد قطعا به طراح هم اختیاری نمی دهد از این رو کمتر سراغ گرافیست می روند و بیشتر به دنبال یک نرم افزار می گردند تا کارشان را انجام دهد و ایده ای هم برای این موضوع وجود نخواهد داشت. بسیار شاهد بوده ام که پالت فیلم ها و گرافیک پوستر و آثار سینمایی از روی فیلم ها و آثار خارجی تقلید شده است و کاملا همان طرح را با یکسری تغییرات کوچک انتخاب کره اند.

وی ادامه داد: به عقیده من روند پردازش تصویر در ذهن بسیار مهم است. سالهاست که ما آثار سخیف در سطح شهر می بینیم در نتیجه سلیقه ما هم سخیف شده است یعنی اصلا کیفیت تصویر را تشخیص نمی دهیم به همین دلیل نمی توان کار گرافیکی خوب را از بد تشخیص داد. طبیعتا مخاطب هر اثری همه چیز اثر را با هم می پذیرد، اگر یک نفر فیلم درجه سه را برای دیدن انتخاب می کند نمی توان انتظار داشت یک طرح گرافیکی خیلی خوب هم داشته باشد. در حال حاضر چون سلیقه مبتذل شده است به ناچار طرح های مبتذل هم به درد کار می خورد. من با مدیر گرافیکی رسانه های تصویری کار کردم و بعد از 6-7 ماه گفت؛ «شما کارهای هنری را در نمایشگاه ها ارائه کنید برای ما کار بازاری بیاورید، برای ما مهم این نیست که آن کار چقدر اهمیت دارد و ارزش هنری آن چقدر است ما باید ببینیم کار چقدر ارزش فروش بالاتری دارد». باید بیش از این به این موضوع پرداخت و روی آن سرمایه گذاری کرد تا بتوان سلیقه مردم را ارتقا داد.

حسینی در پایان خاطر نشان کرد: سال گذشته کارهای گرافیکی 5-6 جشنواره از جمله جشنواره فیلم مقاومت، جشنواره فجر، فیلم کوتاه، سینما حقیقت، و... در دفتر ما استودیو تهران انجام شد. طاها ذاکر مدیریت این پروژه ها را در استودیو تهران عهده دار بوده است. امسال نیز مشغول کار روی چند جشنواره برگزار شده، بودیم. فعالیت هایم متمرکز بر این برنامه ها شده است چون در طراحی پالت ها و پوستر فیلم ما با کارگردان سروکار نداریم از ما طرحی می خواهند که دوست نداریم و مجبوریم بنشینیم و تهیه کننده بگوید که چه کنیم، مگر کارهایی که قرار است تکثیر نشود و کاملا هنری باشد، درنتیجه سخت می توان وارد این حوزه شد.


انتهای پیام/ن.ف