عضو شورای سردبیری روزنامه «هنرمند» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: نشریات سینمایی در زمانه ای که هنوز اینترنت در کشور وجود نداشت حرف اول را می زدند؛ بنده و امثال بنده در آن دوران مبلغ قابل توجهی از بودجه مان را می گذاشتیم تا هفته نامه ها و ماهنامه های معتبر سینمایی را بخریم و مطالب آن به خصوص در رابطه با سینمای جهان را بخوانیم چرا که در آن دوران ما کمترین اطلاعی از وضعیت سینمای جهان نداشتیم و تنها پل ارتباطی ما همین نشریات بودند.

وی ادامه داد: اما با ظهور اینترنت به دلیل عدم فرهنگ سازی از سوی مسئولان فرهنگی کشور وضعیت مطبوعات و نشریات سینمایی دستخوش تغییر شد و وضعیت اطلاع رسانی ها تغییر کرد؛ ظهور اینترنت باعث شد تا برخی رسانه های تخصصی سینمایی مانند «سینماپرس» و یا خبرگزاری های معتبر دیگری که بخش های سینمایی داشتند به وجود آیند و ما همه اخبار سینما و تحلیل های روز را از طریق آن ها دنبال کنیم اما متأسفانه رشد قارچ گونه برخی سایت های سینمایی و بعد از آن «کانال های بی هویت» در فضای مجازی باعث شد تا تعریف رسانه به طور کل عوض شود!

کریمی خاطرنشان کرد: متأسفانه این روزها به جز یکی دو مجله مانند «مجله فیلم» و برخی روزنامه های تخصصی و یا خبرگزاری رسمی سینمایی مانند «سینماپرس» و یا برخی از خبرگزاری های معتبر که صفحه سینمایی دارند هیچ رسانه و نشریه معتبری در رابطه با سینما وجود ندارد؛ اغلب رسانه های تخصصی به دلیل اهمال کاری مسئولان فرهنگی و سینمایی کشور به طور کل «فید» شدند و برخی دیگر به سمت انتشار اخبار زرد از سلبریتی ها گرایش پیدا کردند تا بتوانند مخاطبان عام را به سوی خود جذب کنند غافل از آنکه این اتفاق باعث می شود تا مخاطبان خاص نشریات سینمایی از دست بروند.

این منتقد سینمای کشور در بخش دیگری از این گفتگو به انتقاد از روابط عمومی های متعدد نهادها، ارگان ها و سازمان های سینمایی طی سال های اخیر پرداخت و اظهار داشت: یکی دیگر از مشکلات عمده امروز ما روابط عمومی های سینمایی هستند؛ متأسفانه این روزها روابط عمومی ها «کارچاق کن» شده اند چرا که تعریف درستی از روابط عمومی در کشور ما و به ویژه در میان رسانه های تخصصی مان وجود ندارد.

کریمی تصریح کرد: ما به کرات شاهد آن هستیم که نقش روابط عمومی ها به خصوص در حوزه سینما به این صورت شده که با دادن هدیه به این رسانه و آن رسانه آن ها را بخرند تا مبادا این رسانه ها عملکرد آن ها را زیر سوأل ببرند! حال فرق نمی کند که مثلاً این روابط عمومی مربوط به کانون پرورش فکری باشد یا بنیاد سینمایی فارابی یا سازمان سینمایی حوزه هنری یا هر جای دیگر!

این روزنامه نگار سپس با بیان اینکه دلیل این اتفاقات آن است که خیلی افراد به صورت کیلویی وارد حوزه رسانه های تخصصی سینمایی و روابط عمومی ها شده اند اظهار داشت: بنده صریح عرض می کنم که خیلی از این خبرنگاران، روابط عمومی ها و مسئولان رسانه های دست چندم و سطح پایین سینمایی که فاقد مهارت و دانش و تخصص و سواد کافی در این زمینه هستند به عشق دیدار با «سلبریتی» ها و گرفتن عکس یادگاری با آن ها وارد این حوزه شده اند! آن ها هیچ تجربه قبلی و یا تحصیلات سینمایی و رسانه ای نداشته اند و این اتفاق بسیار تلخ و آزار دهنده است.

کریمی تأکید کرد: رفتار غلط بسیاری از مسئولان و مدیران روابط عمومی سینمایی باعث شده تا ارتباط دو سویه میان تولید کننده و مصرف کننده در سینمای کشور از بین برود؛ از سوی دیگر برخی از سینماگران ما نیز تعریف درستی از روابط عمومی ندارند و به همین دلیل بارها شاهد آن بوده ایم که مدیر برنامه های شان را به عنوان مدیر روابط عمومی معرفی کرده اند در صورتی که تعریف این ۲ کاملاً متفاوت از یکدیگر است!

وی در پایان این گفتگو افزود: بنده موکدأ تأکید می کنم وضعیتی که امروزه برخی از روابط عمومی های مرتبط با سینما و رسانه های سینمایی دارند به هیچ عنوان در شأن حوزه فرهنگ و هنر نیست و بهتر است تا از این دیرتر نشده یک نهاد عادل و عدالت خواه پا به میدان بگذارد و روابط عمومی های سینمایی و رسانه ها را ساماندهی کند؛ مسئولان این نهاد عادل هم همگی باید از بین «مو سپیدان» رسانه انتخاب شوند نه کسانی که تازه از گرد راه نرسیده خود را همه کاره سینما می دانند! همچنین امید است انجمن منتقدان و نویسندگان خانه سینما هم دست از اشتباهات متعدد خود بردارد؛ بدون آزمون و امتحان به صرف داشتن ۲ مطلب نصف و نیمه و غیرتخصصی افراد را به عنوان منتقد عضو نکند و این فکر را در اذهان آن ها به وجود نیاورد که به راستی منتقد هستند! همچنین امیدواریم که اعضای انجمن منتقدان به صرف سابقه شان در مطبوعات و شیوه نگارش شان درجه بندی شوند.