کارگردان فیلم سینمایی «آفتاب بر همه یکسان می تابد» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: سینمای ایران در سال های ابتدایی پس از انقلاب اسلامی با توجه ویژه به مضمون به دنیا ثابت کرد که حرف های جدیدی برای گفتن دارد.

وی ادامه داد: در آن سال ها فیلم های خوب محتوا محوری در سینمای کشور تولید شد که اگرچه به فرم و ساختار توجه نداشتند ولی مرعوب تکنیک در سینما نبودند و باعث شدند تا بخش اعظمی از مردمی که از سینما فاصله گرفته بودند مجدداً به سالن های سینما بازگردند.

رافعی با بیان اینکه متأسفانه این روزها هم در آثار و هم اجرای جشنواره های سینمایی به ساختارزدگی دچار شده ایم اظهار داشت: به عنوان مثال در برخی سریال های تلویزیونی باب شده که فیلمسازان دوربین را از لای اشیاء و بالای سقف لوکیشن و... رد کرده و از نماهای عجیب، بازیگران را نشان می دهند در حالی که این گونه اعمال هیچ ربطی به سوژه آثار ندارد و تنها به این دلیل صورت می گیرد که فیلمسازان به اصطلاح می خواهند خودشان را مدرن نشان دهند!

این سینماگر خاطرنشان کرد: از سوی دیگر این رویه عجیب در جشنواره ای مانند فیلم فجر هم نمود عینی پیدا کرده است و ما به جای اینکه به فکر باشیم که این جشنواره را با فیلم های غنی و ارزشمند از لحاظ مفهومی پر و پیمان نشان دهیم به فکر انجام  برنامه ها و اجرائیاتی هستیم که ارتباطی به هویت و تاریخ ملی و بومی و اسلامی ما نداشته و منجر به فاصله بیشتر آحاد مردم با فضای سینمایی کشور می شود.

کارگردان فیلم سینمایی «فصل فراموشی فریبا» تصریح کرد: من معتقدم بسیاری از حواشی جشنواره فیلم فجر تنها هیاهو برای «هیچ» است و خود مدیران به خوبی می دانند فیلم هایی که در جشنواره امسال عرضه می شود به گفته همان عضو هیات انتخاب آثهر تلخ اجتماعی هستند که آورده قابل اعتنایی برای سینمای جمهوری اسلامی ایران به حساب نمی آید.

وی سپس یادآور شد: در جمهوری اسلامی ایران سینما برای سینما نیست و برای مخاطب و برای انتقال تجربه ها است؛ ما نباید از سینمای غرب الگوبرداری کنیم و به خصوص مدیران نباید خود را این گونه درگیر ظاهرسازی و تجمل گرایی کنند.

وی در خاتمه افزود: ما باید به اصل خودمان تکیه کرده و یک جشنواره ایرانی صرف برگزار کنیم اما متأسفانه این روش در جشنواره فیلم فجر پیش رو هیچ نمودی پیدا نکرده و ما شاهدیم که حتی پوستر جشنواره نیز با الگو از پوستر جشنواره فیلم «کن» طراحی می شود.