از همان ابتدای آغاز پخش سریال ۱۱۰ قسمتی «کیمیا» آشکار بود که برای نقد محتوایی چنین مجموعه ای نباید عجله کرد. سریالی که هر چه  جلوتر می رود بیشتر با مخاطب ارتباط برقرار می کند و انگار پخته تر می شود؛ مانند کودکی که هر چه پا به سن می گذارد و رفتار سنجیده تری از خود نشان می دهد!

«کیمیا» نیز مانند بسیاری از سریال های تلویزیونی که با موضوع تاریخ انقلاب اسلامی و دفاع مقدس ساخته می شوند از همان ابتدا منتقدانی ثابت داشته است که از اساس ساز مخالف به دست گرفته اند و با دست مایه قرار دادن برخی موضوعات سطحی که در هر مجموعه ای چه در مدیوم سینما و چه در تلویزیون امکان رخ دادن آن وجود دارد، به هجمه های بی اساس علیه آن پرداخته اند و مشخص است که نیت شان  زیر سوال بردن ماهیت اصلی محتوای یک سریال انقلابی است نه نقد ساختار ان.

«نشان‌دادن تبلیغ تلفن همراه اول در یکی از قسمت‌ها، نمایش ماشین ۲۰۶ در یک سکانس، حضور آیفون در اکثر خانه‌ها، چادر آستین‌دار و ...» برخی از گاف‌هایی بوده اند که صد البته با توجه و دقت بیشتر سازندگان سریال می توانست رخ ندهد، اما بهانه ای واهی شد برای افراد همیشه مخالف که حقایق اصلی آن سالهای انقلاب را تحت الشعاع قرار دهند و هدف اصلی فیلم را به ناکجا آباد ببرند .

اما انگار این روزها سریال ۱۱۰ قسمتی «کیمیا» بعد از گذشت بیش از ۶۰ قسمت پوست انداخته و جان گرفته و تا حدودی توانسته است به هدف سازندگان و تولید کنندگان این مجموعه و همچنین مسئولان تلویزیون که همان جذب مخاطب میلیونی و به اصطلاح خلوت کردن خیابان ها بود نزدیک شوند؛ طوری که کمتر کسی است به سیمای جمهوری اسلامی ایران آشنا باشد و این روزها نام «کیمیا» را نشنیده باشد.

مجموعه تلویزیونی «کیمیا» بعد از یک شروع معمولی، یک میانه کمی طولانی و یک شخصیت‌پردازی اصولی حالا توانسته است در بازنمایی دومین فصل تاریخی مهم سریال، تبدیل به اثری جذاب و دیدنی گردد و با مخاطب نجیب ایرانی همراه شود. این شب ها «کیمیا» با به تصویر کشیدن و روایت داستان گونه روزهای جنگ و آغاز آن در خرمشهر موفق شده است علاوه بر یک نمایش مستند و واقعی از چگونگی آغاز دوران دفاع مقدس، به نحو موثری چگونگی درگیر شدن عامه مردم ایران را با جنگ نمایش دهد. نمایش تجلی یافتن روح حماسی مقاومت در وجود مردم ایران زمین به خصوص در جنوب این کشور پهناور و همچنین نقش پر رنگ زنان در روزهای پر تنش جنگ تحمیلی، توانسته است این روزها طولانی ترین سریال تلویزیون را جذاب و مردم پسند کند.

«کیمیا» حال و هوای روزهای جنگ در خرمشهر را به خود گرفته است؛ روح عاشقانه روزهای اول سریال خیلی زود جای خودش را به مقاومت می‌دهد و این حماسه مقاومت، اینجا در «کیمیا»، به نحوی کاملاً مردمی و به دور از افسانه‌پردازی‌های معمول روایت می‌شود. بازی های باور پذیر بازیگران اصلی به خصوص نقش آفرینی مهراه شریفی نیا, آزیتا حاجیان و حسن پور شیرازی که هر چه داستان جلوتر می رود گیراتر می شود، می تواند برگ برنده کارگردان سریال کیمیا باشد.

این اتفاق باید زودتر در تلویزیون رخ می داد؛ چراکه ما نیاز به سریال های طولانی مدت داریم که بتوانند مخاطبمان را سرگرم و به محتوای مورد نظر جذب کند و اتفاقاً این امر یکی از مولفه های آثار رقابتی در جهان است. این اثر در حد یک سریال تلویزیونی با محدودیت هایی که دارد کار گرمی است و از این نظر موفق شده  مخاطب را با خود همراه سازد و ذهنیت هایی به بیننده می دهد که شما زمان حال را با زمان گذشته مقایسه می کنید.