چهارشنبه ۲۳ اسفند ۱۴۰۲ - ۱۰:۲۲

به یاد «مرتضی پورصمدی» در روزهای پایانی سال ۱۴۰۲ هجری‌شمسی؛

فیلمبرداری حرفه‌ای و متواضع که هرگز به صورت باری به هر جهت کار نمی‌کرد

مرتضی پورصمدی

سینماپرس: نوروز ۱۴۰۳ در حالی از راه می رسد که جای خالی هنرمندان بسیاری پای سفره های هفت سین به چشم می خورد؛ زنده یاد مرتضی پورصمدی یکی از همان هنرمندان است که سال های سال با عشق برای اعتلای فرهنگ و هنر این مرز و بوم تلاش کرده بود اما دست اجل مهلت بیشتری به وی نداد و او در شهریور ماه سال ۱۴۰۲ به علت سکته قلبی به دیار باقی شتافت. در آستانه فرارسیدن سال نو چند تن از چهره های شناخته شده سینمای کشور آقایان: ابراهیم فروزش و امید بنکدار که سابقه همکاری با این هنرمند را داشتند از او برایمان گفتند.

به گزارش سینماپرس مرتضی پورصمدی در مهر ماه سال ۱۳۳۱ در همدان به دنیا آمد. وی تحصیلات را تا دوره متوسطه در همدان ادامه داد و سپس برای ادامه تحصیل در رشته فیلمبرداری در مدرسه عالی رادیو و تلویزیون به تهران آمد. وی پس از فارغ‌التحصیل شدن، به عنوان فیلمبردار در تلویزیون مرکز کرمانشاه مشغول به کار شد. این هنرمند پیشکسوت سینمای کشور در حال فیلمبرداری سریال «گناه یک فرشته» بود که دچار ایست قلبی می شود و پس از انتقال به بیمارستان از دنیا می رود. وی همچنین در آثاری همچون سریال تلویزیونی «مدار صفر درجه»، فیلم سینمایی «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» و فیلم سینمایی «دایره زنگی» فعالیت داشته است. پورصمدی عکاس، مدیر فیلمبرداری و از فعالان سینمای مستند و یکی از هنرمندان برجسته و سرشناس در حوزه فیلمبرداری سینما و تلویزیون و عکاسی بود.

دو تن از اهالی هنر سینمای ایران آقایان: ابراهیم فروزش و امید بنکدار همزمان با نوروز ۱۴۰۳ در فراق این هنرمند پیشکسوت سینمای کشور با سینماپرس گفتگو کردند و از او برایمان گفتند.

ابراهیم فروزش کارگردان پیشکسوت سینما که سابقه همکاری با این این فیلمبردار پیشکسوت را داشته به سینماپرس گفت: همکاری من با زنده یاد پورصمدی بر اساس شناخت قبلی نبود اما وقتی که توانستم با او همکاری کنم همیشه آرزو داشتم که باز هم شرایطی فراهم می شد و می تواستیم در کنار هم یک پروژه را جلو ببریم. او انسان والایی بود و مطالعه بسیار زیادی داشت و در حد یک استاد درجه یک بود. اما با این همه خیلی متواضع و بسیار فروتن بود. در کارش همیشه مسلط و دقیق بود و به فیلم کمک می کرد. من بی اندازه به او اعتماد داشتم و بعد از ساخت «شیر تو شیر» دوستی من با او نزدیک تر شد. زنده یاد پورصمدی بسیار انسان فهیمی بود و معلومات گسترده ای در حوزه های مختلف داشت اما همیشه شکسته نفسی می کرد. این روزها نسل جوان در سینما وارد میدان شده و طوفنده جلو می رود اما پرسش همیشگی من این است که آیا روزگاری در این سینما جای امثال پورصمدی پر می شود؟ امثال پورصمدی کسانی بودند که سینما را ساختند و جایگاه و زحمات شان برای رشد و تعالی هنرهفتم هرگز و هرگز فراموش شدنی نیست.

امید بنکدار کارگردان سینما که سابقه چند همکاری با زنده یاد پورصمدی را در کارنامه اش دارد اظهار داشت: زنده یاد پورصمدی وسواس و دقت زیادی در کارش داشت و هرگز به صورت باری به هر جهت کار نمی کرد. او فردی بسیار منعطف و همراه با کارگردان هر پروژه ای بود و در کار خود تسلط و مهارت ویژه ای داشت. زنده یاد پورصمدی همواره از جوانان حمایت می کرد و در کنار آن ها بود و به هر شکل که می توانست برای بهبود کیفی آثارشان به آن ها کمک می کرد. زنده یاد پورصمدی هم مهارت ویژه ای برای کار در پروژه های مستند داشت و هم در عرصه سینمای داستانی توانایی های خارق العاده خود را به نمایش می گذاشت.

روحش شاد و یادش گرامی باد...

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.