این عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: سال ها پیش و زمانی که بنده و امثال بنده کار رسانه ای مان را آغاز کردیم همه مدیران و دست اندرکاران جشنواره ها احترام ویژه ای برای خبرنگاران و اهالی رسانه قائل بودند چرا که می دانستند آن ها به هیچ عنوان قابل خریداری نیستند! در سال های دور هیچ رابطه ای میان خبرنگاران و نویسندگان و منتقدان با مدیران نبود؛ رسانه ها مستقل و آزادانه فعالیت می کردند و مدیران هرگز به خود اجازه نمی دادند که حتی فکر خریداری رسانه ها به ذهن شان خطور کند چرا که می دانستند با واکنش تندی از سوی اهالی رسانه مواجه خواهند شد. همه این اتفاقات باعث شده بود تا مدیران سعی کنند کمتر در سینما فساد ایجاد کنند تا رسانه ها هم آن ها را مورد نقد و نکوهش قرار ندهند اما امروزه با تغییر رویه در بین مدیران و رسانه ها همه چیز شکلی معکوس گرفته است!
فهیم ادامه داد: متأسفانه روابط عمومی های جشنواره ها و دستگاه ها و نهادهای مختلف سینمایی و فرهنگی پایگاهی برای فاسد کردن رسانه ها و خبرنگاران شده اند!؛ این اتفاق از جایی آغاز شد که برخی مدیران ضعیف در دستور کار خود جذب خبرنگاران را در حوزه های روابط عمومی و مدیریت های میانی دستگاه خود قرار دادند تا بتوانند دست آن ها را از قلم کوتاه کرده و باعث شوند تا خبرنگاران زیر نظر آن ها فعالیت کرده، نمک گیرشان شوند و نقدشان نکنند!
این کارشناس فرهنگی خاطرنشان کرد: دامنه این اتفاقات روز به روز گسترده تر از قبل شد و کار به جایی رسید که مطبوعات و رسانه های تخصصی سینمایی و فرهنگی به طور کلی از مسیر خود منحرف شوند! در واقع مدیران موفق شدند به واسطه حضور برخی خبرنگاران در سمت ها و پست های روابط عمومی کاری کنند که همت و غیرت ملی و دینی و انقلابی و وظیفه رسانه ای اهالی قلم به طور کل به فراموشی سپرده شود.
وی تأکید کرد: همه این ها در حالی است که وظیفه اصلی رسانه ها در همه جای جهان افشاگری پلیدی ها، بی عدالتی ها و مشکلات دستگاه و نهادها و نظارت بر عملکرد مدیران بوده است؛ رسانه ها همواره موظف بوده و هستند تا عموم افراد جامعه را که به مدیران دسترسی ندارند از وضعیت درون دفاتر و نهادهای آن ها آگاه کنند و افشاگر باشند! اما امروزه ما شاهد رویه ای معکوس شده ایم که این اتفاق نیازمند تدبیر فوری از سوی نهادهای ناظر بر عملکرد دستگاه های فرهنگی و هنری کشور را دارد.
این عضو انجمن روزنامه نگاران مسلمان سپس با بیان اینکه چه معنایی دارد که یک خبرنگار در سمت و پست روابط عمومی یک موسسه و سازمان و نهاد به کار گرفته شود تصریح کرد: اصل کار روابط عمومی و کار خبری از یکدیگر کاملاً مجزا است؛ متأسفانه ما هنوز در کشورمان نتوانسته ایم و یا بهتر بگویم نخواسته ایم که این ۲ را از یکدیگر تفکیک کنیم! اصولاً وقتی یک خبرنگار برای پست روابط عمومی نهادی به کار گرفته می شود این وظیفه به او واگذار شده تا رسانه های دیگر و همکارانش را به هر شکل ممکن خریداری کند و همین مسأله باعث شده تا ما امروزه با فقدان جدی رسانه های تأثیرگذار و جریان ساز در سینمای کشور مواجه باشیم.
فهیم در بخش دیگری از این گفتگو تأکید کرد: این مایه شرمساری ما است که دیگر مخاطبان عامل موجودیت رسانه ها نیستند! نشریات تخصصی ما که باید توسط مخاطبان شان استوار باشند امروزه یا با زد و بند سرپا هستند؛ یا دنبال آگهی گرفتن و بیزینس شده اند و یا اینکه اصلاً به طور کل برای هر هدف دیگری به جز اطلاع رسانی شفاف و عادلانه در حوزه رسانه و مطبوعات حضور دارند!
این فعال و پیشکسوت مطبوعات تصریح کرد: این وظیفه دستگاه ها و نهادهای فرهنگی و ناظران فرهنگی است که خیلی جدی به مسأله جدی و بغرنج رسانه ها ورود پیدا کنند؛ رسانه ها امروزه به نظارت بسیار جدی و دقیق نیاز دارند و باید همه رسانه های فعال ساماندهی شده و برای مسئولان و کارکنان آن ها کلاس های آموزشی برگزار شود. رها کردن رسانه ها و سپردن آن ها به دست قضا و تقدیر الهی جز نتایج منفی هیچ عایدی دیگر برای حوزه فرهنگی کشور نخواهد داشت. گسترش بی رویه رسانه های مجازی باعث حضور افراد فاقد سواد، دانش، تعهد و تخصص شده که متأسفانه حتی نگارش ابتدایی را هم بلد نیستند! واقعاً چه کسی در کشور ما باید جلوی این پدیده شوم و زننده را بگیرد و اجازه ندهد که برخی از این رسانه نماها! خبرنگارنماها و امثالهم اختیار حوزه فرهنگی را در دست خود بگیرند و خود را جزو بزرگان این عرصه قلمداد کنند؟
فهیم متذکر شد: رسانه نقش بسیار مهمی دارد و از قدیم الایام به عنوان رکن چهارم دموکراسی شناخته می شود و هر جامعه ای با وجود رسانه هایش مورد سنجش و ارزیابی قرار می گیرد؛ سینما هم از جامعه جدا نیست و نیاز به رسانه دارد؛ در واقع سینما بدون رسانه و رسانه بدون سینما کمیت شان لنگ می زند و نمی توانند حرکتی رو به جلو داشته باشند از این رو باید همواره افرادی داری صلاحیت در رسانه ها و سینما فعالیت داشته باشند.
وی در پایان این گفتگو تأکید کرد: اگر سینمای ما امروزه در ورطه ابتذال سقوط کرده و ما شاهد سینمایی بی در و پیکر هستیم یکی از دلایل اصلی آن همین رسانه ها هستند؛ رسانه هایی که فاقد جریان سازی و حرکت و رشد کیفی سینما شده اند؛ رسانه هایی که خود را به قدرت و پول فروخته اند و اصلاً ارزش خود را درک نکرده و نمی کنند. بنده تأکید می کنم بلبشویی که امروزه در سینمای کشور وجود دارد به واسطه حضور همین رسانه های ولنگار، خودفروخته و بی در و پیکر است که هر شخصی فاقد صلاحیت اداره آن ها را بر عهده دارد.
نظرات