به گزارش سینماپرس، رویداد «همراه با خاطره‌ها» برگزیده آثار استاد مجید انتظامی قرار بود سال گذشته با همراهی ارکستر ملی ایران و رهبری استاد انتظامی به مناسبت هفته دفاع مقدس در تالار وحدت به روی صحنه برود، اما به دلیل شرایط نامناسب اجتماعی و سیاسی کشور، این رویداد لغو شد.

آبان ماه امسال شرایط برای اجرای رویداد «همراه با خاطره‌ها» با همکاری مشترک بنیاد رودکی، انجمن موسیقی ایران و دفتر موسیقی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فراهم شد و استاد انتظامی پس از یک دهه دوری از صحنه، ارکستر ملی ایران را رهبری کرد.

این ارکستر، رویداد «همراه با خاطره‌ها» منتخبی از آثار استاد انتظامی را با ترکیبی از سازهای ایرانی و کلاسیک و همراهی گروه کُر بنیاد رودکی به رهبری رازمیک اوحانیان، ۱۴ تا ۱۸ آذرماه ساعت ۲۱:۳۰ در تالار وحدت اجرا می‌کند، این رویداد بنا بر اعلام بنیاد رودکی در شب نخست با تاخیر و ساعت ۲۲ برگزار شد.

در نخستین شب اجرای این کنسرت محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و سیدمحمود اسلامی معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و جمعی از مسئولان حضور داشتند.

شیخ بهایی، دوئل، زال و سیمرغ (بچه‌های کوه آلپ)، ترن، مِدلی، از کرخه تا راین، بوی پیراهن یوسف، آژانس شیشه‌ای، دیوانه‌ای از قفس پرید و سمفونی حماسه خرمشهر قطعات این اجرا بود که برای نخستین‌ بار اجرای قطعه سمفونی خرمشهر به صورت کامل در این رویداد صورت گرفت.

به بهانه برگزاری رویداد «همراه با خاطره‌ها» مصاحبه خبرگزاری ایرنا که سال گذشته با استاد انتظامی انجام شده است، را مرور خواهیم کرد.

برای ساخت موسیقی فیلم‌ها ریاضت کشیدم

مجید انتظامی درباره رویداد موسیقایی «همراه با خاطره‌ها» و نقش خود به عنوان آهنگساز در فیلم‌های مطرح و پرفروش و محبوبیت آنها به واسطه آهنگسازی خود به خبرنگار ایرنا اظهارداشت: این برداشتی که موسیقی از فیلم بهتر بوده، شاید زیاد درست نباشد، این تم‌ها و موسیقی‌ها را از دل فیلم‌ها بیرون آوردم، این فیلم حتما یک موضوع و مفهومی داشته است که این تم از آن بیرون آمده است، بنابراین این گونه نمی‌توان گفت که موسیقی یک چیز جدابافته بوده است.

وی گفت: اگر موسیقی یک چیز جدابافته بود، شایسته فیلم نبوده است، همه بخش‌های آن با فیلم مطابقت دارد و بر آن اثرگذار است. برای ساخت موسیقی فیلم‌ها ریاضت کشیدم، با شخصیت‌های فیلم‌ها زندگی کردم، اگر به شخصیتی در فیلم تیر اصابت کرده، به من هم تیر اصابت کرده است، اگر او شیمیایی شده، من هم شیمیایی شدم، به همین دلیل موسیقی این فیلم‌ها از قلب من جوشیده و بیرون آمده است.

انتظامی افزود: حتما آن افرادی که این موسیقی‌ها را دوست دارند، قلبشان برای وطنشان می‌تپد، دلشان می‌خواهد این مملکت آباد بماند، آباد باشد و همه ما باید دست به دست هم بدهیم ایران را بزرگ کنیم، این موضوع‌هایی بوده که در این فیلم‌ها وجود داشته است من اینها را با زبان موسیقی بیان کردم، من عاشق وطنم هستم، همه مردم اگر از ایران بروند، من نمی‌روم، من می‌مانم، فکر نکنید زندگی در این شرایط برای من آسان است، برای من هم سخت است اما باید بمانیم چون اینجا خاک ماست.

این رهبر ارکستر درباره استقبال قابل توجه مخاطبان از رویداد موسیقایی «همراه با خاطره‌ها» و تمدید روزهای اجرای آن بیان کرد: از اینکه دوستانم، شنونده‌هایی که موسیقی‌هایم را دوست دارند، مرا در این مدت و در این کنسرت تنها نگذاشتند و حمایت کردند، از آنان تشکر می‌کنم، خوشحالم از اینکه افرادی هستند که از موسیقی جدی حمایت می‌کنند، موسیقی فیلم را دنبال می‌کنند و آن را دوست دارند و من را تنها نگذاشتند.

وی در پاسخ به اینکه چگونه توانستید این همه محبت مردم را به خودتان جلب کنید؟ گفت: من هم مردم را دوست دارم، عاشق این ملت هستم، چنین رابطه‌ای بین مردم را در هیچ کجای دنیا پیدا نمی‌کنید، سال‌ها در آلمان درس خواندم و زندگی کردم، نمی‌دانستم همسایه من چه کسی است اما اینجا مثلا برای خرید نان می‌روید، یک ساعت با نانوایی صحبت می‌کنید، به گونه‌ای دل‌ها به یکدیگر نزدیک است.

انتظامی درباره نبود خواننده در رویداد موسیقایی «همراه با خاطره‌ها» اظهارداشت: در همه کنسرت‌ها، خواننده حضور دارد، موسیقی، توان قابل توجهی برای بیان مفاهیم دارد، خواننده کاری را انجام می‌دهد و آن چیزی را می‌خواند که ارکستر می‌گوید، مردم ما می‌توانند از موسیقی بدون کلام هم آن برداشت را داشته باشند.

آهنگساز فیلم «از کرخه تا راین» افزود: خوشحالم از یک نظر که از رویداد «همراه با خاطره‌ها» استقبال شده اما ناراحتم که ۱۰ سال گذشت و آن موقعی که پرانرژی و فعال بودم و می‌توانستم کار کنم، کار نکردم، اکنون که تمام جانم درد می‌کند، نمی‌دانم که حضور ۲ ساعت سر صحنه برای رهبری ارکستر را طاقت می‌آورم یا خیر، از این نظر خیلی ناراحت هستم از اینکه آن گونه‌ای که دلم می‌خواهد و با انرژی کار کنم، کارها پیش نرود، در زمان رهبری ارکستر همچون جوان ۲۵-۲۰ ساله هستم و مشکلی ندارم، امیدوارم شب کنسرت هم همین گونه باشد.

وی درباره چرایی فعالیت نکردن طی ۱۰ سال اخیر بیان کرد: این موضوع دلایل مختلفی دارد، بهتر است که انسان یک کم سکوت کند، در جایی زندگی می‌کنیم که اگر اکنون گلویم بگیرد و سرفه کنم، هزار موضوع پس آن مطرح می‌شود، بنابراین بهتر است که سکوت کنم اما همین که بنیاد رودکی، وزارت فرهنگ و ارشاد، برای برگزاری رویداد «همراه با خاطره‌ها» همه نیرویشان را گذاشتند، هر چه که نیاز دارم، تهیه کنند و این کنسرت برای من استرس‌زا نباشد، قابل تقدیر است؛ برای من اینجا همه چیز مهیاست، هر سازی که می‌خواهم، مهیا می‌شود و سعی می‌کنند تا مشکلی در این زمینه نداشته باشم. اگر مشکل کاری هست، به من ارتباط دارد اما حداقل مشکل نوازنده، ساز و... را نداشته باشم.

انتظامی افزود: تنها مشکل ما سقف باز تالار وحدت است که مشکل‌زا است، سقف شکسته است بنابراین نوازندگان سازهایی همچون سازهای کوبه‌ای و مسی که عقب کنسرت می‌نشیند و گروه کُر، اینها صداهایشان به دلیل اینکه ۶۰، ۷۰ متر آن بالا خالی است و از صحنه خارج می‌شود و برای اینکه صدای آنها به صحنه بازگردد، مجبور هستند در خواندن و اجرایشان اگزجره و قوی‌تر کنند که یک تعادلی برقرار شود.

رهبر ارکستر رویداد موسیقایی «همراه با خاطره‌ها» در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه ساز تخصصی شما اُبوا است، احتمال دارد در ارکستر پیش رو، قسمتی را برای اجرای قطعه‌ای با این ساز اختصاص دهید؟ گفت: من خیلی دلم برای این ساز تنگ شده است، از کلاس پنجم، ششم، این ساز را به من دادند، الان ۷۵ ساله هستم، سال‌های متمادی این ساز در دست من بوده است و با آن زندگی می‌کردم، جوان‌تر که بودم روزی هشت ساعت برای اینکه همسایه‌ها ناراحت نشوند، در داخل کمد ساز می‌زدم یعنی انقدر با آن مانوس بودم. متاسفانه سازهایی که به ما می‌دادند به دلیل اینکه خراب بود، مجبور بودیم خیلی به آن فشار بیاوریم، اکنون انگشت شست من دچار دررفتگی شده است، دیگر نمی‌توانم این ساز را در دستم نگه دارم، بنابراین یکی دو سال است که ساز نمی‌زنم، آن را نوازش می‌کنم، خاک‌هایش را پاک می‌کنم و با آن حال می‌کنم.

انتظامی در پاسخ به این سوال که ساز هارپ (چنگ) را چه کسی در رویداد موسیقایی «همراه با خاطره‌ها» می‌نوازد؟ بیان کرد: در این ارکستر ساز هارپ به صورتی که خط خاصی داشته و سولو باشد، نداریم، ساز هارپ داریم که در ارکستر توسط نوازندگان جوان اجرا می‌شود.

مجید انتظامی موسیقیدان، آهنگساز، نوازنده اُبوا و رهبر ارکستر متولد ۱۳۲۶ در تهران است. وی در دوره ابتدایی آغاز به فراگیری موسیقی کرد و یک‌ سال پس از گرفتن دیپلم هنرستان وارد ارکستر سمفونیک شد و زیر نظر آنتوان کاتلوس اُبوا، آموخت. انتظامی سلفژ، تئوری و هارمونی را نزد ثمین باغچه‌بان و مصطفی کمال پورتراب آموزش دید و نخستین نت موسیقی را به کمک پورتراب نوشت.

انتظامی فارغ‌التحصیل کنسرواتوار برلین است. نخستین تجربه موسیقی تصویری‌ او با ساخت موسیقی فیلم کوتاه «زال و سیمرغ» در سال ۱۳۵۶ بود و با فیلم «سفر سنگ» به طور حرفه‌ای کار ساخت موسیقی فیلم را آغاز کرد. انتظامی حدود یکصد موسیقی فیلم و حدود ۱۰ موسیقی صحنه‌ای نوشته است.

وی از برگزیدگان هشتمین همایش چهره‌های ماندگار در سال ۱۳۸۹ است و سال ۱۳۹۳ به عنوان جهادگر عرصه فرهنگ و هنر نشان افتخار دریافت کرده‌ است.

انتظامی با دریافت چهار سیمرغ بلورین برای فیلم‌های «بای سیکل ران»، «روز واقعه»، «آژانس شیشه‌ای» و «دیوانه‌ای از قفس پرید» مشترکاً به همراه حسین علیزاده و محمدرضا علیقلی برنده بیشترین سیمرغ بلورین در بخش بهترین موسیقی متن جشنواره فیلم فجر است.

سمفونی‌های «ایثار»، «انقلاب اسلامی»، «خرمشهر»، «صلح»، موسیقی متن سریال «شیخ بهایی»، «آواز مه»، «کلاه پهلوی»، «تنهاترین سردار»، «مردان آنجلس» و فیلم‌های «ترن»، «بوی پیراهن یوسف»، «از کرخه تا راین»، «مریم مقدس»، «و آسمانی آبی» و «جایی برای زندگی» از دیگر آثار انتظامی است.