1. سینمای ایران
چهارشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۰:۵۵

عملکرد رسانه های سینمایی و روابط عمومی ها از منظر اهل قلم؛

انتقاد به دور شدن رسانه ها از عملکرد تخصصی و بی توجهی به سواد رسانه ای/ وقتی مافیا و باند بازی در روابط عمومی ها جولان دارد/ سینما بدون رسانه متعهد به سمت ابتذال می رود

سربخش-صلح جو-آذین-کریمی-فهیم-ذاکری-گیتی-مستغاثی-فاضلی-چخماقی-سلطان محمدی-الوند-خدابخش-موسوی-طالبی زاده-شفیعی

سینماپرس: ۱۷ تن از منتقدان، اهالی رسانه و کارشناسان سینمای کشور همزمان با ۱۷ مرداد که به عنوان روز خبرنگار نامگذاری شده است با انتقاد از وضعیت فعلی رسانه های تخصصی سینمایی و روابط عمومی های سینما تأکید کردند: حواشی، باندبازی و دروغ پردازی، قلم فروشی و حمایت از فیلم های سطحی و نازل و رانت خواران اتفاقاتی است که در برخی رسانه ها و روابط عمومی ها جریان دارد و بسیار زننده است؛ شبه روشنفکران و رسانه های وابسته به دولت مردم را به رسانه بی اعتماد کردند.

به گزارش سینماپرس چند سالی است انتقاد از عملکرد برخی از مسئولان روابط عمومی های سینمای کشور در سازمان ها و نهادهای مختلف و همچنین عملکرد برخی رسانه ها به خصوص در فضای مجازی و غیررسمی توسط اهالی سینما، هنرمندان، مردم و منتقدان بالا گرفته است.

زد و بندهای فراوان، به کار گماردن افراد فاقد دانش و تخصص در پست های مهم روابط عمومی، رفیق بازی و باندبازی های بسیار و امثال این ها باعث شده تا به تعبیر بسیاری افراد فعال در رسانه و سینما واژه روابط عمومی به «روابط خصوصی» تغییر ماهیت پیدا کند!

در واقع روابط عمومی های سینما روابط خود را با رسانه های بر اساس دوستی و رفاقت تنظیم می کنند و از رفتار حرفه ای این حوزه فاصله بسیار گرفته اند و البته در دنیای پیشرفته رسانه ای امروز به طور کل معنای روابط عمومی دست خوش تغییر ماهیت است. روابط عمومی ها که وظیفه شان تعامل با رسانه ها است با آن ها از در خصومت و دشمنی وارد می شوند؛ اما از سوی دیگر با رسانه نماهای معلوم الحالی که اغلب غیررسمی فعالیت می کنند و فاقد مجوزهای لازم هستند از در مهر و دوستی وارد می شوند و با مبالغی اندک آن ها را خریداری می کنند تا آنها به تعریف و تمجید از عملکرد سازمان و نهاد متبوع آقایان روابط عمومی بپردازند!

شاید یکی از مهمترین دلیل این اتفاقات این باشد که برخی مدیران و روسای نهادها و سازمان ها به جای به کارگیری نیروهای متبحر و درس خوانده و باتجربه در حوزه روابط عمومی برخی خبرنگارانی که پیش از این در رسانه ها قلم می زدند را به عنوان روابط عمومی های شان استخدام کرده اند و فقدان دانش روابط عمومی از سوی آن ها منجر به این اتفاقات غیر قابل اغماض شده است.

خلاصه ترین شکل تعریف روابط عمومی، مدیریت جریان اطلاعات دو سویه میان سازمان و افکار عمومی است. به عبارت ساده تر روابط عمومی نوعی اطلاع رسانی در مورد محصول و یا خدمات یک کسب و کار به افکار عمومی با قابلیت سنجش و ارزیابی تاثیرگذاری آن است. آنچه در روابط عمومی بسیار مهم است و می بایست مورد توجه قرار گیرد این است که، در روابط عمومی، رابطه ایجاد شده می بایست دو سویه باشد و بتوان بازخوردهای حاصل را ارزیابی و مورد سنجش قرار داد، به نحوی هدف از اصول و مفاهیم روابط عمومی پر کردن خلاء یک سویه بودن تبلیغات است.

اما با نیم نگاهی به وضعیت امروز روابط عمومی ها بالاخص در حوزه فرهنگ و سینما شاهد آن هستیم که حتی به میزان اندک هم روابط عمومی های سینمایی بویی از این تعریف جامع نبرده اند!

از سوی دیگر عدم نظارت دستگاه ها و نهادها بر عملکرد مسئولان فرهنگی باعث شده تا با صدور مجوزهای کیلویی تعداد رسانه های مثلاً تخصصی سینما به شدت افزایش پیدا کند غافل از آنکه به جای «کمیت گرایی» صرف کمی هم به «کیفیت» اهمیت داده شود!

با این اوضاع و احوال ما روز به روز شاهد خانه نشینی گسترده افراد دارای مهارت و تخصص در حوزه های خبر، نقد، تحلیل، گزارش و... هستیم و به جای آن افرادی بدون هویت رسانه ای فضای کلی کار را در دست های خود گرفته اند. این وضعیت این ضرب المثل را به یاد می آورد که: «ماه درخشنده چو پنهان شود، شب پره بازیگر میدان شود!»

در همین رابطه در آستانه ۱۷ مرداد روز خبرنگار با ۱۷ تن از منتقدان، اهالی رسانه و کارشناسان سینما خانم ها و آقایان: علیرضا سربخش (مدیر مسئول نشریه «سینما رسانه» و عضو هیأت منصفه مطبوعات)، طهماسب صلح جو (منتقد سینما و روزنامه نگار)، جبار آذین (منتقد و مدرس سینما)، عباس کریمی (روزنامه نگار و منتقد سینما)، آرش فهیم (عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران و دبیر سینمایی روزنامه «کیهان»)، فریده ذاکری (روزنامه نگار و عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران)، حسین گیتی (منتقد سینما و نگارنده کتاب «مطبوعات سینمایی ایران»)، سعید مستغاثی (رئیس پیشین انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران)، محسن فاضلی (منتقد سینما)، زهرا چخماقی (خبرنگار فرهنگی سازمان صدا و سیما)، حسین سلطان محمدی (منتقد سینما)، سیروس الوند (کارگردان سینما و منتقد مجله های تخصصی «ستاره سینما» و «فردوسی» و روزنامه نگار قدیمی)، سعیده خدابخش (روزنامه نگار و منتقد سینما)، سیدغلامرضا موسوی (عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران و تهیه کننده مطرح سینمای کشور)، سارا طالبی زاده (دبیر فرهنگی روزنامه «حمایت»)، محمدرضا شفیعی (مدیرمسئول روزنامه سینمایی «صبا» و تهیه کننده سینما)، محمدتقی فهیم (منتقد سینما و عضو انجمن روزنامه نگاران مسلمان) با ما گفتگو کردند و انتقادات شدید خود را نسبت به وضعیت بغرنج روابط عمومی ها و رسانه های سینمایی ابراز داشتند. ماحصل این گفتگوها برای اطلاع بیشتر مخاطبان گرامی در ذیل نقل شده است.

علیرضا سربخش مدیر مسئول نشریه «سینما رسانه»، جانباز روشندل و کارشناس فرهنگی در رابطه با عملکرد غلط برخی رسانه های تخصصی سینمایی و روابط عمومی های نهادهای گوناگون مرتبط با سینما گفت: صدور مجوزهای کیلویی برای رسانه ها طی سال های اخیر موجب شده تا افرادی فاقد صلاحیت و شایستگی وارد عرصه فرهنگ، هنر و رسانه شوند. بنده یک عضو هیأت منصفه مطبوعات هستم و طی سال های اخیر بارها شاهد آن بوده ام افرادی برایشان مجوز صادر شده که حتی از قانون مطبوعات هیچ آگاهی ندارند! تنها دلیل صدور این مجوزهای کیلویی هم در وهله اول بالا بردن آمار و بیلان کاری مدیران مطبوعاتی است و در وهله دوم افزایش رسانه های وابسته به دولت که برای آن تبلیغ کنند! متأسفانه ما این روزها در عرصه مطبوعاتی کشور و به ویژه عرصه فرهنگی و هنری و بالاخص رسانه های تخصصی سینمایی شاهد حضور افرادی هستیم که کمترین شایستگی و تخصص و مهارتی ندارند اما به واسطه برخی ارتباط های شان مجوز گرفته و یا در رسانه ها مشغول به کار شده اند و یا در پست های روابط عمومی نهادهای سینمایی فعالیت می کنند.

طهماسب صلح جو منتقد سینما در رابطه با عملکرد غلط برخی رسانه های تخصصی سینمایی و روابط عمومی های نهادهای گوناگون مرتبط با سینما گفت: امروزه شاهد غلط نویسی های فراوان، جناح بندی های حزبی و سیاسی و به طورکل تغییر مدل ژورنالیسم در فضای رسانه ها هستیم و همه فعالان رسانه ای در پی آن هستند تا بر اساس منافع شان خبری را منتشر کنند. ما در دورانی به سر می بریم که می توان نام آن را «دوران فراوانی رسانه ها» گذاشت؛ این روزها از زمین و آسمان رسانه می بارد! این اتفاق تنها محدود به کشور ما نیست و در اغلب کشورهای دنیا نیز وضعیت به همین صورت است؛ این اتفاق بسیار خوبی است که رسانه ها وجود داشته باشند و در جامعه و برای عموم مردم آگاهی به وجود بیاورند اما نباید به هر قیمت شاهد این اتفاق بود!

جبار آذین منتقد و مدرس سینمای کشور نیز در این رابطه اظهار داشت: در سالیان اخیر به دلیل قاطی شدن دوغ و دوشاب در عرصه های فرهنگی و به ویژه هنری و سینمایی برخی از روابط عمومی ها و رسانه های معلوم الحال کارکرد اصیل، تخصصی و متعهدانه خود را از کف داده اند و به جای آنکه در خدمت جامعه و فرهنگ و هنر و تلاش برای به دست آوردن خواسته های برحق اهالی فرهنگ از راه قانونی و مشروع باشند مسیر باندبازی و رفاقت نوازی در پیش گرفته اند و همین باعث شده تا ما روز به روز بیشتر شاهد اضمحلال رسانه ها و روابط عمومی ها باشیم. افزون بر آنکه طی سال های اخیر شایسته سالاری هیچ جایی در میان رسانه های تخصصی سینمایی و روابط عمومی های مرتبط با سینما نداشته، این افراد با حرمت شکنی ساحت مقدس رسانه ها و بخشی از دستگاه های فرهنگی کشور با ارتباط های ناسالم مالی، حریم و حرمت جامعه و رسانه ها خدشه دار کرده اند به گونه ای که بخش هایی از رسانه های موجود از طریق ارتباط و در واقع در قالب کارمندان دولتی یا ارگانی و یا حتی خصوصی از جایی جز رسانه ارتزاق می کنند و این فاجعه ای است در میان اهالی هنر، فرهنگ و اصحاب رسانه!

عباس کریمی روزنامه نگار و منتقد سینما در رابطه با عملکرد غلط برخی رسانه های تخصصی سینمایی و روابط عمومی های نهادهای گوناگون مرتبط با سینما گفت: ظهور اینترنت، سیطره نشریات زرد و بی توجهی به نیازهای جامعه باعث شده تا رسانه های سینمایی در حال حاضر دوران بدی داشته باشند، رسانه ها دیگر کاکرد سابق شان را ندارند و مردم چندان میلی به رسانه نشان نمی دهند و این مسأله دلایل متفاوتی دارد که مهمترین آن ها توجه به کمیت و دوری از کیفیت است و همچنین اشاعه دیدگاه های سیاسی و جناحی نیز یکی دیگر از عوامل اصلی این اتفاق محسوب می شود. متأسفانه این روزها به جز یکی دو مجله مانند «مجله فیلم» و برخی روزنامه های تخصصی و یا خبرگزاری رسمی سینمایی مانند «سینماپرس» و یا برخی از خبرگزاری های معتبر که صفحه سینمایی دارند هیچ رسانه و نشریه معتبری در رابطه با سینما وجود ندارد؛ اغلب رسانه های تخصصی به دلیل اهمال کاری مسئولان فرهنگی و سینمایی کشور به طور کل «فید» شدند و برخی دیگر به سمت انتشار اخبار زرد از سلبریتی ها گرایش پیدا کردند تا بتوانند مخاطبان عام را به سوی خود جذب کنند غافل از آنکه این اتفاق باعث می شود تا مخاطبان خاص نشریات سینمایی از دست بروند.

آرش فهیم عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران و دبیر سینمایی روزنامه کیهان نیز با انتقاد شدید از عملکرد روابط عمومی های سینمایی که عملکردی مافیاگونه دارند اظهار داشت: تأثیرگذاری فعالان رسانه ای و روابط عمومی ها با مدیران و سینماگران، متقابل است؛ رسانه های ضعیف و نازل و مجیزگو، عامل انحطاط مدیریت سینما و تولید فیلم می شوند و مدیران ناکارآمد و فیلمسازهای ناکاربلد، رسانه های مجیزگو را می پسندند و از رسانه های تخصصی و انتقادی هراس دارند! این واقعیت این روزها است! متأسفانه بسیاری از روابط عمومی های نهادها و مراکز سینمایی از رسالت اصلی خود که همان اطلاع رسانی و تسهیل ارتباط بین داخل و خارج یک نهاد است دور شده اند و بیشتر به اهرم هایی برای ضربه گیری رسانه ها تبدیل شده اند. یعنی با فعل و انفعالاتی سعی دارند تا مانع از طرح واقعیات یا نقدها در رسانه ها شوند.

فریده ذاکری منتقد پیشکسوت سینما در رابطه با عملکرد غلط برخی رسانه های تخصصی سینمایی و روابط عمومی های نهادهای گوناگون مرتبط با سینما گفت: وضعیت امروز سینمای ایران و رسانه های تخصصی آن را می توان وضعیتی جنگی تصور کرد که گویا هیچ گاه قرار نیست تمام شود، این روزها برای حضور اندیشمندان واقعی که دغدغه فرهنگ وهنر دارند  جایی در سینما و عرصه فرهنگ و هنر این مرز و بوم فراهم نیست وشرایط حضور وکار برای آن ها بغرنج و بحرانی شده اما از سوی دیگر باندبازی، فامیل بازی و رانت های رایج، سیستم فرهنگی و هنری کشور را به شدت نابسامان کرده است. برای رسیدن به یک راهکار درست در مطبوعات سینمایی و نقد نویسی ایران  باید در نخستین گام افراد منتقد و تحلیل گر فیلم درست تربیت شوند و حرفه ای باشند. آن ها باید مسلط به ابزار سینمای جهان و ایران باشند، یعنی نه فقط انشای خوب و نگارش متن و رونویسی قوی داشته باشند و مسلط به کپی نمودن از نقد های خارجی بوده باشند بلکه باید تبحر داشته باشند و بتوانند یک نقد یا متن سینمایی خارجی را خوب ترجمه و تبدیل به یک نقد فارسی بنمایند.

حسین گیتی منتقد سینما در رابطه با عملکرد غلط برخی رسانه های تخصصی سینمایی و روابط عمومی های نهادهای گوناگون مرتبط با سینما گفت:  این روزها افراد متخصص، باسواد و باتجربه خانه نشین شده اما در عوض افراد بی استعداد اما وابسته به جریان های خاص در رسانه ها و روابط عمومی ها جولان می دهند؛ این وضعیت و همچنین ظهور و بروز کانال های متعدد در فضای مجازی و اینکه هرکسی از گرد راه نرسیده خود را منتقد و خبرنگار سینما می داند بسیار دردآور است و این وظیفه مسئولان فرهنگی است که تدبیری اساسی برای این ماجرا اندیشه کنند. اینکه تعداد رسانه های سینمایی بالا باشد به خودی خود امر بدی نیست اما بدی قضیه از آنجا آغاز می شود که کسانی کارمند و گرداننده و نویسنده این رسانه ها هستند که کمترین تجربه، دانش و مهارت و سواد سینمایی ندارند و به جای آنکه به سینما و هنرهفتم کمک کنند بر ضد سینما عمل کرده و کاری می کنند که سینما از بین برود!

سعید مستغاثی رئیس پیشین انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران نیز در این باره گفت: متأسفانه سندروم کمبود اطلاعات و بی سوادی در میان رسانه ها به شدت زیاد شده است به نحوی که ما شاهد افزایش بی رویه و افراطی رسانه های زرد هستیم که مثلاً کار تخصصی سینمایی و فرهنگی انجام می دهند! بنده معتقدم در زمانه کنونی رسانه هایی که به جریان انقلاب منتسب هستند وظایف خطیری بر عهده شان است؛ رسانه های انقلابی باید به درونمایه سینما و اتفاقات سینمای کشور توجه کنند و مردم را از حقایق آگاه نمایند چرا که متأسفانه سایر رسانه های دیگر هیچ توجهی به درونمایه و اتفاقات سینما ندارند و تنها برای خوش آمد مدیران سینمای و روابط عمومی های وابسته به آن مبادرت به انتشار اخبار عمومی می کنند و فی الواقع عملکردی خنثی دارند.

محسن فاضلی عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در رابطه با عملکرد غلط برخی رسانه های تخصصی سینمایی و روابط عمومی های نهادهای گوناگون مرتبط با سینما گفت: امروزه اغلب روابط عمومی ها جای حضور افراد «متملق» و «چاپلوس» شده و افراد «آزاده» و «عدالت خواه» جایی برای کار ندارند، وضعیت آنقدر بغرنج است که بسیاری افراد برای کسب جایگاه، موقعیت و پول فقط دست به چاپلوسی و تملق گویی از مدیران می زنند و عدالت و رسانه را به طور کل زیر سوأل می برند. بنده سالیان درازی است در رسانه ها و مطبوعات سینمایی و فرهنگی فعال هستم و از نزدیک شاهد این اتفاق هستم که متأسفانه وضعیت حال حاضر کشور ما به گونه ای شده که افراد «آزاده» با دانش و متبحر نمی توانند هیچ فعالیتی در رسانه های وابسته و یا در روابط عمومی های موسسات و سازمان ها و نهادهای سینمایی و جشنواره ها داشته باشند.

 

زهرا چخماقی خبرنگار صدا و سیما در رابطه با عملکرد غلط برخی رسانه های تخصصی سینمایی و روابط عمومی های نهادهای گوناگون مرتبط با سینما گفت: گاهی فکر میکنم اگر نبودند دنیا چه جای بهتری بود برای ما خبرنگارها!؛   روابط عمومی ها را می گویم، همان ها که گاهی به جای یارخاطر بودن می شوند بار شاطر! همان ها که اغلب نگاه شان به رسانه ها بر اساس منافع شان است آن ها نگاه شان به رسانه ها این گونه است که کدامیک صندلی  و زمین ما را بیشتر تضمین می کند تا ما هم هوایش را داشته باشیم! گرچه اگر روابط عمومی ها نبودند سهولت دسترسی به اخبار و انتشار آن ها فراهم نبود امّا وقتی به بعضی چوب لای چرخ گذاشتن، رفتار غیرحرفه ای و خواسته های بیش از حد شان فکر می کنم می بینم اگر آن ها نباشند شاید حال بعضی رسانه ها که به دنبال اطلاع رسانی شفاف و منصفانه هستند بهتر بود و خبرنگاران شان احتمالاً راضی تر!

حسین سلطان محمدی منتقد سینما نیز در این رابطه اظهار داشت: بخش کثیری از رسانه های به اصطلاح تخصصی هیچ عملکرد تخصصی و مبتنی بر تولید آگاهانه ندارند، تولید اولیه و ابتدایی رسانه ها به هیچ عنوان قابل قبول نیست و متأسفانه اغلب رسانه های مان بدل به «کپی پیست» کاران خبرگزاری های موثق و قدیمی شده اند و از این رهگذر می خواهند خود را برای روابط عمومی ها که اغلب فاقد دانش و سواد هستند مهم جلوه دهند! ما در هر محفل و مهمانی و جشنواره و همایش سینمایی سیل انبوهی از افراد را می بینیم که به عنوان اهالی رسانه و منتقدان حضور دارند اما فاجعه آنجا است که این سیل انبوه که عنوان افراد رسانه ای را با خود به یدک می کشند افرادی «تولید نکن» هستند! مایه افسوس است که ما وقتی رسانه های تخصصی مان را رصد می کنیم متوجه می شویم که حتی اغلب مصاحبه های به اصطلاح اختصاصی آن ها با اشخاص و افراد هم تکراری هستند!

سیروس الوند کارگردان شهیر سینما که پیش از انقلاب به عنوان منتقد سینما در برخی نشریات مقالاتش منتشر می شده و پس از انقلاب نیز همچنان در کنار فیلمسازی به فعالیت های ژورنالیستی خود ادامه می دهد در رابطه با عملکرد غلط برخی رسانه های تخصصی سینمایی و روابط عمومی های نهادهای گوناگون مرتبط با سینما گفت: حواشی، باندبازی و دروغ پردازی در رسانه های تخصصی سینمایی به شدت به چشم می خورد و این اتفاقات بسیار تلخ و ناراحت کننده است و باعث می شود تا اعتماد از کسانی که اهل فرهنگ و هنر هستند نیز سلب شود. نه تنها در حوزه رسانه های تخصصی سینمایی و فرهنگی که متأسفانه در کلیت سینمای ایران نیز این روزها ما شاهد باندبازی ها، رانت خواری ها، دروغ گویی ها و حاشیه سازی ها و نفرت پراکنی های متعدد هستیم. این اتفاقات به هیچ عنوان شایسته حوزه فرهنگی و هنری نیست و عقلا باید تدبیری کنند تا این رویه غلط به سرعت ریشه کن شود.

سعیده خدابخش روزنامه نگار و عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در رابطه با عملکرد غلط برخی رسانه های تخصصی سینمایی و روابط عمومی های نهادهای گوناگون مرتبط با سینما گفت:  باندبازی و رفیق بازی در رسانه ها جایگزین «شایسته سالاری» شده است و همین مسأله باعث شده تا کیفیت مطالب در رسانه ها به پایین ترین حد ممکن برسد و حتی مجلات و نشریات معتبر قدیمی نیز اعتبار خود را از دست بدهند. فاجعه بارتر از همه این است که این روزها عده ای به اسم منتقد و تحلیل گر سینما مطالبی با عنوان «نقد فیلم» در مجلات و روزنامه ها و خبرگزاری ها می نویسند که حتی اسم آن را «گزارش توصیفی» هم نمی توان گذاشت! دیگر هیچ چیز سرجای خودش قرار ندارند و اصلاً معلوم نیست این افراد بی سواد نابخرد با کدام تخصص می آیند و کار می کنند و در عوض پیشکسوتان، باتجربه ها و سینه سوختگان این حوزه بیکار و خانه نشین شده اند!

سیدغلامرضا موسوی عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران و تهیه کننده مطرح سینمای کشور در این باره گفت: در میان نشریات سینمایی «علف هرز» زیاد است و می توان آن ها را با درایت ریشه کن کرد این مشکل نه تنها در سینما و نشریات تخصصی آن که در بسیاری از حوزه های دیگر از جمله حوزه ورزش هم قابل مشاهده است.

سارا طالبی زاده دبیر فرهنگی روزنامه «حمایت» در رابطه با عملکرد غلط برخی رسانه های تخصصی سینمایی و روابط عمومی های نهادهای گوناگون مرتبط با سینما گفت: متأسفانه ساختار رسانه در شرایط کنونی، تعریف مناسبی ندارد. همه رسانه ها از خبرگزاری و سایت‌ ها گرفته تا مطبوعات در واقع یک موضوع تکراری را پوشش می دهند. نشریات تخصصی هم که کلاً در اغما به سر می ‌برند؛ نه مثل قدیم از گزارش‌ها و تحلیل‌ های دقیق خبری هست و نه اخبار ویژه خودشان را دارند. زد و بند در روابط عمومی های سینمایی نیز این روزها به بالاترین حد ممکن رسیده است! آن ها با دوستان و رسانه های طرفدار و متبوع شان زد و بند می کنند و به نحوی رسانه های منتقدشان را بایکوت می کنند؛ رفتارهای غیرحرفه ای که باعث افول و نزول ارزش رسانه ها و فعالان آن شده است.

محمدرضا شفیعی مدیرمسئول روزنامه سینمایی «صبا» و تهیه کننده سینما در رابطه با عملکرد غلط برخی رسانه های تخصصی سینمایی و روابط عمومی های نهادهای گوناگون مرتبط با سینما گفت: افرادی که در سینما، شبکه نمایش خانگی و... پول های کثیف وارد کرده اند رسانه های بدون مجوز و فاقد هویت را هم با ارقام کوچک می خرند! البته پول هایی که برای خرید این رسانه ها در فضای مجازی مانند «اینستاگرام» و «تلگرام» و... صرف می شود نسبت به پول های کثیفی که در سینما وجود دارد بسیار کمتر است اما همین ارقام کوچک باعث می شود تا این رسانه ها تطمیع شخصی آن افراد خاص را تبلیغ و ترویج کنند! متأسفانه آسیب در رسانه های سینمایی و هنری بسیار زیاد شده است؛ تعدادی از رسانه های تخصصی و هنری ما دارای مجوز هستند و نهادهایی همچون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دستگاه های قضایی روی عملکرد آن ها نظارت می کنند و به همین دلیل این قبیل رسانه ها همیشه اصول را راعایت می کنند که البته در گاهی اوقات این رعایت اصول برای آن ها می تواند همراه با آسیب باشد. اما از سوی دیگر ما شاهد تعداد کثیری رسانه های فاقد مجوز هستیم که حتی افرادی که این رسانه ها را اداره می کنند مورد وثوق نیستند و از هر ترفندی برای جذب مخاطب استفاده می کنند!

محمدتقی فهیم منتقد پیشکسوت سینما در رابطه با عملکرد غلط برخی رسانه های تخصصی سینمایی و روابط عمومی های نهادهای گوناگون مرتبط با سینما گفت: در حال حاضر اغلب رسانه ها فاسد شده اند و این فساد ناشی از وجود مدیرانی است که برای پنهان کردن ضعف ها، اشتباهات و فسادهای شان، رسانه ها را می خرند، همه این اتفاقات باعث افول و نزول جدی ارزش رسانه ها شده و این در حالی است که سال ها پیش و زمانی که بنده و امثال بنده کار رسانه ای مان را آغاز کردیم همه مدیران و دست اندرکاران جشنواره ها احترام ویژه ای برای خبرنگاران و اهالی رسانه قائل بودند چرا که می دانستند آن ها به هیچ عنوان قابل خریداری نیستند! در سال های دور هیچ رابطه ای میان خبرنگاران و نویسندگان و منتقدان با مدیران نبود؛ رسانه ها مستقل و آزادانه فعالیت می کردند و مدیران هرگز به خود اجازه نمی دادند که حتی فکر خریداری رسانه ها به ذهن شان خطور کند چرا که می دانستند با واکنش تندی از سوی اهالی رسانه مواجه خواهند شد. همه این اتفاقات باعث شده بود تا مدیران سعی کنند کمتر در سینما فساد ایجاد کنند تا رسانه ها هم آن ها را مورد نقد و نکوهش قرار ندهند اما امروزه با تغییر رویه در بین مدیران و رسانه ها همه چیز شکلی معکوس گرفته است!

متأسفانه روابط عمومی های جشنواره ها و دستگاه ها و نهادهای مختلف سینمایی و فرهنگی پایگاهی برای فاسد کردن رسانه ها و خبرنگاران شده اند!؛ این اتفاق از جایی آغاز شد که برخی مدیران ضعیف در دستور کار خود جذب خبرنگاران را در حوزه های روابط عمومی و مدیریت های میانی دستگاه خود قرار دادند تا بتوانند دست آن ها را از قلم کوتاه کرده و باعث شوند تا خبرنگاران زیر نظر آن ها فعالیت کرده، نمک گیرشان شوند و نقدشان نکنند!

کد خبر99199

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.