حسن روحانی با شعار سپردن امور فرهنگی به فعالان این عرصه و هنرمندان و به ادعای خود، حذف نگاه امنیتی به مقوله فرهنگ و هنر پا به عرصه اجرایی کشور گذاشت، اما در عمل انتصاب مدیران ناآشنا به عرصه فرهنگ و هنر و بعضاً ایجاد فضای بسته از سوی این مدیران به اصطلاح فرهنگی خیلی زود نشان داد شعارهای مطرح شده از سوی طیف اعتدالیون مورد حمایت اصلاح‌طلبان تنها وعده‌هایی توخالی جهت کسب رأی و تخطئه رقیب سیاسی بوده است. 

پس از برکناری حبیب ایل بیگی از معاونت ارزشیابی سازمان سینمایی وزارت ارشاد، ابراهیم داروغه‌زاده که مانند اکثر مدیران سازمان سینمایی دولت مدعی اعتدال از جنس تلویزیون و نه سینما است، جایگزین ایل بیگی شد و سعی کرد در ابتدا با ایجاد جو رسانه‌ای و موج‌سواری خود را ناجی سینماگران و رفع‌کننده توقیف فیلم‌ها نشان دهد؛ موجی که خیلی سریع به ساحل و گل نشست و اثر خاصی نیز جز شوی رسانه‌ای نداشت، اما در عمل به نام سینماگران و سرمایه‌های تلف‌شده آنان و در حقیقت به کام داروغه‌زاده و حیدریان که خود رکورددار توقیف فیلم در دولت اصلاحات هستند، تمام شد و منتی بی‌دلیل که بر سر اهالی سینما گذاشته شد.

منت گذاشتن‌های داروغه‌ جدید سینما به اینجا نیز ختم نشد و معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی اخیراً در بازدید از نمایشگاه مطبوعات ( که هر سال فرصت مناسبی برای آشنا شدن مدیران اجرایی با مطبوعات و مطالعه است!) در گفت‌وگو با مهر منتی جدید بر سر همه گذاشته است و افاضه فرموده‌اند که بابت دبیری جشنواره فجر امسال حقوقی دریافت نمی‌کند! این مدیر سازمان سینمایی و منت جدید وی بر سر اهالی سینما از این جهت قابل توجه است که اولاً هیچ‌کدام از مدیرانی که دبیر جشنواره فجر هستند، حقوقی جداگانه به آنان تعلق نمی‌گیرد، چون در حقیقت کارمند و مدیردولت هستند و حقوق و مزایای خود را از دولت دریافت می‌کنند که این دولت هم سابقه درخشانی در داشتن مدیران برند! و پرداخت حقوق‌های برندتر به آنان دارد و ثانیاً هر ساله دبیران جشنواره فجر علاوه بر دریافت حقوق مدیریتی خود از وزارت ارشاد، تعدادی سکه نیز به عنوان پاداش برگزاری جشنواره فجر از بیت‌الحال ( بیت المال سابق) دریافت می‌دارند.