به مناسبت یازدهمین سالگرد «حماسه ۹ دی»

دستان خالی مدیران فرهنگی در مواجهه با آماج تحریف تحریف‌کنندگان!

سینماپرس: اگر یک حقیقتی بارها تکرار نشود و با جزئیّات و خصوصیّات ذکر نشود، گمان تحریف این حقیقت به مرور وجود دارد؛ چه برسد به حقیقتی همچون « فتنه ۸۸» که از ابتدا با سکوت رسانه‌ای ویژه‌ای در داخل کشور همراه بوده و هر سال بر حجم این سکوت و کمرنگ نمودن حماسه ملت مسلمان ایران در «۹ دی» افزوده می‌شود.

با نگاهی به سازمان سینمایی و زیرمجموعه هایش؛

بودجه های فرهنگی و سینمایی چه می شود!؟

سینماپرس: آنچه در این میان اهمیت دارد آن است که به راستی آیا انتشار یکسری آمار و ارقام به عنوان شفاف سازی کافی است؟ آیا نباید مسئولان امر بابت عملکرد خود پاسخگو باشند؟ آیا نباید نهادی مردمی از دستگاه های دولتی و حاکمیتی بابت عملکردهای نادرست، خنثی و بعضا تخریبی شان مطالبه صورت دهد و آیا نباید نهادی در حکومت به حسابرسی از عملکرد مدیران ارشد و میانی این نهادها بپردازد؟

هزارپاهایی که آفت فرهنگ جامعه اند/ وقتی ولنگاری در سایه ناکارآمدی مدیران به اضمحلال فرهنگی می رسد!

سینماپرس: بخشی هایی از جامعه به طنزهای لوده و سخیف معتاد شده اند، چون جامعه ای که به علت ناتوانی مدیران فرهنگی امنیت روانی اش توسط سینما و تلویزیون مخدوش شده و با مفاهیمی چون نشاط، بهجت، امید و توکل ناآشناست، در زمان بروز دشواری های اقتصادی چاره ای جز پناه بردن به فیلم های سخیف روی پرده ندارد؛ اما سوال بی پاسخ آن است که مدیران سینمایی چطور می توانند از کارنامه و عملکرد خویش دفاع کنند؟

خاطرات درون خانوادگی فجر سی و ششم (۲)

سینمای اجتماعی یا ژانر نکبت!/ وقتی ناتوانی یا خیانت مدیران در مسیر اضمحلال فرهنگی، حق الناس را ضایع می کند

سینماپرس: جشنواره سی و ششم پنجمین جشنواره در دوران اعتدال گرایان بود، در حالیکه مدیران فرهنگی اعتدال ترجیح دادند به جای پاسخ گویی هرساله به اعتراضات علما، منتقدان و هنرمندان انقلابی به محتوای مخرب آثار ساختارشکن و مسأله دار، از اساس صورت مسأله را حذف کرده و با کوچک کردن جشنواره، عرضه بخش عمده فیلم های سینمایی را به زمان اکران موکول کنند تا بولتن نویسان نتوانند با انتقاد از محتوای آلوده و چرک آنها روشنگری نموده و اسباب عدم اکران فیلم ها و به تعبیر دبیر جشنواره، ضایع کردن حق الناس را رقم بزنند!

خاطرات درون خانوادگی فجر سی و ششم (۱)

چگونه عرق سرد مدیران فرهنگی در اتاق های تاریکِ جاده قدیم در می آید/ هیس! مدیران سینمایی فریاد نمی زنند!

سینماپرس: در این دوره از جشنواره همچنان ژانر نکبت، مهاجرت، غیرت زدایی، تجاوز، خشونت و ... وجود داشت و چند اثر بر ترسیم جامعه به شکلی فروپاشیده و از هم گسیخته اصرار داشتند. اما مهمترین اشکالات سینمای اجتماعی که حتی با وجود ویترین تزئینی و خلوت جشنواره سی و ششم نمی توان آنها را پنهان کرد، نخست اصرار فیلمسازان به بازنمایی واقعیت پنداری های خود و نمایش صرف ناهنجاری ها و دوم فقدان بن مایه های معرفتی و فکری لازم در تنظیم فیلمنامه های آثار بود.

مردمی که سینما و قهرمان ملی ندارند!

دفاع مقدس و ماجرای اضمحلال فرهنگی جمهوری اسلامی/ جریان روشنفکری همیشه طلبکار چه خدمتی به منافع ملی ایران اسلامی داشته است؟

سینماپرس: محمدعلی سلیمانی/ امروز کار به جایی رسیده که امام جامعه با گذشت سی و شش سال از آغاز و بیست و هفت سال از پایان جنگ تحمیلی، باید ابتدائیات مدیریت فرهنگی را برای مدیران و متولیان امور تشریح کنند، باید درباره ثروت‌های فرهنگی ناب و ارزشمند کشور و لزوم استفاده از ثروت غنی و سرچشمه‌ی قوی دوران دفاع مقدس صحبت نمایند چرا که مدیران فرهنگی عُرضه جهادگری در عرصه فرهنگ را نداشته اند!