فروزنده در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: «فیلم نامه هایی که خوانده ام از انسجام مناسب برخوردار نیستند، شخصیت پردازی ها به شدت ضعیف است و در این مدت نقشی که برای من راضی کننده باشد وجود نداشت.»

بازیگر فیلم «اخراجی ها ۲» تصریح کرد: «من زمانی می توانم نقشی را بازی کنم که بتوانم با آن ارتباط برقرار کنم و طبیعی است زمانی که من با نقش ام ارتباط برقرار نکنم، مخاطب هرگز نمی تواند نقش را بپذیرد. من به گونه دیگری به حرفه ام نگاه می کنم و برای حرفه ام تعهد قائل هستم؛ به همین دلیل هم هر نقشی را نمی توانم قبول کنم.»

بازیگر فیلم «کافه ستاره» در ادامه اظهار داشت: «الان اکثر فیلمسازان می خواهند پروژه شان را در کوتاه ترین زمان ممکن به پایان برسانند و کمتر به لحاظ مالی هزینه کنند. وقتی کمیت ارزش و اولویت پیدا می کند، قطعا بر کیفیت تاثیر گذار است. در اصل می توان گفت در اغلب پروژه ها کیفیت قربانی کمیت می شود.»

فروزنده افزود: «برای من کیفیت حرف اول را می زند. بعد از ۲۲ سال بازیگری دیگر آن شور و اشتیاقی که بازی در هر پروژه ای را قبول کنم، ندارم. ترجیح می دهم بازی در نقش های با کیفیت را بپذیرم، به همین دلیل با وسواس نقش هایم را انتخاب می کنم، چرا که شعور مخاطب برای من از اهمیت بالایی برخوردار است.»

وی تصریح کرد: «شعار نمی دهم اما وقتی خودم یک کاری را می بینم و دیالوگی را می شنوم که می توانم تا ۳ صفحه بعد از آن را حدس بزنم، طبیعی است که مخاطب هم چنین کاری را پیگیری نمی کند و اشتیاقی برای دنبال کردن آن نخواهد داشت. باید قبول کنیم که مخاطب سینما و تلویزیون کم شده است، ما در حال از دست دادن مخاطب هستیم، چرا که مخاطب با اثر همذات پنداری نمی کند.»

فروزنده اظهار داشت: «گاهی وقت ها نقش هایی را قبول کرده ام اما به دلیل قربانی شدن کیفیت به دلیل اهمیت کمیت برای برخی از فیلمسازان، خروجی کار ضعیف شده است. یعنی زمانی که فیلم نامه را می خوانم جذب آن می شوم و جای کار دارد اما زمانی که وارد فضای کار کردن میشوم، آن قدر برای به پایان رساندن کار عجله وجود دارد که کیفیت از بین می رود.»

فروزنده در پایان افزود: «برخی اوقات هم برخی تهیه کنندگان برای پائین آوردن هزینه، مجبور به سرشکن کردن خرج ها می شوند، حق هم دارند چرا که برخی اوقات اتفاق افتاده که بعد از اکران یا نمایش فیلم هزینه تولید برنگشته است. به همین دلیل تهیه کننده هم مجبور می شود هزینه ها را به پائین ترین حد ممکن برساند. با این وجود برای من سخت است که بگویم بازیگری را می بوسم و کنار می گذارم، از دور دستی بر آتش دارم.»