به گزارش سینماپرس در میان فیلم و سریال‌ ها با موضوع جنگ و دفاع مقدس کمترین محتوا به آزادسازی خرمشهر اختصاص دارد. این اتفاق به خودی خود بسیار عجیب است و به نوعی تداعی گر سانسور یک رویداد مهم در دوران دفاع مقدس!

طی تمامی این سال ها تعداد تمام فیلم ها و سریال هایی که با محوریت آزادسازی خرمشهر تولید شده اند حتی به اندازه انگشتان دو دست هم نمی رسد و این در حالی است که این رویداد عظیم زوایای بسیاری دارد که می توان از جنبه های مختلف به آن پرداخت اما گویا دست هایی در پشت پرده سیاست گذاری های سینمای کشور وجود دارد که مدیران را از حمایت تولید این نوع آثار بر حذر می دارد و بالعکس آن ها را ترغیب به ترویج سینمای مبتذل و سخیف و سطح پایین که سرشار از لودگی است و همچنین تولید انبوه فیلم هایی به اصطلاح اجتماعی اما سرشار از تلخی و سیاهی و پوچ گرایی است می کند!

در میان هنرهای هفت گانه بی تردید دست سینما در این موضوع خالی تر از سایر هنرهای دیگر است! در حوزه نشر و کتاب خوشبختانه وضعیت نسبت به سینما بهتر است، چرا که رمان‌های مختلفی در این حوزه نوشته شده که بخشی از آن ها می توانند دستمایه ای برای تولید ده ها اثر سینمایی شوند! در حوزه نمایش و تئاتر هم وضعیت به مراتب از سینما بهتر است. پرسش مهم اینجا است که چرا متولیان فرهنگی کشور علیرغم درخواست های مکرر سینماگران دغدغه مند، ارزشی و انقلابی کشور هیچ تمهیدی برای حمایت از تولید آثاری مبتنی بر وقایع مهم انقلابی و دفاع مقدسی ندارند؟

آنچه مهم است اینکه مقاومت مردم خرمشهر، حماسه ای از یاد نرفتنی است؛ چرا که مردم این شهر در حالی به مبارزه با دشمن پرداختند که از پیش برای این تهاجم و تجاوز آمادگی نداشتند. آن ها با سلاح عزم و ایمان به مکتب و عشق و علاقه به میهن اسلامی شان، با دست خالی چنان مقاومت کردند که در تاریخ، بی نظیر ماند. به اعتقاد کارشناسان نظامی، مقاومت بی سابقه ای که در خرمشهر انجام شد، هرگز با دیگر مقاومت ها قابل مقایسه نیست. خرمشهر برای ملت ما تنها یک شهر نیست، بلکه تاریخ گویای پایداری، ایثار و جاودانگی انقلاب است. از این رو، سوم خرداد و فتح این شهر، آیینه گویایی از تاریخ و جغرافیای دفاع مقدس و جهاد آگاهانه و شجاعت مظلومانه این امت است.

علاوه بر خرمشهر که یکی از نقاط عطف ۸ سال دوران دفاع مقدس محسوب می شود، پدیده انقلاب اسلامی و همچنین دفاع مقدس که همراه با آرمان های والایی بوده اند متأسفانه طی تمامی سال ها توسط مدیران فرهنگی و سینمایی کشور نادیده گرفته شده اند و توجه چندانی به آن ها نشده است. به خصوص طی ۴ سالی که دولت یازدهم در رأس کار بود مدیران سینمایی به طور کل از سینمای جنگ غافل شدند و در عوض از شبه روشنفکران و لیبرال ها و غربی ها حمایت کردند و با تقلید نا به جا از  فرهنگ منحط غرب تمامی توان خود را به کار گرفتند تا دیگر هیچ نام و نشانی از دفاع مقدس و انقلاب اسلامی در سینما باقی نماند. بسیاری از سینماگران دغدغه مند و فعال در حوزه دفاع مقدس طی این ۴ سال در خانه نشینی و بیکاری مطلق به سر می بردند و متأسفانه مدیران وقت بدترین نوع برخورد را با آن ها داشتند.

در همین راستا همزمان با سالروز آزادسازی خرمشهر برآن شدیم تا با بازنشر برخی گفتگوهای مهم هنرمندان انقلابی با سینماپرس طی سال های اخیر، بار دیگر توجه مسئولان و متولیان فرهنگی کشور را نسبت به این موضوع مهم و حساس جلب نماییم.

*************************

عطاالله سلمانیان بازیگر آثار ارزشی و دفاع مقدس در آستانه سوم خرداد و سالروز آزادسازی خرمشهر با ذکر خاطراتی از تولید فیلم «بلمی به سوی ساحل» در سالهای نخست آغاز جنگ تحمیلی گفت: مبنای فعالیت ما در سالهای دفاع مقدس ادای دین به رزمندگان اسلام بود و از این همین رو آثاری که از آن زمان به یادگار مانده است همگی جزو آثار شاخص و درخشان این نوع سینماست. آن زمان نه تنها برخی از سینماگران که اکثریت مردم در هر صنف و رشته ای که فعالیت می کردند قصد داشتند تا به مثابه رزمندگانی که در جبهه های نبرد حق علیه باطل به دفاع از میهن اسلامی مشغول بودند حضوری موثر در جامعه داشته باشند. هنرمندان زیادی در سال های دهه ۶۰ و همچنین اوایل دهه ۷۰ در سینمای ایران فعالیت می کردند که آثاری ماندگار از خود به یادگار گذاشتند. فیلم هایی همچون «بلمی به سوی ساحل»، «گذرگاه»، «سجاده آتش» و... در آن زمان با توجه به همین امر مهم تولید شدند و به همین دلیل در سینمای ایران به یک ماندگاری رسیدند. در آن دوران هیچ شخصی برای پول و دستمزد در فیلم های این چنینی حضور پیدا نمی کرد و همه افراد از جان و دل خود برای تولید این فیلم ها مایه می گذاشتند. همه ما هنرمندان در آن زمان تنها می خواستیم به واسطه تولید آثار هنری دین خود را نسبت به رزمنده ها ادا کنیم و همین روحیه بسیار خوب و تأثیر تجمیع انرژی های مثبت باعث می شد تا آثاری ماندگار در زمینه سینمای دفاع مقدس در آن زمان خلق شود. شنبه ۲ خرداد ۱۳۹۴

جواد شمقدری فیلمساز و رئیس پیشین سازمان سینمایی همزمان با سالروز آزادسازی خرمشهر در قیاسی میان وضعیت سینمای دفاع مقدس در مقاطع مختلف زمانی کشور گفت: ما از یک مقطعی بعد از دوران دفاع مقدس با یک نوع سینمای تحریف شده و سیاه روبرو شدیم که تا به امروز هم گهگاه ادامه دارد و شعارش واقع گرایی است، اما متأسفانه به نقد و توصیف غیر واقع از اتفاقات جنگ می پردازد. در دروان ۸ سال دفاع مقدس فیلم چندانی در این حوزه ساخته نشد و تعداد اندک فیلم هایی هم که تولید شد با محوریت هیجانات و شرایط روانی و تبلیغاتی خاصی بود که در جهت تهییج مخاطبان نسبت به حضور در جنگ برای اقشار مختلف جامعه بود؛ لذا سینمای دفاع مقدس به همین دلیل در آن زمان سینمای حادثه ای و یا اکشن بود که بخشی از آن منطبق بر واقعیت های جنگ بود که به طور طبیعی جایگاه خود را پیدا می کرد و در کنار آن نوعی از سینما هم وجود داشت که تخیلی بود و بیشتر تقلیدی از فیلم های جنگی دنیا بود که فیلم های قابل توجهی در میان آن ها دیده نمی شد، هرچند که برخی از آن ها فیلم های پرفروشی هم شدند. در خصوص واقعه مهم سوم خرداد و فتح خرمشهر کار خاصی در حوزه سینما انجام نشده و باید بپذیریم نسبت به همه ژانرهای سینمایی که در کشور شاهد بودیم ژانر دفاع مقدس با مه سنگ اندازی ها و مانع تراشی ها در دوره های متعدد مدیریتی،  به جایگاه و منزلت خوبی رسید؛ بگونه ای که میتوان گفت آنچه که سینمای ایران را غنا و هویت می بخشد سینمای دفاع مقدس است اگرچه تمامی ظرفیت های بالای سینمای دفاع مقدس و گنجینه گرانبهایی که در آن دوران در اقشار مختلف جامعه ایرانی بروز و ظهور پیدا کرده دچار کم کاری مفرط شده است. یکشنبه ۳ خرداد ۱۳۹۴

علی شاه حاتمی کارگردان سینمای دفاع مقدس همزمان با سالروز آزادسازی خرمشهر گفت: متأسفانه گویا برخی افراد اصلاً تمایلی برای پرداختن به مسأله مهم خرمشهر ندارند و مسئولان و مدیران فرهنگی و هنری مسأله خرمشهر را تنها شعار برنامه ها و مصاحبه های خود کرده اند و در واقع هیچ کاری در این راستا انجام نمی دهند. متأسفانه امروزه شاهد آن هستیم که به دلیل اهمال کاری مدیران سینمای کشور مسأله هشت سال دفاع مقدس به طور کلی در حال نابودی و فراموش شدن است این در حالی است که همه کشورهای جهان که مسائل جنگی و معدود بسیار کوچکی داشته اند همواره در تولید آثار هنری شان و به ویژه در سینما و تلویزیون به این نوع مسائل می پردازند اما گویا مدیران فرهنگی جمهوری اسلامی ایران می خواهند این قبیل وقایع برای همیشه به دست فراموشی سپرده شود.

خرمشهر امروز «دیار فراموش شدگان» است!؛ این منطقه که از نظر سوق الجیشی و سیاسی همواره و در طول تاریخ کشور ما یکی از مهمترین و حساس ترین شهرهای کشور بوده بعد از اتمام جنگ تحمیلی تاکنون به فراموشی سپرده شده و متأسفانه نه تنها در سینما و تلویزیون و حوزه تولید آثار هنری و فرهنگی بلکه در سایر زمینه های سیاسی، اجتماعی، رفاهی، اقتصادی و... نیز به مردم این دیار توجهی نمی شود که این مسأله به شدت جای تأسف دارد. دوشنبه ۳ خرداد ۱۳۹۵

اکبر حر، عبدالله باکیده، علی شاه حاتمی و حسن علیمردانی با بیان اینکه طی سال های اخیر ترویج سیاه نمایی و فرهنگ منحط غربی و حمایت از سینماگران شبه روشنفکر به جای توجه به رویدادها و وقایع انقلاب و دفاع مقدس وجود داشته، خواستار توجه ویژه مسئولان به این حوزه و حمایت از سینمای دفاع مقدس شدند. چهارشنبه ۳ خرداد ۱۳۹۶

انسیه شاه حسینی، محمدرضا شرف الدین، عطاالله سلمانیان و سیدجواد هاشمی نیز  با بیان اینکه طی سال های اخیر لیبران مسلکان، خودفروختگان و خائنان به کشور مانع تولید آثار ارزشی در سینما می شوند تأکید کردند: عدم حمایت مسئولان از سینمای دفاع مقدس و بی توجهی به تولید آثار انبوه در این حوزه ظلم به شهدا، کشور و آیندگان است.

آن ها تأکید کردند: سینما موظف است به موضوعات استراتژیک و ارزشمند دفاع مقدس بپردازد چرا که مردم نسبت به این سینما گرایش ویژه ای دارند و از سوی دیگر این وظیفه مسئولان فرهنگی است که یاد و نام و خاطره دفاع مقدس و شهدا را زنده نگاه دارند. سالروز آزادسازی خرمشهر نقطه عطف تاریخ مقاومت و دفاع مقدس است؛ همچنان هم مردمانی که آن روزگار با جان و دل از ناموس کشورشان دفاع کردند به ایدئولوژی ها و تفکرات و اهداف و آرمان های شان پایبند هستند. هر چند که جنگ شاید در ظاهر سیاه و تاریک به نظر برسد اما برای ما که ۸ سال از کشورمان دفاع کردیم نقاط روشن و درخشان زیادی از آن زمان وجود دارد که این نقاط درخشان باید در قالب آثار فرهنگی و هنری به عموم مردم و به ویژه نسل جوان شناسانده شوند. افراد خائن در کشور همه ارزش ها را به باد دادند!؛ شما دنبال چه چیز می گردید؟ سوم خرداد؟ متأسفانه به واسطه اهمال کاری مسئولان الآن نه هیچ یک از آدم های سوم خردادی باقی مانده اند و نه ارزش های آن دوران! سال ها است که حضرت آقا مرتب از نفوذ صحبت می کنند؛ تهاجم فرهنگی، ناتوی فرهنگی و به تازگی هم که مبحث مهم آتش به اختیار را مطرح کرده اند. این ها معنی اش چه چیزی است؟ ما باید بدانیم نفوذ چیست؟ ما باید بدانیم اگر یکی از مسئولان رده بالا نفوذی باشد چه باید کرد؟ اگر یک وقت معاونی نفوذی باشد او را می توان رصد کرد اما وقتی یک مقام مسئول ارشد کشور نفوذی باشد نمی توان کاری کرد. جمعه ۴ خرداد ۱۳۹۷